به گزارش
خبرنگار دانشگاه باشگاه خبرنگاران، "هادی عبدالوهاب" دانشجوی رشته مدیریت دانشگاه شهید بهشتی، در یادداشت خود توصیه‌هایی برای حامیان فتنه و فتنه‌گران آورده است.
می‌خواهم چند توصیه داشته باشم برای فتنه‌گران و پیشنهاد می‌کنم که توصیه‌های من را جدی بگیرند. چون منِ دانشجو مثل آقای دریانی (مغازه‌دار محل)، راننده تاکسی خط مدیریت-ونک، لبو فروش سر خیابان، میوه فروش تره‌بار و... همگی از مقامات غیرمسئولیم و باید حرف ما را جدی گرفت. چون حرف ما، حرف نظام است. درست است مسئول نیستیم، اما مقام، درک و فهم ما از مسائل جاری کشور، بسیار بیشتر از بعضی آقایانِ مسئولِ موهن القلم است! اما توصیه‌های اساسی ما به دوستان مفتونِ فتنه‌گر:
اول: سروصدا نکنید! یعنی سعی کنید متهم باقی بمانید و به دوستان زنجیره‌ای‌تان بگویید دست از تلاش برای تبرئه شما بردارند چون به ضرر شماست. مقامات غیرمسئول این کشور اگر ذره‌ای احساس کنند شما می‌خواهید حافظه تاریخی مردم را پاک کنید و یا برای خیانت‌های خود دلیل بتراشید، یا خود را صرفا مفتونی گول‌خورده بنامید و بدون توبه و اظهار ندامت، فریاد "زندانی سیاسی آزاد باید گردد" سر دهید، آن‌وقت به نظام می‌گویند صدایتان را خاموش کند! و نظام بدون هیچ‌گونه خشونتی، پس از محاکمه، یکی از ویرگول‌ها را حذف می‌کند! ویرگولِ بعد از بخشش را. اهمیت ویرگول‌ها را که می‌دانید؟ پس حواس‌تان باشد که اگر کاری هم می‌کنید، ما صدایتان را نشنویم. چون جوابش را با غرش می‌دهیم. "9 دی"، بیست و سی را نگاه کنید تا معنای غرش ما، دانشجویان و رانندگان تاکسی و لبوفروش‌ها را درک کنید!
دوم: عینک‌تان را تمیز کنید! آقایان خوش‌خیال، خواهش می‌کنم اینقدر روی دوستان زنجیره‌ای، یا شبکه‌های ماهواره‌ای و آمار و اعدادی که می‌دهند، حساب باز نکنید چرا فکر می‌کنید 51 درصدی که به آقای روحانی رای داده‌اند، سربازان جان بر کف شما هستند؟ چرا فکر می‌کنید چندین میلیون نفر، گوش به فرمان حکم جهاد شما علیه حکومت هستند؟
سوم: از حق خود نگذرید! اصلا! هم این دنیا مردم ایران، همان عده قلیلی که "9 دی" بیرون ریختند، را حلال نکنید و هم آن دنیا از حق خود نگذرید. آن ظلم‌هایی که به شما شد، آن رای‌هایی که از حساب شما اخذ و به حساب رای‌های باطله وصول شد، آن سطل‌هایی که خوب آتش نگرفت و آن کشته‌های سبز که زنده از آب درآمدند، همگی چنان خونی بر دل شما کردند که بخشش بی‌جای شما می‌تواند مجرمین را بر گناه خود جری کند. پای حق خود بایستید! ما همه با هم هستیم!
چهارم: پس خودکشی کنید! خارج از شوخی، خودتان بهتر می‌دانید که دو ریال بیشتر نمی‌ارزید. یعنی عرضه و جنم توبه و جبران خسارت‌ها را ندارید و همین‌طور آمریکا و اسرائیل و دنباله‌های داخلی‌شان، برای شما گشنیز هم خرد نمی‌کنند و شما را مانند یک دستمال کاغذی استفاده کرده و به گوشه‌ای پرت کرده‌اند. پس ای مهره‌های سوخته! مرد باشید و خودکشی کنید! اینطوری شاید چند صد نفر بیرون بریزند و با خوشحالی برایتان سینه چاک دهند! خدا را چه دیدید؟ شاید همین چند صد خس و خاشاک حکومت را تغییر دادند. بنابراین قبل از خودکشی وصیت کنید و حکومتی را که در رویاها به چنگ آورده‌اید، میان اطرافیان تقسیم کنید که دعوای قدرت به ضرر سلسله شماست.
انتهای پیام/