مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛
مفسر بزرگ قرآن کريم، علامه طباطبايي(ره) در تفسير گرانقدر الميزان درباره ويژگي هاي عبادت مي فرمايد: «...عبادت وقتى حقيقتا عبادت است که عبد عابد در عبادتش خلوص داشته باشد، عبادت وقتى تمام و کامل مي شود که به غير خدا به کسى ديگر مشغول نباشد، و در عملش شريکى براى سبحان نتراشد، و دلش در حال عبادت بسته و متعلق به جايى نباشد، نه به اميدى، و نه ترسى، حتى نه اميد به بهشتى، و نه ترس از دوزخى، که در اين صورت عبادتش خالص، و براى خداست، به خلاف اين که عبادتش به منظور کسب بهشت و دفع عذاب باشد، که در اين صورت خودش را پرستيده، نه خدا را.
و همچنين عبادت وقتى تمام و کامل مي شود که به خودش هم مشغول نباشد که اشتغال به نفس، منافى با مقام عبوديت است، عبوديت کجا و منم زدن و استکبار کجا؟ و گويا علت آمدن پرستش و استعانت به صيغه متکلم مع الغير (ما تو را مى پرستيم و از تو يارى مي جوييم) همين دورى از منم زدن و استکبار بوده باشد، و مي خواهد به همين نکته اشاره کند که گفتيم مقام عبوديت با خود ديدن منافات دارد، لذا بنده خدا عبادت خود و همه بندگان ديگر را در نظر گرفته مي گويد: ما تو را مى پرستيم، چون همين مقدار هم در ذم نفس و دور افکندن تعينات و تشخصات اثر دارد.»
تفسير الميزان جلد 1
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید