ولید المعلم در سخنان خود در کنفرانس ژنو 2 در مونترو سوئیس گفت: من به نمایندگی از طرف هیأت جمهوری عربی سوریه سخن می گویم. جمهوری مدنی که برخی از حاضران در این سالن تلاش کردند آن را به قرون وسطی بازگردانند. جمهوری عربی که با وجود اقدامات برخی از اعراب که فرض می شود برادر باشند، به عربیت خود افتخار می کند و به آن پایبند است. سوریه تاریخی هفت هزار ساله دارد. هیچگاه در شرایطی سخت تر از این قرار نگرفته ام. همه رنج های کشورم در سه سال گذشته بر دوش من و هیأت سوریه است. خون شهدا و اشک مادران فرزند از دست داده، انتظارات تلخ خانواده هایی که افراد آنها ربوده یا ناپدید شده است، فریادهای کودکان وحشت زده از موشک هایی که انگشتان کوچک آنها را هنگام درس خواندن هدف قرار داده است، آرمان ها و آرزوهای یک نسل کامل که از دست رفتن رویاهای خود را برای آینده ای شکوفا شاهد است، شجاعت مادران و پدرانی که فرزندان خود را برای حمایت از کشور اعزام کرده اند، حقوق خانواده هایی که منزل آنها ویران شده است و به جمع پناهندگان پیوسته اند، همه و همه بر دوش من و هیأت سوریه است.
وی افزود: همچنین همه آرمان های ملت سوریه برای سال های آینده، حقوق کودکان برای داشتن امنیت جهت رفتن به مدرسه، حقوق زنان برای خروج از منزل بدون آن که نگران تجاوز، ربوده یا کشته شدن باشند، حقوق همه جوانان برای ساختن آینده خود آنگونه که می خواهند و حقوق همه مردان برای بازگشت آسوده و مطمئن به نزد خانواده خود بر دوش من و هیأت سوریه است.
معلم گفت: امروز لحظه حقیقت فرارسید. حقیقتی که به صورت سازمان یافته تلاش می شد از طریق اقدامات و تبلیغات گمراه کننده و دروغ پردازی ها و نیز از طریق قتل و تروریسم نابود شود. حقیقتی که با حضور هیأت جمهوری عربی سوریه به عنوان نماینده دولت و ملت سوریه در اینجا برای کوچک و بزرگ آشکار می شود. برای من و ملت مقاوم سوریه باعث تاسف است که نمایندگان کشورهایی در اینجا هستند که دستان آنها به خون مردم سوریه آغشته است. برخی کشورها تروریسم را صادر و به همراه آن حکم بخشایش صادر می کنند. گویا خداوند به آنها وکالت داده است تا برخی را وارد بهشت و برخی دیگر را وارد جهنم کنند. آنها از ورود مردم به خانه های خدا جلوگیری کردند.
آنها هرگونه که می خواهند مشروعیت می بخشند و سلب مشروعیت می کنند و قبل از این که به سمت قلعه های محکم سنگ پرتاب کنند هیچگاه به خانه شیشه ای و شکننده خود نگاه نکردند و بی شرمانه به ما درس دموکراسی و پیشرفت می دهند و این در حالیست که خودشان در جاهلیت و عقب ماندگی دست و پا می زنند. آنها بخشیدند و محروم کردند، حلال کردند و حرام کردند، مشروعیت بخشیدند و تکفیر کردند و هدایایی دادند زیرا عادت کرده اند کشورشان متعلق به پادشاهی باشد که هرچه از آن را می خواهد به هر کس که می خواهد بدهد و هر کس را می خواهد محروم کند. آنها در حالی به سوریه آمدند که در جاهلیت دست و پا می زدند و پس از همه آنچه گذشت و شکست خوردند نقاب از چهره های آنها کنار رفت تا چهره واقعی آنان که می خواستند سوریه را از طریق صدور مهمترین استراتژی ملی خود یعنی تروریسم بی ثبات کنند مشخص شود. آنها از دلارهای نفتی خود برای خرید سلاح و به خدمت گرفتن مزدوران و پر کردن فضای تبلیغاتی از دروغ های خود استفاده کردند تا تحت لوای آنچه آن را انقلاب سوریه که به آرمان های مردم سوریه جامه عمل می پوشاند، بر اقدامات وحشیانه خود سرپوش بگذارند.
