جعفر بای در گفتگو با
خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران با بیان این‌که انسان ها دارای دو بعد جسمانی و روحی و روانی است اظهار کرد: محبت و مهر ورزی به عنوان غذای روحی و روان آدمی، زمینه ادامه حیات سالم فرد را تضمین می‌کند چرا که حیات بشر محبت است و زندگی بدون مهر ورزی بعد روحی و روانی انسان‌ها را دچار چالش می‌کند.
این پژوهشگر محبت را به عنوان عنصر موثر در سلامت روانی جامعه خواند و افزود: یکی از ارکان نشان اجتماعی بر رکن محبت استوار است و ما از طریق محبت کردن قادر خواهیم بود نیاز عاطفی عناصر اجتماعی جامعه را به گونه‌ای تغذیه کنیم تا آن‌ها احساس رضایت و مثبت بینی به عملکرد خویش داشته باشند.
وی در ادامه با مهم توصیف کردن احساس مثبت اندیشی در جامعه، آن را زمینه ساز رواج نشاط اجتماعی دانست و گفت: وقتی فرد از عملکرد خویش احساس رضایت می‌کند و هر‌گاه جریان مهرورزی در جامعه حاکم باشد، رضایت عمومی انسان‌ها از عملکردشان به اثبات خواهد رسید و این امر باعث سلامت روانی و تضمین کننده نشاط در جامعه می‌شود.
بای با بیان این‌که خلاء مهر و محبت در جامعه آن را دچار فقر عاطفی می‌کند تصریح کرد: این خلاء باعث نقصان در روابط اجتماعی می‌شود و کیفیت زندگی انسان‌ها به تعاملات اجتماعی آن‌ها بستگی دارد. بنابراین مهرورزی را باید به عنوان پیشتوانه برقرار کننده ارتباطات اجتماعی مد نظر قرار داد و چنانچه این نوع رفتار بر جامعه حاکم نباشد، با کندی ارتباطات انسانی در اجتماع مواجه خواهیم بود.
انتهای‌پیام/