گفتنی است: براساس این تحقیق DNA در افراد می تواند سبب کم بودن یا بالا بودن آستانه‌ی تحمل درد شود.
بررسی ها نشان می دهند؛ علاوه بر DNA ، ژنتیک نیز در حساسیت پذیری به درد مختلف دخیل است. وجود یا عدم وجود برخی از ژن ها در بین افراد بر تاثیر گذاری داروهای مسکن بر روی آنها موثر است.
بر همین اساس حدود 15 درصد از افراد داروهای مسکن هیچ تاثیری نمی پذیرند و انواع داروهای مسکن بر روی آنها بی اثر است.
دانشمندان علت این مشکل را عدم وجود آنزیم خاصی به نام سیتوکروم p4502c9 می دانند که در افراد عادی کمک به سوخت وساز داروهای مسکن برای تسکین درد می کند.
این نوع عدم حساسیت داشتن به داروهای مشکن در این افراد نوعی اختلال ژنتیکی است که در نسل های قبلی نیز وجود داشته و می تواند به نسل های بعدی منتقل شود.
متخصصان علوم ژنتیک تلاش های مستمری برای کمک به این دسته از افراد به عمل می آورند.
انتهای پیام/