وزیر خارجه سوریه گفت: تروریست های چچنی، افغان، سعودی، ترکی، فرانسوی یا انگلیسی چگونه و با چه وسیله ای می تواند آرمان های مردم سوریه را تحقق بخشند. با حکومتی اسلامی که از اسلام چیزی نمی فهمد جز آنچه از وهابیت منحرف می شناسند. چه کسی به شما و آنها گفته است مردم سوریه می خواهند هزاران سال به عقب برگردند.
وی خطاب به حضار گفت: در سوریه شکم زنان باردار پاره می شود و جنین آنها کشته می شود و زنان سوریه چه در حالی که زنده هستند و چه پس از مرگ مورد تجاوز قرار می گیرند. ای حضار در سوریه مردان در برابر فرزندان خود و تحت عنوان انقلاب کشته می شوند و بدتر از همه این که کودکان بیگانگانی که می خواهند آرمان های ما را تحقق بخشند هلهله می کنند و می رقصند. در سوریه برخی افراد قلب سوری ها را می خورند تا آنگونه که ادعا می کند آرمان قربانی را برای داشتن زندگی آزاد و دموکراتیک تحقق بخشد.
وی به طعنه گفت: غیرنظامیان اعم از سالخوردگان، زنان و کودکان تحت عنوان انقلاب بزرگ سوریه کشته می شوند. انفجارهایی در خیابان ها و موسسه ها انجام می شود بدون آن که از قربانیان این انفجارها سوال شود چه رویکرد سیاسی و عقیدتی و فکری دارند. کتاب ها و کتابخانه ها به آتش کشیده می شوند.
قبرها شکافته و آثار باستانی تحت عنوان انقلاب سرقت می شوند. کودکان در مدارس و جوانان در دانشگاه ها کشته می شوند. هتک حرمت زنان از طریق فتواهایی تحت عناوین مختلف از قبیل جهاد نکاح تا جهاد محارم و ... آزاد می شود. مساجد جامع و نمازگزاران هدف حمله قرار می گیرند. سرها بریده و در خیابان ها آویزان می شود. مردم در هولوکاستی واقعی که تاریخ آن را انکار خواهد کرد زنده زنده سوزانده می شوند. تحت عنوان انقلاب پدری خود و فرزندان و همسرش را با دستان خودش منفجر می کند تا بیگانگان وارد منزلش نشوند تا آنها را از ظلم نظام نجات دهند و آنگونه که ادعا می کنند دموکراسی را برقرار کنند. حضار محترم بیشتر شما فرزند دارید.
فکر کنید چه احساسی باعث می شود پدر، خانواده اش را با دستان خود بکشد تا از آنها در برابر حیواناتی وحشی به شکل انسان که ادعا می کنند برای آزادی می جنگند دفاع کند. این چیزی است که در عدرا اتفاق افتاد. عدرا که بیشتر شما چیزی درباره آن نشنیدید. بیگانگان وارد آنجا شدند و کشتند، غارت کردند و به دار آویختند و به زنان تجاوز کردند و مردم را زنده زنده سوزاندند. شما چیزی از آن نشنیدید اما بدون شک درباره اماکن دیگر شنیده اید که همان کاری را در آنجا کردند که در عدرا انجام دادند و انگشت اتهام را که به خون بی گناهان آغشته است به سمت دولت و ارتش سوریه نشانه رفتند و زمانی که این دروغ سازگار نشد، از اشاره به هر چیزی خودداری کردند. کشورهایی که حامی آنها هستند چنین تصمیمی گرفتند.
