به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران،خانم سندرز، در یکی از روزهای جولای 2010 احساس کرد نمی تواند به مانند روزهای قبل تایپ کند و چند ساعت بعد لخته خونی در مغز او ایجاد شد.
سردرد او شروع شد، سردری که فکر می‌کرد ناشی از میگرن است، مسکنی خورد و به خانه رفت و بلافاصله خوابش برد، حوالی ساعت 2 نیمه شب از خواب بیدار شد و تصمیم گرفت برای بهتر شدن حالش یک دوش بگیرد، اما همسرش ناگهان با صدای زمین خوردن او در حمام از خواب بیدار شد، بله او سکته مغزی کرده بود.
سندرز در آن زمان تنها 48 سال داشت و امروز می‌گوید هیچ گاه فکر نمی کردم سکته مغزی کنم، چرا که فکر می‌کردم این بیماری به سراغ سالمندان می‌آید، سندرز بلافاصله به بیمارستان منتقل شد و سه روز در حالت نیمه هوشیار در بیمارستان جان رادکلیف در آکسفورد بستری بود.
او اما با پاهای خود از بیمارستان مرخص نشد بلکه ویلچر از آن روز به بعد جور پاهای او را می‌کشید.سندرز اما از همان روز اول امید داشت که روزی با پاهای خود راه برود و حالا با استفاده از یک پای مصنوعی سه ماه است که زیر نظر مربی شخصی در حال تمرین کردن برای راه رفتن و نشستن و برخاستن و خم شدن است.
این پای مصنوعی پیشرفته شباهتی با پاهای مصنوعی موجود در بازار ندارد، در واقع دستگاهی است که روی پا بسته می‌شود و کار ماهیچه‌ها را انجام می‌دهد و در نتیجه امکان حرکت را برای افراد معلول فراهم می‌کند.
این دستگاه که توسط مخترعان «AlterG» آمریکا طراحی و ساخته شده اما هنوز به تولید انبوه نرسیده و به بازار نیامده است و محترعان آن امیدوارند که بعد از انجام سایز آزمایش‌ها آن را روانه بازار کنند.
خانم سندرز که اینک به محل کار خود بازگشته است می‌گوید:«من می‌توانم تفاوت را احساس می کنم. من مصمم هستم. من می‌خواهم دیر یا زود برای همیشه از صندلی چرخدار جدا شوم.»