به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از پرس تی وی؛ فینیان کانینگام، تحلیلگر مسائل سیاسی در مقاله‌ای تحت عنوان «جواب رد به ایران»، تبانی آمریکا را اثبات می‌کند، مسئله دعوت نشدن ایران به کنفرانس ژنو را مورد نقد قرار داده و می‌نویسد؛ ایران به این دلیل به کنفرانس ژنو ۲ دعوت نشده که این نشست به دنبال پیدا کردن راه حلی مسالمت آمیز نیست، بلکه کنفرانس مذکور صرفا ساز و کاری آمریکایی برای مهندسی کردن تغییر رژیم در سوریه است.
آنچه که آمریکائیان از طریق تروریسم دولتی نتوانستند به دست آورند، اکنون می‌خواهند از طریق سیاست دولتی (تحت حمایت دولت آمریکا) به دست آورند.
این تحلیلگر مسائل خاورمیانه می‌افزاید: ایران همیشه بر حق حاکمیت و استقلال مردم سوریه جهت گفتگو بر سر آینده سیاسیشان بدون هیچ پیش شرط یا فشاری از سوی قدرت‌های خارجی تاکید داشته است و به دلیل همین موضع اصولی ایران در مورد سوریه است که این کشور به دستور آمریکا از کنفرانس کنار گذاشته می‌شود.
«جواب رد به ایران» ثابت می‌کند آمریکا تبانی کرده است.
برخلاف ادعاهای واشنگتن، موضع ایران بیانیه ژنو ۱ را که در ژوئن سال ۲۰۱۲ تنظیم شد مستحکم می‌کند، این بیانیه خواستار آن شد که هرگونه دولت انتقالی در سوریه فقط از طریق موافقت و رضایت دوجانبه (دولت و مخالفان) تشکیل شود.
این بیانیه خواهان سرنگونی رئیس جمهور بشار اسد نیست، بیانیه ژنو ۱ دولت اسد را ملزم به استعفا نمی‌کند و این بیانیه فقط به اصل موافقت دوطرف در مورد هر نتیجه سیاسی مورد توافق تن می‌دهد.
واشنگتن و متحدانش ازجمله اپوزیسیون در تبعید جعلی، برگزاری کنفرانس ژنو ۲ را ۱۸ ماه به تعویق انداخته‌اند. این تاخیر بیش از حد، به دلیل طفره روی‌ها و دوپهلوگویی‌های غرب، خود گویای خیلی چیز‌ها است. در همین مدت، ده‌ها هزار سوری به دلیل خشونت و فقر جان باخته‌اند.
چرا برگزاری ژنو ۲ این همه کند انجام شد؟ به این دلیل که واشنگتن و نایبانش در تمام این مدت سرگرم بازتفسیر غلط بیانیه ژنو ۱ بوده‌اند. در نسخه جدید آن‌ها، بشار اسد بخشی از دولت انتقالی نیست، او باید برود.
جان کری وزیر خارجه آمریکا هم هفته گذشته این مطلب را گفت. او گفت؛ «در سوریه هیچ راه حل سیاسی که در آن بشار اسد در قدرت بماند، نمی‌تواند وجود داشته باشد». به عبارت دیگر واشنگتن فقط برای تغییر رژیم لفاظی می‌کند.
بنابراین، آمریکائیان که جنگ ترور مخفیانه را برای تغییر رژیم در سوریه که در اواسط سال ۲۰۱۱ آغاز شد به راه انداختند و در رسیدن به هدف خود ناکام ماندند، اکنون می‌خواهند قوانین بازی را از طریق پافشاری بر فرآیند سیاسی که از قبل به نفع آن‌ها تعیین شده، بازنویسی کنند.
اوایل هفته جاری، دعوت‌بان کی مون دبیرکل سازمان ملل متحد از ایران برای حضور در ژنو ۲ واشنگتن را خشمگین کرد.
جان کری به‌بان کی مون گفته بود که او فقط در صورتی می‌تواند برای ایران دعوتنامه صادر کند که ایران علنا نسخه آمریکایی بیانیه ژنو را که از پیش تعیین کرده؛ «اسد باید برود» بپذیرد، اما ایران بار‌ها گفته بود هرگز چنین شروطی را نخواهد پذیرفت.
وقتی‌بان کی مون از دستورات جان کری مبنی بر پافشاری بر «پذیرش دولت انتقالی از سوی ایران» پیروی نکرد، کری به شدت خشمگین شد، به طوری که نیویورک تایمز نوشت: «یک مقام آمریکایی، پس از انتشار اخبار‌بان کی مون (در مورد دعوت از ایران) جان کری را خشمگین و عصبانی توصیف کرد».
