به گزارش خبرنگار حوزه رادیو و تلویزیون
باشگاه خبرنگاران؛ امروز صبح در برنامه "صبح بخیر ایران" به صورت تلفنی فیلم "سر به مهر" توسط علیرضا پور صباغ نقد شد.
پور صباغ در این برنامه گفت: فیلم‌های خوب و نجیب همچون "تنهای تنهای تنها"، "ترنج" و بسیاری فیلم‌های از این دست که در هفته اخیر اکران شدند، وقتی به مختصات ساخت آنها نگاه می‌کنیم، متأسفانه در سینما به ساختار تله فیلم نزدیک می‌شوند.
وی درخصوص فیلم "سر به مهر" افزود: تقریبا "سر به مهر" از این آسیب دور نمی‌ماند، البته مولفه‌هایی که در داستان فیلم روایت می‌شود بسیار نجیب و قابل توجه است، اما مختصات آن نمی‌تواند سینمایی باشد. که این موضوع دلایل خودش را دارد.
این منتقد سینما اظهار داشت: به نظر من جهان کاراکتر اصلی فیلم، یک جهان فردی و نگرش‌های یک نفر است و از طرفی خرده روایت در فیلمنامه بازتاب داشته و هجمه‌ی روایت در آن وجود ندارد و این موضوع‌ها نقص‌های اصلی فیلم به شمار می‌رود.
وی ادامه داد: این مسئله باعث می‌شود که ما نگرش‌مان نسبت به فیلم محدود شود و از دریچه تله فیلم باید فیلم را نقد کنیم.
پور صباغ تصریح کرد: آنچه که در مورد فیلم روایت می‌شود، متن فیلم به شدت صادقانه است یعنی در نهایت صداقت نوشته و ساخته شده است.
وی افزود: نیت سازندگان از ساخت این اثر یک هدف متعالی است، این منتقد سینما درخصوص مشکل اساسی سینمای ایران گفت: باید نگرش‌هایمان را در سینمای ایران، درخصوص قصه‌ها، داستان‌ها و دیدگاه‌ها جهانی کنیم.
وی ادامه داد: "عبادت" به خودی خود می‌تواند یک مفهوم جهانی باشد، علم این که در چه قصه‌ای به کاربرده شود، خودش از هر حیث حائز اهمیت است.
پورصباغ ضمن اشاره به این مطلب که در این فیلم نکته‌ای را جستجو کردم که برای من قابل لمس بود، اظهار داشت: نماز به عنوان فرمی از محتوای معنویت مورد ارزیابی کارگردان در درام قصه قرار گرفته که به نظر من این نوع، فنی‌ترین نوع نگرش به فیلمنامه است.
وی در ادامه گفت: این کار به شدت کار حساسی است و روی خط باریک قرمز حرکت کردن بوده و ممکن است که فیلم دچار نقصان شده و ایرادهایی به فیلم وارد شود.
این منتقد سینما تصریح کرد: مفهوم بزرگ و اساسی تری در فیلم مطرح شده اینکه این اتفاق در "سر به مهر" افتاده و می‌توانیم از زاویه دیدگاه جهانی عبادت را در فیلم مورد ارزیابی قرار دهیم.
پور صباغ گفت: این کار در سینماهای دنیا هم کمتر اتفاق افتاده یعنی معنویت در اغلب فیلم‌های هالیوودی تقریبی است ما امروزه می‌بینیم که یک توهم فردی می‌شود.
وی اظهار داشت: اینجا معنویت به طور کامل در طی طول درام تبدیل به یک یقین و معرفت شخصی شده است.
به نظر من کسی که این کار را انجام داده حداقل برای فیلم خیلی پژوهش کرده و به این نقطه رسیده، که به این نقطه رسیدن قابل تأمل و اهمیت است.
