تمرینات را خیلی دیرتر از دیگر ملی‌پوشان آغاز کردید. این موضوع شما را از برنامه‌ها عقب نمی‌اندازد؟
نه این‌طور نیست. من با هماهنگی فدراسیون استراحت کرده بودم. این جزو برنامه‌های من بود که چه زمانی کار را شروع کنم. البته منتظر بودم تکلیف مربی‌ام مشخص شود. از این که «سمیر خدرا» به ایران آمد خیلی خوشحالم.
بله، کاملا واضح است که از انتخاب این مربی رضایت کامل دارید.
همین‌طور است. این تنها مربی‌ای است که خودم انتخاب کردم. قبلا همیشه فدراسیون مربی را انتخاب می‌کرد و ما باید تمرین می‌کردیم، ولی این بار من از فدراسیون خواسته بودم او را به ایران بیاورند.
این اعتقاد شما به مربی الجزایری برای خیلی‌ها جالب‌توجه است؟
به نظرم او مربی خاصی است. رکوردهایش فوق‌العاده است و کاملا با برنامه روز دنیا حرکت می‌کند.
فکر نمی‌کنید تا حدی زمان را برای آماده‌سازی از دست داده‌اید؟
نه این‌طور فکر نمی‌کنم، می‌دانید چرا؟ من در بازی‌های داخل سالن شرکت نمی‌کنم و برای همین وقت کافی برای آماده‌سازی دارم. آنهایی که باید در مسابقات داخل سالن هم حضور پیدا کنند از مدت‌ها قبل استارت زده بودند. اولویت اصلی من بازی‌های آسیایی 2014 است و باید خود را برای حضور در این بازی‌ها آماده کنم، با این حال در چند مسابقه جایزه بزرگ هم شرکت می‌کنم. برنامه‌ریزی من این‌طور است که در جایزه بزرگ قطر و روسیه حضور داشته باشم. برنامه‌های جدی من از اردیبهشت شروع می‌شود که باید در چند تورنمنت شرکت کنم.
شرایط تیم ملی نسبت به یکی دو سال اخیر بهتر شده؟
بله واقعا بهتر شده است. در دوره جدید اردوها این تغییرات کاملا حس می‌شود. با شناختی که از فدراسیون دارم و با تلاش‌هایی که دیدم در دو، سه ماه آینده به طور حتم شرایط بهتر خواهد شد.
اما رئیس فدراسیون این اواخر بشدت از کمبودهای مالی گله‌مند و تاکید کرده با این شرایط نمی‌توان حتی اردوهای بعدی را هم برپا کرد؟
من صددرصد به بهترشدن شرایط امیدوارم. در دوره مصطفی کریمی وضع ما خیلی خوب بود. اردوهای فوق‌العاده‌ای داشتیم و به همین دلیل هم نتایج خیلی خوبی کسب کردیم، ولی در این دو سال مشکلات زیادی داشتیم. داوری تا حالا به هر طریقی که بوده مشکلات را به جان خریده که همین باعث می‌شود به آینده امیدوارتر باشیم.
اما در این دو سال اثرات منفی شرایط بر نتایج ورزشکاران کاملا مشهود بوده است؟
بله قبول دارم، اما کاری نمی‌شد کرد.
به نظر شما شرایطی که در دو سال اخیر وجود داشت در بازی‌های آسیایی اثرگذار خواهد بود؟
به نظر من این‌طور نخواهد شد و جواب معکوس ندارد. برای حرف خودم دلیل هم دارم. الان مربیان آمده‌اند و اردوها شروع شده، ولی در یکی دو سال گذشته وضع چندان مساعد نبوده است. حالا حتی نفرات سوم و چهارم هم در اردو هستند و این باعث می‌شود بچه‌ها با انگیزه بیشتری کار را ادامه بدهند.
اما به هر حال فرصت‌های زیادی را از دست داده‌ایم و دیگرکشورها در این دو سال خوب کار کردند.
ما 8، 9 ماه فرصت داریم و بچه‌ها نیز کاملا با تجربه شده‌اند. آنها می‌دانند چطور این مدت از دست رفته را جبران کنند.