وزیر خارجه سوریه خطاب به حضار در کنفرانس ژنو2 گفت: از این تریبون به شما می گویم که مثل من می دانید که آنها به سوریه اکتفا نخواهند کرد اما برخی از کسانی که در اینجا حضور دارند نمی خواهند بفهمند یا عبرت بگیرند. اگر همسایه در وقت سختی به همسایه اش کمک می کرد، همه این اتفاقات نمی افتاد اما در جریان بحران سوریه، همسایگان یا از پشت خنجر زدند یا آن که ساکت به تماشا نشستند. اگر دولت رجب طیب اردوغان (نخست وزیر ترکیه) که سرزمین خود را برای آموزش و تجهیز و انتقال تروریست ها به سوریه در اختیار آنها قرار داد، نبود، این اتفاقات نمی افتاد. وی چشمان خود را بست و نمی دانست که روزی سحر به ساحر باز می گردد و اکنون تلخی آن را احساس می کند. تروریسم دین ندارد. این کشور از به صفر رساندن مشکلات خود با همسایگان، در سیاست خارجی و دیپلماسی بین المللی و اعتبار سیاسی و همه چیز به صفر رسید اما با این حال به اعمال زشت خود ادامه داد گویا آنگونه که تصور می کنند رویای تاریخی سید قطب و قبل از آن محمد عبدالوهاب شروع به تحقق کرده است به همین سبب از تونس گرفته تا لیبی و مصر و سوریه به فساد انگیزی پرداختند و مصمم به تحقق توهمی هستند که فقط در اذهان بیمار آنها وجود دارد. آنها همچنان بر ادامه این راه اصرار می کنند حال آن که چنین چیزی از نظر عقل تعریفی جز «حماقت» ندارد. هر کس از تاریخ درس نگیرد زمان حال را از دست می دهد. تاریخ می گوید امکان ندارد در منزل همسایه ات آتش بیندازی و خودت در امان باشی اما برخی از همسایگان در سوریه آتش به پا کردند و برخی از آنها تروریست ها را از مناطق مختلف جهان به سوریه آوردند.
تناقض خنده دار این که افرادی از هشتاد و سه ملیت در سوریه مشغول جنگ هستند اما کسی اعتراض و شکایت نمی کند و هیچ کس آن را محکوم نمی کند و همچنان بی شرمانه از انقلاب عظیم سوریه سخن می گویند اما وقتی چند ده تن از جوانان مقاومت در برخی مناطق در کنار ارتش سوریه قرار گرفتند دنیا زیر و رو شد و آن را دخالت خارجی نامیدند و خواستار خروج نیروهای خارجی و حفظ حق حاکمیت سوریه و خودداری از نقض آن شدند. در این چارچوب تاکید می کنم که سوریه کشوری دارای حاکمیت و مستقل است و هر کاری را به هر شیوه ای که برای دفاع از خود لازم باشد انجام می دهد و به اظهارات و بیانیه ها و موضعگیری های دیگران هم توجهی نمی کند. این تصمیمات کاملا متعلق به سوریه است و متعلق به سوریه باقی خواهد ماند. با این حال مردم سوریه مقاومت کردند و مجازات هایی علیه غذا و نان و شیر کودکان آنها به اجرا در آمد تا گرسنه بمانند و بیمار شوند و تحت فشار این مجازات ها بمیرند و به موازات آن کارخانه های مواد غذایی و دارویی و بیمارستان ها و درمانگاه ها نیز به آتش کشیده و غارت شدند.
خطوط آهن ویران شد و خطوط اصلی انتقال برق هدف اقدامات خرابکارانه قرار گرفت. حتی معابد اعم از اسلامی یا مسیحی از اقدامات تروریستی آنها در امان نماند و زمانی که در همه این کارها شکست خوردند، آمریکا از حمله به سوریه خبر داد و به همراه غربی ها و عرب هایی که منافع آنها با یکدیگر تلاقی پیدا کرده است، ماجرای استفاده از سلاح های شیمیایی را درست کردند اما حتی نتوانستند ملت های خود را متقاعد کنند زیرا متاسفانه کشورهای دموکراسی، آزادی و حقوق بشر فقط به زبان خون و جنگ و استعمار و سلطه گری سخن می گویند و دموکراسی را با زور برقرار می کنند و آزادی را با هواپیما پیاده می کنند و حقوق بشر را با کشتن انسان ها تحقق می بخشند. آنها عادت کرده اند که در جهان امر و نهی کنند. آنچه می خواهند تحقق می یابد و آنچه نمی خواهند تحقق نخواهد یافت.
