* در اینجا خداوند با ما آدمیان بی‌واسطه سخن می‌گوید و بشارت می‌دهد که من از رگِ گردن به شما نزدیک ترم، یعنی من حتی از نفسِ شما به شما نزدیک‌ترم و به همین جهت بیش از خود شما از وساوس درونی و اضطرابات شما باخبرم.
دوست نزدیک‌تر از من به من است وین عجب‌تر که من از وی دورم
* نزدیکی یا قرب خداوند، رفع حجاب‌های کثرت است. برای رسیدن به وحدت باید از کثرت دور شد و منشأ و مثارِ کثرت همان نفس اماره آدمی است که خود را با دیگر آدمیان از یک پیکر نمی‌داند.
* او تنها به خود می‌اندیشد و نقطه‌ی اوجِ استغراق در امواج کثرت همان خودخواهی است و حرکت تدریجی انسان از نفس به عشق موجب قرب حضرت احدیت است.
* از نصیحت‌های پیامبر اکرم (ص) به حضرت مولی‌الموحدین (ع) یکی این است که در ترجمه‌ی منظوم مولانا آمده:
هر کسی گر طاعتی پیش آورند بهرِ قربِ حضرتِ بی‌چون و چند
تو تقرب جو به عقل و سرّ خویش نی چو ایشان بر کمال و برّ خویش
مثنوی
زیرا توجه به فضل و کمال خود، حجاب دیگر است و تنها عقل و تفکر است که آدمی را به حضور احد می‌رساند.