موضوعی که از حالا مد نظر قرار گرفته تکرار نتایج گوانگجو است. چقدر روی این قضیه احتمال می‌دهید؟
سال قبل قرار بود سمیر خدرا به ایران بیاید که این اتفاق رخ نداد و آمدن این مربی به تعویق افتاد. ولی کمیته ملی المپیک همان موقع قول داد این کار را انجام بدهد. به هر حال هر طور بود این مربی نیامد و خدار هم به قطر رفت. امسال با این که پول کمتری را ایران به وی پیشنهاد داد، اما به خاطر من پذیرفت که به ایران بیاید. من یک سرباز هستم و آن مربی را که می‌خواستم برایم آوردند و چه چیزی بهتر از این. اگر مشکل آسیب‌دیدگی برایم پیش نیاید کم‌کاری نمی‌کنم و با تمام وجود در راه افتخار تلاش خواهم کرد.
یعنی از حالا دو مدال را به نام سجاد مرادی کنار بگذاریم؟
به نظرم این کار خیلی سخت نیست. وقتی رکورد می‌زنید رسیدن به آن دوباره برای شما دشوار نخواهد بود، اما این به انجام تمرینات سخت نیاز دارد. برخی‌ها هستند که بعد از مسابقه از این که نتیجه نگرفتند اشک می‌ریزند. این اشک ریختن همان عرقی است که در تمرینات نریخته‌اند. من می‌خواهم عرق بریزم تا بعد اشک نریزم.
از وضع رقبای خود اطلاع دارید؟
روی رکوردهایی که دارند از آنها شناخت دارم. قبلا در ماده 1500 متر کار برای من سخت بود ولی حالا می‌توانم راحت‌تر کار کنم، اما در 1500 متر شرایط عوض شده و کسب مدال طلا در آسیا خیلی سخت است. دو دونده از عربستان و قطر رکوردهای خیلی خوبی دارند و با این شرایط گرفتن مدال طلا خیلی سخت است. در حال حاضر غیر از آنها نفر سومی در آسیا وجود ندارد و باید با آنها رقابت کنم. البته باید دید زمان مسابقه کدام ورزشکار آماده‌تر خواهد بود.
اگر بخواهیم درباره کل تیم ملی صحبت کنیم چقدر به این تیم امیدوار هستید؟
با شرایط موجود و مربیانی که آورده‌اند من خیلی به تیم ملی خوشبین هستم. گوانگجو، جرقه‌ای برای دوومیدانی ایران بود و کار بزرگی بود که انجام شد، اما حالا بچه‌ها باتجربه‌تر شده‌اند و رکوردهایشان ثبات پیدا کرده است. چهره‌های جدیدی هم حضور دارند که می‌توانند نتایج خوبی را برای تیم ملی رقم بزنند، این تیم فقط به حمایت بیشتری احتیاج دارد.
این آخرین حضور شما در بازی‌های آسیایی خواهد بود؟
من تا زمانی که بتوانم برای کشورم افتخار کسب کنم در عرصه تلاش و کوشندگی باقی می‌مانم. به عبارت دیگرتا زمانی که کسی نتواند روی دستم بیاید در تیم ملی خواهم ماند، اما اگر یک روز کسی روی دستم بیاید حتما از تیم ملی خواهم رفت. من برای المپیک بعدی برنامه دارم و می‌خواهم تنها ایرانی باشم که در چهار المپیک متوالی حضور داشته است.
این که می‌گویند نسل کنونی دوومیدانی، طلایی‌ترین نسل تاریخ بوده و جانشین ندارد، قبول دارید؟
به هرحال پیدا کردن جانشین برای این نسل خیلی سخت است. با این حال من می‌گویم استعداد هیچ وقت خبر نمی‌کند و یکدفعه کسی در یک ماده می‌آید که اصلا فکرش را هم نمی‌کنید. کسی فکر نمی‌کرد روزی ایران در دوومیدانی المپیک صاحب مدال بشود، ولی احسان حدادی در المپیک لندن این اتفاق تاریخی را رقم زد. شاید یک موقع یکی بیاید و این راه را ادامه دهد. اگر به استعدادیابی بخواهیم سطحی نگاه کنیم باید بگویم این نسل جانشینی ندارد.
اکنون خواسته‌ای از فدراسیون دارید که بدون مشکل تمرینات را ادامه دهید؟
من درباره ماساژور با داوری صحبت کردم. هیچ مشکلی برای تمرین‌کردن ندارم و تمرینات خوب است. هر 21 روز هم اردو داریم و شرایط بخوبی پیش می‌رود.