اندیشکده بروکینگز در توصیه‌هایی به دولت اوباما در خصوص ایران منتشر کرد:
به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران، پایگاه اینترنتی اندیشکده بروکینگز آمریکا، در روز شنبه طی مقاله‌ای به قلم "سوزان مالونی"، محقق ارشد در بخش سیاستگذاری خارجی در مرکز سابان، که اخیراً کتابی تحت عنوان "ایران به عنوان کشوری محوری در جهان اسلام" منتشر کرده است نوشت، بخش سیاستگذاری خارجی اندیشکده بروکینگز اخیراً یکی سری پیشنهادات برای شخص باراک اوباما رییس جمهور آمریکا تحت عنوان "شرطبندی‌های بزرگ و قوهای سیاه" برای سال 2014 میلادی، با هدف بهبود سیاست خارجی دولت آمریکا منتشر کرده است. در این سری پیشنهادات، دو مقاله گنجانده شده است که یکی از آن دو را من (سوزان مالونی) نوشته‌ام و در آن به رییس جمهور اوباما پیشنهاد کرده‌ام، ریسک افزایش تعامل با ایران را بپذیرد و خود را در این قمار وارد کند که احتمالاً نتایج مثبتی برای آمریکا به بار خواهد آورد.
در مقاله‌ای دیگر در همین سری پیشنهادات، تحت عنوان «کابوس بالقوه برهم خوردن مذاکرات هسته‌ای با ایران،» رابرت آینهورن و کنت پولاک از دولت آمریکا خواسته‌اند که حتی‌المقدور به مذاکرات هسته‌ای با ایران ادامه دهد و مانع فروپاشی روند گفتگوهای هسته‌ای شود.
سوزان مالونی افزود، باید این دو مقاله را در کنار یکدیگر مطالعه کرد، زیرا مکمل یکدیگر هستند. اکنون این سؤال مطرح می‌شود که آیا اوباما تعامل خود را با ایران افزایش خواهد داد یا گفتگوهای هسته‌ای به کابووسی (برای آمریکا) منتهی می‌شود (شکست می خورد)؟ مالونی افزود، در ابتدای سال گذشته میلادی، هنگامی که من پیشنهاد تعامل بیشتر با ایران را می‌دادم، بسیاری تصور می‌کردند این صرفاً خیالبافی و آرزویی واهی است، زیرا اختلافات آمریکا با ایران که بیش از یک نسل از آن می‌گذرد، آنچنان نهادینه شده بود که هیچکس حتی احتمال گفتگو میان دو کشور را نمی‌داد. این در حالی است که یکی از نکات درباره ایران، غیرقابل پیش‌بینی بودن تحولات این کشور و عملکرد مقامات آن است. پس از پیروزی (غیرمنتظره) حسن روحانی، در انتخابات ریاست جمهوری ایران در ماه ژوئن، ناگهان ورق برگشت، زیرا وی صراحتاً از مذاکره با غرب و حتی آمریکا، به عنوان ابزاری برای پیشبرد اهداف جمهوری اسلامی ایران سخن می‌گفت. البته نباید این مسئله را نیز نادیده گرفت که سیاست‌های باراک اوباما که از سوی هر دو جناح چپ و راست در آمریکا مورد انتقاد قرار گرفته بود. در نهایت، به تعامل بهتر با ایران کمک کرد.
وی افزود: از سوی دیگر، به رسمیت شناختن تلاش‌های روحانی برای تعامل با غرب، باعث شد تا گفتگوهای هسته‌ای به مراتب جدی‌تر از گذشته دنبال شود و به امضای توافقنامه هسته‌ای موقتی ژنو منجر شود. با وجود تمامی انتقادهایی که به سیاست خارجی اوباما وارد است، باید اذعان کرد که این توافقنامه، اولین اقدام مؤثر و مسالمت‌آمیز درقبال برنامه هسته‌ای ایران به حساب می‌آید.
مالونی ادامه می‌دهد: حال که توافقنامه ژنو به امضا رسیده و به اجرا نیز گذاشته شده است که در حقیقت به مثابه به ثمر نشستن پیشنهادات امیدوارکننده‌ی مرکز سابان در سال گذشته بوده است، بسیار جالب خواهد بود که با توجه به پیشنهادات امسال ما، ببینیم پیشنهادات کارشناسان در مرکز سابانِ اندیشکده بروکینگز در سال آینده میلادی (2015) ، برای دولت آمریکا در رابطه با چالش تعامل با ایران چه خواهد بود و تا آن زمان در این زمینه چه پیشرفت‌هایی حاصل شده است.
انتهای پیام/