آنها فراموش کرده اند یا خود را به فراموشی زده اند که همان کسی که خود را در نیویورک منفجر کرد همان است که خود را در سوریه منفجر کرد زیرا فکر یکی و صادر کننده آن یکی است. آنها فراموش کردند یا خود را به فراموشی زدند که این تروریسم تا دیروز در آمریکا بود و امروز در سوریه است و کسی نمی داند فردا به کجا خواهد رفت اما قدر مسلم این که در اینجا متوقف نخواهد شد. افغانستان بهترین نمونه برای کسانی است که بخواهند عبرت بگیرند اما بیشتر آنها نمی خواهند. آمریکا و برخی کشورهای متمدن غربی که از آن دنباله روی می کنند از پایتخت نور (احتمالا منظور پاریس است) گرفته تا کشوری که روزگاری خورشید در آن غروب نمی کرد (انگلیس) با وجود آن که همه آنها تلخی تروریسم را چشیده اند عبرت نمی گیرند و به یکباره به دوست سوریه تبدیل شدند.
چهار کشور از این کشورها پادشاهی های استبدادی و سرکوبگر هستند که چیزی از مدنیت و دموکراسی نمی دانند و برخی دیگر نیز استعمارگر سوریه بوده اند که بیش از یکصد سال پیش از کشور را اشغال و غارت کردند و اکنون به همراه دیگران برای تحکیم دوستی خود با ملت سوریه علنا کنفرانس ها برگزار و مجازات هایی علیه آن اعمال می کنند و در خفا از تروریسم در سوریه حمایت می کنند و درباره اوضاع وخیم انسانی در سوریه ناله ها سر می دهند. اگر واقعا نگران اوضاع انسانی و معیشتی سوریه هستید دست از سر ما بردارید و ارسال سلاح و حمایت از تروریست ها را متوقف کنید. مجازات ها و محاصره مردم سوریه را لغو کنید و به عقل و منطق بازگردید. در این صورت اطمینان می دهم که مثل سابق اوضاع ما خوب شود. ممکن است کسی بگوید آیا همه آنچه در سوریه روی می دهد ساخته و پرداخته دست خارجی هاست. خیر اینگونه نیست.
سوری هایی که در این سالن هستند در همه آنچه گفته شد سهیم هستند و همه این کارها را به زیان خون مردم سوریه که ادعای نمایندگی آنها را دارند انجام دادند. آنها خود را به اسرائیل فروختند. آنها در حکم چشم بینا و دست ویرانگر اسرائیل بودند و زمانی که شکست خوردند اسرائیل خودش وارد عمل شد تا حملات ارتش سوریه علیه آنها را دفع کند و در اجرای آنچه از دهه ها پیش علیه سوریه در سر داشت به آنها کمک کند. وقتی مردم سوریه کشته می شدند آنها در هتل های پنج ستاره بودند. آنها در خارج مخالفت کردند و نشست تشکیل دادند و در خارج به سوریه خیانت کردند و خود را به کسانی که در خارج بیشتر پرداخت کند فروختند و متاسفانه به نمایندگی از مردم سوریه سخن گفتند.
