به گزارش خبرنگار سياست خارجي باشگاه خبرنگاران؛ روز چهارشنبه (27 آذرماه) قطعنامه‌ای در مجمع عمومی سازمان ملل به تصویب رسید که بر پایه آن ایران به نقض گسترده حقوق بشر متهم شده است. متن پیش نویس این قطعنامه بیست و هشتم آبان ماه گذشته در کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل به تصویب رسیده بود. در پیش نویس این قطعنامه ادعا شده است "از ادامه نقض خطرناک حقوق بشر در ایران ابراز نگرانی می‌شود"، و بار دیگر غربی‌ها و خصوصاً آمریکایی‌ها سناريوی سراسر سیاسی، نخ نما و تکراری نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران را به روی پرده بردند.
اتهام نقض حقوق بشر به جمهوری اسلامی ایران اتهامی تازه نیست و از بدو پیروزی انقلاب اسلامی به دلیل سیاست خارجی مستقل و مبارزه با فتنه‌های داخلی و شدت عمل نسبت به مستکبرین خارجی، نظام نوپای اسلامی متهم به نقض حقوق بشر شد و این اتهام پراکنی‌ها تا به امروز نیز تداوم داشته است و هر از گاهی قعطنامه‌ای به اصطلاح حقوق بشری ضد جمهوری اسلامی در سازمان ملل تحت نفوذ لابی صهیونیست‌ها به تصویب می‌رسد.
مفهوم "حقوق بشر"طی حدود سیصدسال اخیر تبدیل به رایج‌ترین مفهوم در مغرب زمین شده و سیاستمدارن غربی نیز به فراخور این مسئله خود را حافظان اصلی این حقوق معرفی می‌کنند و رفتار خود را نیز معیار و ترازوی حقوق بشر می دانند.
این داعیه‌های کشورهای غربی در سردمداری حقوق بشر با تناقضی همراه است؛چراکه رفتار استعماری و و ظالمانه غربی در هنگام مواجهه با دیگر ملیت‌ها به هیچ وجه مبتنی بر حفظ حقوق بشر نبوده و نیست.
تنها کافیست تا مروری کوتاه و حتی سطحی بر تاریخ استعمار کشورهای اروپایی داشته باشیم تا ابعاد نقض فاحش حقوق بشر را در رفتار سیاسی آنها ماهده کنیم.
در این بین آمریکا مدعی‌ترین کشور غربی در حفظ حقوق بشر! شده و دیگر کشورهای مستقل را که سیاست خارجی خاص خود را دارند تا برچسب تکراری نقض حقوق بشر مورد اتهام قرار می‌دهد در صورتی که تاریخ این کشور از همان ابتدای زایش با تحرکات نژادپرستانه و بدوی عجین شده است.
در تاریخ آمریکا جنبشی موسوم به " کوکلوس کلان" که متشکل از کهنه سربازان کنفدراسیون آمریکا بود،وجود دارد.این جنبش بشدت با لغو برده‌داری!مخالف بود و با اعمال خشونت‌های فراوان ضدسیاه پوستان،جنایاتی را به بار آورد که لکه ننگ آن هیچ گاه از دامن آمریکا پاک نخواهد شد.
اعضاي این جنبش سیاه پوستان را زنده زنده در آتش می سوزاندند و نسل‌کشی گسترده‌اي را به راه انداختند که با هیچ منع قانونی نیز در آن کشور مواجه نشد. امروز همان "کوکلوس کلان‌ها" درلباس دیگری مانند وکیل، دکتر، سناتور و… به روش‌های دیگری فعالیت دارند تا جائی که گفته می‌شود در آمریکا هنوز داروهای تست نشده را بر روی سیاه پوستان آزمایش می‌کنند.
براساس آمار مراکز تحقیقاتی آمریکا، بیش از 3 درصد افراد میانسال یعنی بیش از ۷ میلیون نفر میانسال در زندان‌های آمریکا زندانی یا بازداشت هستند. این آمار در دهه 80 میلادی حدود 500هزار نفر بوده است. البته تامل‌برانگیزتر این که 70 درصد زندانیان غیرسفیدپوست هستند. آمار دو برابری بیکاری سیاهپوستان نسبت به سفیدپوستان نیز از وجود تبعیض نژادی غیررسمی در آمریکا حکایت می‌کند.
اساساً تعریف حقوق بشر در تصور غربی‌ها، تعریفی محدود دارد چرا که از نظر آنها بشر مترادف انسان غربی است و شامل همه ملت‌ها و نژادها نمی‌شود. از نظر آنها بشر یعنی " انسان سفید پوست مو بور غربی" و به همین دلیل است که در طول تاریخ هیچ رحم و مروتی از سوی غربی‌ها در مورد انسان‌های نژادهای دیگر مثل آسیایی‌ها،آفریقایی‌ها و رنگین پوستان روا داشته نشده است.
جالب اینجاست که دولت آمریکا که پرونده‌های ضدحقوق‌بشری همچون "کوکلوس کلان"،"جنگ ویتنام"،"جنگ عراق و افغانستان"، "زندان‌های مخوف و پنهان همچون گوانتانامو"،"حمایت از رژیم صهیونیستی در کشتار هر روزه فلسطینان"،"حمایت از اعراب مرتجعی همچون بحرین در کشتار مردم خود" حمایت از گروهک تروریستی منافقین"،"حمایت از صدام در جنگ تمام عیار علیه ایران" و ... را دارد همواره از مفهوم حقوق بشر بر ضد کشورهای استفاده کرده که خود قربانیان تروریسم و جنایات جنگی بوده‌اند.