پور صباغ عنوان کرد: در مواجه اول با فیلم پرهیز از شعار زدگی در دستور کار کارگردان و نویسنده بوده، ضمن اینکه نماز اول صبا یک نماز اول وقت بوده و نماز آخر او نماز آخر وقت است. اما یقین و جسارتی که صبا پیدا می‌کند و تردیدهایش که از بین می‌رود ماحصل آن نزدیک شدن به همان مفهوم جهانی عبادت است.
این منتقد سینما افزود: از بین رفتن تردیدهای صبا به طور کامل در فیلم داستانی است و به نظر من نقطه عطف کار حمید نعمت‌الله و هادی مقدم دوست همین است و فیلمی کمتر اتفاق می‌افتد که ما به این نقطه در سینما به درام نویسی برسیم.
وی ادامه داد: به این نقطه رسیدن ما از شعاری بودن دور می‌کند و در فیلمنامه می‌توان به هر شکل مفاهیم را راحت بازی کرد.
وقتی که ما می‌خواهیم فیلم دینی بسازیم سعی می‌کنیم همه چیز را گل درشت نشان دهیم اما جزیی نگری در رفتار صبا و تأکید روی تردیدهای او باعث می‌شود که فیلم به طول کامل از شعار زدگی دور شود.
وی اظهار داشت: "سر به مهر" اتفاق ویژه‌ای در درام پردازی است و نوع نگرش "مقدم دوست" و "حمید نعمت‌الله" را هم در فیلم بزرگ "بوتیک" و ماندگار "بی پولی" تجربه کردیم.
پورصباغ درخصوص ایفای نقش "لیلا حاتمی" گفت: آنچه که در این فیلم مدنظر من بوده به محتوا بر می‌گردد و بازی بازیگران نقش اصلی به طور نسبی نمره قبولی می‌گیرد اما به این برمی‌گردد که ما چگونه فرم یعنی نماز و محتوا یعنی معنویت را در یک نسبت تنگاتنگ در کنار هم قرار بدهیم و کل درام بتواند یک نتیجه‌ای بگیرد.
وی اظهار داشت: به نظر من از خود اجرای برنامه، ساخت، تولید و کارگردانی در این فیلم خیلی مهمتر است.
این منتقد سینما در خصوص اینکه "هادی مقدم دوست" به عنوان کار اول در کارگردانی می‌تواند نمره قبولی را بگیرد، عنوان کرد: این کار خیلی سخت است، "هادی مقدم دوست" با "بوتیک"، "بی پولی" و سریال ماندگار "وضعیت سفید" نمره قابل قبولی را قبلا گرفته بود. اما اینجا باید بیشتر از نمره قبولی به آنها بدهیم.
فرم تلویزیون در سینمای ایران یک آفت خیلی جدی می‌شود. ما راجع به یک مفهوم جهانی در فیلم صحبت نمی‌کنیم، اما ای کاش این مفهوم جهانی یک مقدار سینمایی‌تر بود، یعنی ما به سینما نزدیک نشدیم. بحث سینمایی یک بحث بسیار گسترده‌ای است که در این برنامه نمی‌گنجد.
پورصباغ درخصوص ضرباهنگ فیلم "سر به مهر" که کند است، تصریح کرد: این موارد جز آسیب‌های تله فیلم است که به اثر ورود پیدا می‌کند وقتی که جهان فردی یک نفر، قصه می‌شود، در واقع نقطه عطف باید در فیلمنامه شکل بگیرد، که این نقطه عطف‌ها باعث شده که ضرباهنگ و ریتم فیلم به عصر کامل تغییر کند و مخاطب را بیشتر جذب درام و روایت فیلم کند.
پور صباغ خاطر نشان کرد: خیلی از دوستان ما در عرصه سینما اصرار دارند که کلمه "هنر" هیچ نسبت و ارتباط تنگاتنگی با دین ندارد، اتفاقا فیلم "هادی مقدم دوست" این نگرش را ابطال می‌کند. من اساساً اعتقاد دارم که هنر مفهومی است که برآمده از دین است و دین را نمی‌توان کتمان کرد.
انتهای پیام/ اس