کسانی که می خواهند از طرف مردم سوریه سخن بگویند نباید به ملت خیانت کنند و مزدور دشمنان مردم باشند. کسانی که می خواهند به نمایندگی از مردم سوریه سخن بگویند باید به سوریه بیایند تا زندگی کنند و ببینند و هر روز با کودکان خود قبل از رفتن به مدرسه خداحافظی کنند. زیرا ممکن است این کودکان به سبب موشکی که عوامل بیگانگان خارج نشین شلیک می کنند به منزل باز نگردند. باید به سوریه بیایند تا سرما را بچشند زیرا ما از نفت محروم شده ایم. باید ساعت ها منتظر شوند تا نان به خانه ببرند زیرا بر اثر مجازات ها از وارد کردن گندم محروم شده ایم و این در حالیست که ما صادر کننده گندم بودیم. کسی که می خواهد از طرف مردم سوریه سخن بگوید باید سه سال در برابر تروریسم مقاومت کند و همچنان ثابت قدم بماند. آن وقت است که می تواند به اینجا بیاید و از طرف مردم سوریه سخن بگوید. جمهوری عربی سوریه همه کارهایی را که از آن خواسته شده، انجام داده است. به روزنامه نگاران و خبرنگاران اجازه دادیم آنگونه که می خواهند در سوریه بچرخند و واقعیت ها را برای شما در خارج منعکس کنند. واقعیت هایی که بسیاری از رسانه های غربی نتوانستند آن را تحمل کنند زیرا خلاف خواست آنها و تصویری است که می خواهند از سوریه ارائه کنند.
نمونه ها بسیار زیاد است و اکنون مجال پرداختن به آنها نیست. اجازه دادیم سازمان های کمک رسانی بین المللی وارد سوریه شوند اما عوامل طرف هایی که برخی از آنها در اینجا هستند مانع از فعالیت آنها شدند و بارها آنها را هدف تیراندازی قرار دادند ولی ما وظیفه خود را در خصوص حمایت از آنها و تسهیل شرایط برای انجام ماموریت آنها فراهم کردیم. در مراحل مختلف بسیاری از بازداشت شدگان و حتی افراد مسلح را آزاد کردیم که باعث خشم برخی از سوری ها در داخل شد اما آنها دریافتند و فهمیدند که سوریه از همه چیز ارزشمندتر است و به خاطر آن باید در برابر زخم ها سکوت کنیم و از کینه ها درگذریم. اما شما که ادعا می کنید نماینده مردم سوریه هستید چه کردید؟ دیدگاه شما درباره این کشور بزرگ چیست؟ افکار و برنامه سیاسی شما چیست؟ ابزارهای شما برای ایجاد تغییرات عملی به جز گروه های مسلح تروریستی، چیست؟
من اطمینان دارم که شما چیزی ندارید و این برای همه روشن است بخصوص در مناطقی که مزدوران شما آنجا را اشغال کرده اند. آیا در این مناطق واقعا مردم را آزاد کرده اید یا این که با تحمیل اقدامات سرکوبگرانه و افراطی خود فرهنگ معتدل این مردم را نیز ربوده اید؟ آیا مدرسه و مراکز درمانی احداث کرده اید یا این که بیمارستان ها را ویران کرده اید و اجازه دادید بیماری فلج اطفال که کودکان ما چند دهه است از آن در امان هستند، بار دیگر به سوریه بازگردد. آیا از آثار باستانی و موزه های سوریه حفاظت کردید یا این که اقدام به غارت اماکن تاریخی کردید و به تجارت با آثار باستانی پرداختید؟ آیا پایبندی شما به اصول عدالت و حقوق بشر درست است یا این که اقدام به سربریدن و اعدام ها در ملأ عام کردید؟ شما جز آن که به سبب توسل به آمریکا برای حمله نظامی به سوریه ننگ و عار به بار آوردید هیچ کار دیگری نکردید.
حتی مخالفانی که خود را وکیل و وصی آنها کرده اید شما و شیوه شما را برای مدیریت خودتان قبل از این که به فکر مشارکت در اداره کشور باشید، رد می کنند. من در اینجا به هیچ وجه از یک گروه، طایفه، دین یا... سخن نمی گویم. آنها مسلمانان را کشتند و مسیحیان سوری حتی راهبه ها را هدف حمله قرار دادند و آنها را پس از حمله به معلولا ربودند تا مسیحیان سوریه را وادار به مهاجرت کنند اما شکست خوردند. وقتی به مسیحیان حمله می شود همه سوری ها مسیحی هستند و وقتی به مساجد حمله می شود همه سوری ها مسلمان هستند.