گروهک تروریستی منافقین طی سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی با حمایت‌های مادی و معنوی غربی‌ها و برخی از اعراب مرتجع جنایات سیاهی را ضد مردم بیگناه ایران انجام داده اند ولی آمریکای مدعی حقوق بشر حتی از گنجاندن نام این گروهک در لیست گروه‌های تروریستی نیز اجتناب می‌کند.
در میان اقدامات ناقض حقوق بشر آمریکا در سالیان اخیر که مقام معظم رهبری نیز چندین بار به آن اشاره کرده اند، برخورد وحشیانه دولت آمریکا با اعضاء" فرقه داوودیه" را می‌توان نام برد که یک نمونه تمام عیار "بربریت" مدرن محسوب می‌شود.
تصوير "دیوید كوِ‍‍‍رش "در جلد
مجله تايم بعد ازحادثه وكو
"فرقه داوودیه" یکی از فرقه‌های دین مسیحی و منشعب از کلیسای ادونتیست است.این فرقه در سال ۱۸۳۰ در آمریکا توسط فردی بنام ویلیام میلر که کشاورزی انگلیسی بود، پایه‌گذاری شد؛ ولی تا سال ۱۹۵۵ همچنان بعنوان یک فرقه ادونتیست شناخته می‌شد.
"ورنن وین هوول"رهبر فرقه داوودیه که بعدها نام خود را به دیوید کورش (David Koresh) تغییر داد از مهمترین رهبران این فرقه‌است.برخورد فجیع و شرم‌آور و درعین حال بی دلیل دولت آمریکا با اعضای این فرقه كه به كشتار ناگهانی آنها در 30 فروردین 1372 ش (19 آوریل 1993) انجامید، یكی از مهمترین پرونده‌های نقض آشكار حقوق‌بشر در آمریكا آن هم در خصوص اتباع و شهروندان یك دولت است. با این وجود، كاخ سفید هرگز اجازه نداده ابعاد این فاجعه برای افكار عمومی جهان آشكار گردد.
جنايت واكو
در صبح روز 19 آوریل سال 1993 میلادی در حالی که اعضای این فرقه در شهر واکو (Waco)در ایالات متحده آمریکا جمع شده‌بودند، پس از 50 روز محاصره کامل و قطع آب و برق و امکانات رفاهی محل اقامت اعضاء این فرقه که از جمعی مرد و زن و کودک بی دفاع و غیرمسلح تشکیل می شدند ،هجوم وحشیانه ماموران اف بی آی آغاز شد و مزرعه‌ای که دیوید کوروش، رهبر این فرقه به همراه یاران خود در آنجا مورد محاصره قرار گرفته بودند مورد هجوم تانک‌ها و ماموران اف‌بی‌آی قرار گرفت و ۸۲ نفر از جمله زنان، کودکان و نوزادان، در آتش سوختند.
در فتنه 88 و پس از اظهارات مداخله‌جویانه سران كاخ سفید علیه انقلاب اسلامی آن هم به بهانه دفاع از حقوق بشر در ایران،رهبر معظم انقلاب در خطبه‌های نمازجمعه 29 خرداد تهران به این پرونده اشاره كردند و فاجعه مذكور را مصداق بارز نقض حقوق بشر در این كشور عنوان نمودند و فرمودند «در خود آمریکا... در زمان دولت همین حزب دموکرات، در زمان ریاست جمهورى شوهر همین بانویى که حالا اظهار نظر می‌کند(هیلاری کلینتون)؛ هشتاد و چند نفر از وابستگان فرقه داوودى را زنده زنده در آتش سوزاندند. این که دیگر جاى انکار نیست. همین حضرات، همین دموکرات‌ها این کار را کردند. فرقه داوودىها ــ‌به‌قول خودشان دیویدىهاــ به‌دلیلى مورد غضب دولت آمریکا قرار گرفتند و به منزلى رفتند و در آنجا متحصن شدند. هرچه کردند، بیرون نیامدند. این‌ها خانه را آتش زدند و هشتاد تا مرد، زن، بچه تو این خانه، زنده زنده سوختند. شما حقوق بشر می‌فهمید یعنى چه؟! به‌نظر من این مسئولان و سیاست‌مداران اروپایى و آمریکایى قدرى بایستى شرم و حیا را هم براى خودشان وظیفه بدانند».
امروز دیگر ابعاد جنایات دولت آمریکا ضد ملت های دیگر به خصوص ملت های مسلمان بر کسی پوشیده نیست. از زندان های مخفی همچون "گوانتانامو" گرفته تا بمب گذاری های عجیر شدگان غرب و صهیونیست ها در عراق، شیعه کشی های در پاکستان، کشتار مردان و زنان و کودکان بیگناه در سوریه از سوی تکفریی هایی که هزینه فشنگ هایشان را آمریکا تامین می کند، سرکوب شدید و وحشیانه مردم بحرین از سوی رژیم آل خلیفه با حمایت غرب و... تنها معدودی از موارد نقض آشکار حقوق بشر در آمریکا محسوب می شود از این رو این دولت مرجع صلاحیت مندی برای جو سازی پیرامون ابلاغ یک قطعنامه حقوق بشری نبوده و نیست چراکه دامن خود به ننگ هزاران کشتار و جنایت در سال های اخیر آلوده است.
برای دیدن فیلم "خاكسترهاي داووديه" اینجا کلیک کنید.
انتهای پیام/
گزارش از سلماز ابراهیم‌زاده