وی ابراز امیدواری کرد توافق نامه اجازه خواهد داد که "محورهای جدید برای دستیابی به موفقیت تعیین شود . "
ایران و گروه "1+5" در نشست ژنو در روز 24 نوامبر سال 2013 در مورد انجام اقدامات در جهت کاهش قابل توجه برنامه هسته ای ایران تا زمان امضای یک توافق نامه کامل به توافق رسیدند.
اجرای موافقت‌نامه ژنو در تاریخ 20 ژانویه آغاز شد.
ایران متعهد شده است کار بر روی برنامه هسته ای را کاهش داده و برای بازرسی دقیق به کارشناسان بین المللی اجازه دهد.
راسموسن در مورد افغانستان گفت:« من نگرانی هایی را که آمریکا ابراز کرده است درک می کنم.»
آمریکا و شمار زیادی از کشورهای ناتو بی صبری خود را از خودداری کرزای از امضای پیمان دوجانبه امنیتی آمریکا ابراز کرده اند.
این پیمان شرایط حضور نظامی خارجی را پس از سال 2014 هنگامی که ماموریت رزمی ناتو پایان یابد ، مشخص می کند.
راسموسن
تاکید کرد :« رهبران افغان نباید تاثیر منفی این مسئله را بر افکار عمومی و
طبقه سیاسی کشورهایی که نیروهای آنان در افغانستان حضور دارند ،کم اهمیت
بدانند.»
وی گفت:« اگر کابل با حضور نیروهای آمریکایی مخالفت کند ،
تصمیم گیری درباره حمایت مالی از نیروهای امنیتی افغان بسیار دشوار خواهد
بود.»
راسموسن افزود:« من نمی دانم چگونه افغانها خواهند توانست حقوق نظامیان و پلیس خود را بدون حمایت بین المللی بپردازند.»
راسموسن گفت:« کمک به توسعه که این کشورها اعطا می کنند نیز ممکن است تحت تاثیر این خودداری کرزای قرار گیرد.
امضای
این پیمان امنیتی به نیروهای شکننده افغان به ویژه امکان خواهد داد از
حمایت هوایی پس از خروج 58000 نظامی ناتو برخوردار شوند.
خروج نظامیان ناتو نگرانی هایی را در خصوص تشدید خشونت ها در کشور به وجود آورده است .
به
فرض اینکه این توافقنامه امضا شود ، واشنگتن می تواند 10 هزار نظامی خود
را در افغانستان برای دوره ای دو ساله پس از سال 2014 حفظ کند.
کشورهای عضو ناتو همچنین مشارکت خود را از نظر نیرو و کمک مالی اعلام کرده اند.
راسموسن
گفت :« در این چشم انداز ، ما باید به سرعت بدانیم آیا ما دعوت می شویم در
افغانستان باقی بمانیم یا خیر زیرا در صورت پاسخ منفی ، ما به چندین ماه
برای سازماندهی این خروج تا پایان سال نیاز داریم .»
یکی از مقامات
ناتو که به طولانی ترین ماموریت خود در افغانستان پایان می دهد تاکید کرد
:« باید کرزای آگاه باشد زمان تصمیم گیری نزدیک می شود.»