در اینجا بان کی مون دبیرکل سازمان ملل به ولید المعلم وزیر خارجه سوریه اعتراض کرد و درباره طولانی شدن سخنان وی به او تذکر داد اما ولید المعلم تاکید کرد نمی شود همه چیز را در چند دقیقه خلاصه کرد و خواستار آن شد که سخنان خود را به طور کامل بیان کند.
پس از یک جر و بحث کوتاه ولید المعلم سخنان خود را از سر گرفت و خطاب به مخالفان سوری گفت: خلاصه آن که انقلاب بزرگ شما از ارتکاب هیچ جنایتی فروگذار نکرد اما با وجود این تصویر تاریک و سیاه، همیشه بارقه ای در پایان راه بوده است و مردم سوریه بر پایداری و مقاومت اصرار کرده اند و ارتش نیز بر حمایت از مردم اصرار دارد و دولت سوریه نیز بر ادامه راه خود اصرار می کند و در این راه برخی از کشورها با ما و با حق بودند زیرا حق و باطل کاملا مشخص است. کشورهایی مثل روسیه و چین که از طرف ملت و دولت سوریه از آن قدردانی می کنم زیرا حق حاکمیت سوریه و آزادی آن را برای تصمیم گیری محترم شمردند. روسیه در محافل بین المللی دوستی صادق بود و قدرتمندانه و در حرف و عمل از اصول بین المللی در خصوص حق حاکمیت کشورها و حقوق بشر دفاع کرد.
چین، ایران، کشورهای بریکس، عراق و برخی دیگر از کشورهای عربی و اسلامی و برخی از کشورهای آفریقایی و آمریکای جنوبی نیز از جمله کشورهایی هستند که صادقانه از آرمان های ملت سوریه دفاع کردند. مردم سوریه نیز مثل دیگر ملت های منطقه به دنبال آزادی و عدالت بیشتر و حقوق بشر است و خواستار تکثرگرایی و دموکراسی و سوریه ای بهتر و امن و شکوفا هستند و ارتشی قوی می خواهند که از اموال و سرزمین و آبرو و نوامیس و مرزهای کشور و حق حاکمیت و استقلال آن دفاع کند نه ارتشی از مزدوران که غیرنظامیان را برباید و آنها را با پول معامله کند یا از آنها به عنوان سپر انسانی استفاده کند و کمک ها را غارت و از فقرا باج خواهی و با وطن و اعضای بدن انسان تجارت کند و کودکان را به خدمت نظامی بگیرد و به زنان تجاوز کند. آنها همه این کارها را به زور سلاح انجام می دهند. سلاح هایی که برخی از کشورهای حاضر در اینجا تحت عنوان حمایت از گروه های میانه رو ارسال می کنند. شما بگویید در آنچه گفته شد جای میانه روی کجاست؟
آنها نیز مثل ما می دانند که به بهانه ارسال سلاح برای میانه روها، این سلاح ها را در نهایت برای القاعده و گروه های وابسته به آن در داخل سوریه و عراق و دیگر کشورهای منطقه ارسال می کنند. حضار محترم حقیقت این است، از خواب بیدار شوید. غرب حمایت می کند و برخی از اعراب نیز اجرا می کنند تا سلاح های مرگبار به دست شبکه القاعده برسد. غرب علنا ادعای مبارزه با تروریسم می کند و در خفا آن را تغذیه می کند. کسی که این حقایق را نبیند یا نادان و کور است یا این که نمی خواهد ببیند و قصد دارد به کار خود ادامه دهد. آیا پس از هزاران شهید و ویرانگری های سازمان یافته، این همان سوریه ای است که می خواهید؟ آیا آرمان های ملت سوریه که شما می خواهید آنها را تحقق بخشید اینهاست؟ نه حضار محترم.
