به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران شیراز؛ مدیر اداره کل حفاظت محیط زیست استان فارس گفت: سایت دره باغ بوانات دارای 400 هکتار عرصه طبیعی و مکانی بسیار مستعد و امن برای نگهداری و پرورش گورخر ایرانی است و گونه‌های گیاهی کم‌نظیری مانند قیج، گز، درمنه، طاق و ... را در خود جای داده است که می‌تواند با دارا بودن شرایط آب و هوایی مستعد به پناهگاهی امن برای زاد و ولد گونه ارزشمند گور آسیایی تبدیل شود.
ابراهیمی کارنامی ادامه داد: گورخر ایرانی پستاندار بزرگ و زیبایی است که این گونه در لیست IUCN جزء گونه‌های در معرض خطر قرار گرفته است.
به گفته وی، برای جلوگیری از انقراض این گونه ارزشمند مطالعات جامعی در فارس انجام شده و در ای طرح به دنبال زیستگاه مطلوب و مناسب دیگری در این استان برای پرورش گور ایرانی بودیم که به همین منظور مطالعاتی با هدف بهره‌برداری از سایت گورخر ایرانی در منطقه دره باغ بوانات انجام شد.
مدیر اداره کل حفاظت محیط زیست استان فارس گفت: منطقه دره باغ بوانات در چند دهه قبل میزبان گله‌های بسیاری از گورخر آسیایی بود اما به دلیل شکار بی‌رویه و عدم توجه به فصل زاد و ولد و شرایط این گونه، با انقراض گورخر در دره باغ مواجه شدیم که امید است با رهاسازی این گونه در زیستگاه طبیعی و تاریخی خود، بتوانیم نسل آن را در این منطقه احیا کنیم.
ابراهیمی کارنامی افزود: در حال حاضر بیشترین تعداد گورخر ایرانی در جهان در منطقه حفاظت شده بهرام گور زیست می‌کنند و در تبادل گونه‌ای برای تقویت ژنتیکی، همکاری خوبی بین استان‌ها به وجود آمده و امیدواریم این همکاری‌ها منتج به دستاوردهای مطلوب برای احیای گونه‌های در معرض خطر انقراض و نادر شود.
وی در ادامه مهمترین اقدامات حفاظتی این اداره کل در راستای حفاظت از این گونه ارزشمند را علت‌یابی بیماری‌های احتمالی این گونه، انجام مطالعات در مورد رفتار، وضعیت تغذیه و زیستگاه آنها دانست و ادامه داد: انجام تغییرات لازم به منظور بهبود وضعیت تغذیه، ایجاد شرایط زیستگاهی مناسب‌تر، حفاظت بهینه و لایروبی مستمر چشمه و آبشخورهای آن باعث شده تا گورخرهای این استان در حال حاضر از شرایط زیستگاهی بهتری برخوردار باشند.
گور ایرانی از نظر ظاهری شباهت بسیاری به الاغ داشته اما قدری از آن بزرگ‌تر است.
این حیوان جمجمه به‌نسبت کشیده با گوش‌های بلند و باریک و نوک تیزی دارد که از نظر اندازه حدفاصل گوش‌های اسب و الاغ است.
دم گورخر ایرانی بلند و از موهای کوتاهی پوشیده شده است اما در قسمت انتهایی دم موها به تدریج بلند می‌شوند که پوشش زمستانی بلندتر و رنگ آن نیز قدری تیره‌تر و خاکستری متمایل به قهوه‌ای است.
رنگ موهای انتهای دم این حیوان، اطراف سم و انتهای گوش سیاه رنگ است.
نوار قهوه‌ای‌رنگی در ناحیه ستون مهره‌ها وجود دارد که این نوار از بالای سر شروع شده و تا انتهای دم ادامه دارد.
در ناحیه گردن گور ایرانی نیز یال کوتاه و برافراشته‌ای به رنگ قهوه‌ای تیره وجود دارد و همچنین در سطح داخلی دست‌ها تکه پوست گرد و سیاه رنگی که فاقد مو است دیده می‌شود./س
انتهای پیام/