این تحلیلگر ایرلندی در ادامه نوشت؛بان کی مون مانند میمونی تربیت شده، چرخشی ۱۸۰ درجه‌ای از خود نشان داد و فورا دعوت از ایران برای کنفرانس ژنو ۲ را پس گرفت. این زد و بند احمقانه نشان داد که یک بازی سیاسی ریاکارانه در جریان است.
بازتفسیر بیانیه ژنو ۱ از سوی آمریکا نقض آشکار نامه اصلی و روح توافقنامه‌ای است که با همکاری روسیه، چین و دیگر اعضای شورای امنیت سازمان ملل، تهیه و تنظیم شده بود.
اگر واشنگتن مدعی است که کنفرانس ژنو ۲ مبتنی بر تشکیل یک دولت انتقالی و کنار رفتن اسد است، پس باید روسیه، چین و دولت سوریه هم از این ماجرا باخبرباشند.
آیا واقعا دولت سوریه در فرآیندی شرکت می‌کند که حاکی از نابودی خود این دولت است؟
بشار اسد در مصاحبه‌ای، دو روز پیش گفت: اگر مردم خواهان او باشند، او آماده است به حضور در قدرت ادامه دهد و اینکه، او ممکن است در انتخابات ریاست جمهوری بعدی که برای سال آینده برنامه ریزی شده، شرکت کند.
تفسیر «انتقال» از بیانیه ژنو ۱ از سوی واشنگتن، فقط یک مغالطه سیاسی است که هدف واقعی خود، یعنی تلاش برای تغییر رژیم در سوریه را نشان می‌دهد.
ایران به این دلیل دعوت نشده است که حمایت ایران از حاکمیت سوریه در ژنو ۲ در دستور کار نامشروع به رهبری آمریکا برای تغییر رژیم سوریه را بیشتر برملا می‌کرد.
بنابراین ما شاهد غیبت ایران در این کنفرانس هستیم، در حالی که آمریکایی‌ها به حضور یک گروه مخالف ساختگی در پای میز مذاکره افتخار می‌کنند.
این گروه حتی در سوریه هم محبوبیتی ندارد و فقط در تبعید موجودیت دارد و در هتل‌های لوکس ساکن هستند. این گروه به وسیله رشوه آمریکایی‌ها (تهدید به جریمه مالی و قطع کمک) و فشار به کنفرانس ژنو ۲ کشانده شدند.
بنابراین برای آمریکا خراب کردن دعوت‌بان کی مون از ایران برای حضور در کنفرانس ژنو ۲ به بهانه اینکه «ایران انتقال در سوریه را نمی‌پذیرد»، کاملا غیرموجه است.
موضع ایران کاملا هماهنگ و وفادار به بیانیه ژنو ۱ است. این القاء که ایران به نوعی بیانیه را نادیده گرفته، آن هم زمانی که واشنگتن قوانین بین المللی را نقض کرده تا یک کشور مستقل دیگر _سوریه_ را از طریق تروریسم دولتی (تحت حمایت دولت آمریکا) و این بار از طریق فرآیند سیاسی خود کند، هیچ ارزشی ندارد.
همچنین، برای رئیس سازمان ملل متحد تسلیم شدن در برابر تاکتیکهای قلدرمآبانه رقت انگیز است. بسیاری از مردم‌بان کی مون را آلت دستی می‌دانند که گوش به فرمان و غلام حلقه به گوش واشنگتن است که این موضوع این هفته یک بار دیگر مشخص شد.
کانینگام در پایان می‌نویسد؛ باتوجه به این مسائل، ما پیش بینی می‌کنیم که نشست ژنو ۲ به هدف «پایان درگیری‌ها» در سوریه که در آن ۱۳۰ هزار نفر در طول سه سال خشونت مورد حمایت خارجیان کشته شده‌اند، دست نخواهد یافت.
ژنو ۲ به عنوان یک ساز و کار سیاسی برای تغییر رژیم برپا شده است، یعنی جایگزینی برای تاکتیک ترور شکست خورده آمریکا است.
آنچه که جامعه بین المللی_ به رهبری ایران، روسیه، چین، سوریه و دیگران_ باید انجام دهند، حضور یافتن در سیرک سیاسی در ژنو نیست، بلکه باید آن را تحریم کنند و خواستار محاکمه جنایی واشنگتن، ناتو، آل سعود، قطر، اردن و اسرائیل شوند.
انتهای پیام/