سوریه اینگونه باقی نخواهد ماند به همین سبب با وجود همه کارهایی که برخی از شما انجام دادید به اینجا آمدیم تا سوریه را نجات دهیم و بریدن سرها و خوردن قلب ها را متوقف کنیم. آمدیم تا کودکان و مادران را به منازل خود که به سبب تروریسم آنجا را ترک کرده اند، بازگردانیم. آمدیم تا از مدنیت سوریه و تمدن آن دفاع و از پیشروی تاتارها و مغول ها در منطقه جلوگیری کنیم. آمدیم تا از فروپاشی خاورمیانه جلوگیری کنیم. آمدیم تا از تمدن و فرهنگ حمایت کنیم. آمدیم تا از اسلام که هدف تخریب قرار گرفته است دفاع و از مسیحیان شرق حفاظت کنیم. آمدیم تا به سوری ها در خارج بگوییم به کشور خود بازگردید. غریب هر کجا که باشد غریب است و هر قدر هم سختی ها زیاد شود سوری ها با یکدیگر برابرند. آمدیم تا تروریسم را مثل دیگر کشورها که طعم آن را چشیده اند، متوقف کنیم.
ما بارها گفته ایم و باز هم می گوییم که تنها راه حل، گفتگو بین سوری هاست ولی ما نیز مثل دیگر کشورها که هدف تروریسم قرار گرفتند، تلاش کردیم از ملت خود دفاع کنیم زیرا این وظیفه قانونی ماست. از همین جا باید بگویم که به مبارزه با تروریسم ادامه می دهیم. آمدیم تا همه را در برابر مسئولیت خود قرار دهیم. تا وقتی برخی کشورها که همه ما آنها را می شناسیم به حمایت از تروریسم ادامه می دهند، این کنفرانس موفقیتی نخواهد داشت زیرا فعالیت سیاسی با تروریسم با هم تناسبی ندارند.
ما به نمایندگی از ملت و دولت آمده ایم اما همه باید بدانند هیچ کس در جهان، آقای کری، هیچ کس در جهان به جز سوری ها نمی تواند به رئیس جمهور، دولت، قانون اساسی یا هر قانونی در سوریه مشروعیت ببخشد یا مشروعیت آن را سلب کند. این حق و وظیفه قانونی آنهاست و توافقی که در اینجا به دست آید، هر چه که باشد در سوریه به همه پرسی مردمی گذاشته می شود. ما موظف هستیم آنچه را مردم می خواهند منتقل کنیم نه این که سرنوشت آنها را تعیین کنیم. کسی که می خواهد به خواست سوری ها گوش کند، خودش را سخنگوی آنها قرار نمی دهد زیرا فقط سوری ها می توانند مسئولان و دولت خود را تعیین کنند و هر چه غیر از این باشد محلی از اعراب ندارد.
وی در پایان سخن خود خطاب به حضار در جلسه و همه جهانیان گفت: ما در سوریه با تروریسمی مبارزه می کنیم که خیلی از چیزها را نابود کرده است و همچنان نابود می کند. تروریسمی که سوریه از دهه هشتاد قرن گذشته برای مبارزه با آن و تشکیل جبهه متحد علیه آن فریاد می زند ولی هیچ کس به آن گوش نکرد. تروریسمی که طعم آن را در آمریکا، فرانسه، انگلیس، روسیه، عراق، افغانستان و پاکستان و... چشیده اید و در همه جا در حال گسترش است. همه باید برای مبارزه با آن تلاش کنیم و برای مقابله با این افکار تاریک دست به دست یکدیگر بدهیم و پس از آن ما سوری ها دست به دست یکدیگر دهیم و سوریه را دوباره از نو بسازیم. همانگونه که گفتیم گفتگو اصل اساسی است.
وی ضمن قدردانی از کشور میزبان کنفرانس ژنو2 تاکید کرد گفتگوهای واقعی سوری ها با یکدیگر باید در خاک سوریه و زیر آسمان این کشور انجام شود.