به گزارش خبرنگار حوزه تجسمی باشگاه خبرنگاران، به نقل از روابط عمومي انجمن سينماي جوانان، غفاري اين روزها به عنوان مدرس عكاسي تدريس مي كند و با وجود سختي هايي كه به گفته او براي ادامه مسير عكاسي پيش رويش است، پروژه هايش را پيش مي برد.
وی اظهار كرد: روزي كه ما علاقمند به عكاسي شديم و عكاسي را در انجمن در اواخر دهه 60 شروع كرديم آروزيمان دوربين به دستي و توليد عكس بود. بعد از طي كردن دوره آموزشي در انجمن ياسوج و بعد توليد كار وارد دانشگاه شدم تا مقطع كارشناسي ارشد دانشكده هنر تحصيل كردم و همچنان عشق به عكاسي را با خودم داشتم و دارم و در اين روزها كه تورم و هزينه هاي سنگين عكاسي و سفر براي عكس امكان كمتري برايمان فراهم كرده باز هم مايلم كارم را در حوزه عكاسي ادامه دهم.
غفاري در مورد فعاليت هايش گفت: چند سالي است كه به سمت فعاليت در جشنواره ها و نمايشگاه ها و تدريس در دانشگاه روي آورده ام و به واسطه تدريس با نسل نو ارتباط دارم و در تلاشم تجربيات را به نسل جديد منتقل كنم.
او كه به تازگي مسئوليت دبيري بخش عكس جشنواره بين المللي تجسمي فجر را برعهده داشته، در مورد آموزش عكاسي به نسل جوانان و روحيه جوانان در زمينه يادگيري عكاسي گفت: متاسفانه نسل جديد در شتاب و پرش ناگهاني قرار گرفته اند. آنان در برخوردهاي اجتماعي با پيشينيان ناپيوستگي دارند. آنان همانطور كه تصور مي كنند براي استفاده از تلويزيون و آيفون و خيلي چيزهاي ديگر نياز به آموزش ندارند در مورد عكاسي هم اينطور ساده مي نگردند. اين برخورد ساده انگارانه با عكاسي نه تنها در اين نسل بلكه به طور عمومي بعد از گسترش دوربين ديجيتال رايج شده است.
اين عكاس گفت: ساده بودن امكان عكاسي در اين روزها با ساده برخورد كردن در هم آميخته شده و اين غروري كاذب در نسل جوان به وجود آورده است. اين در شرايطي است كه واقعا عكاسي حصل يك عمر تجربه است. انتقال يك انديشه يك عمر زمان و رسيدن به يك تفكر و انديشه و نگاه را طلب مي كند.
غفاري در مورد همراهي خودش با سيستم عكاسي ديجيتال گفت: من اين را آموخته ام كه با دو چيز نمي توان شوخي كرد، يكي باورهاي مردمان است و ديگري تكنولوژي. كار با دوربين ديجيتال امتيازهاي خودر ا دارد، اما به شرط آنكه بهره گيري از آن با يك تقليد كوركورانه نباشد و آن را در خدمت انديشه و تفكرمان به كار بگيريم. بايد تكنولوژي را به عنوان موادي براي نمايش هنر مورد استفاده قرار دهيم.
او همچنين در مورد ارتباطي كه اكنون با انجمن سينماي جوانان دارد، گفت: در هر مقطع سني كه باشم خودم را فرزند انجمن سينماي جوانان ايران مي دانم و اين نگاه من مربوط به هيچ دولتي نيست، انجمن يك ريل و وجودي است كه ما در آن شكل گرفتيم ما روح و انديشه جواني و تحرك لازم براي يك جوان را در انجمن مي بينيم حالا چه با اين مجموعه نزديك باشيم چه نه. چون شكل گيري نسل ما با انجمن سينماي جوان بود.
نمايشگاه ها و جشنواره هايي كه در فرهنگسراي بهمن برگزار مي شد، صدها علاقمند حوزه فيلم و عكس را چندين روز در كنار هم جمع مي كرد تا آثار همديگر را ببينند. اين دقيقا در زماني اتفاق افتاد كه آماده پذيرش رفتار اجتماعي بوديم و اين در انديشه و روح جواني در وجود ما شكل گرفت و هميشه با ما است.
غفاري‌در پايان سخنانش گفت: گلايه ما اين بوده كه چرا انجمن در بخش عكس فعاليت زيربنايي‌را ندارد؟ چرا با ورود ديجيتال موضوع عكاسي در انجمن كمرنگ شد؟ در يك مقطعي آژانس‌عكس فعاليت مي كرد كه آن هم تعطيل شد.
بخش عكاسي انجمن جان تازه و نفس دوباره مي‌خواهد و طيف ما كه سال ها با انجمن همراه بوديم آماده انتقاال تجربيات‌هستيم.
انتهای پیام/