نگاهی به مجموعه تلویزیونی در حال پخش "آوای باران"

به گزارش حوزه رادیو و تلویزیون باشگاه خبرنگاران،‌مجموعه تلویزیونی "آوای باران" که این روزها از شبکه  سه سیما در حال پخش است، کاری از گروه اجتماعی این شبکه است که به تهیه کنندگی محمد هاشمی اصل و کارگردانی حسین سهیلی زاده تهیه و تولید شده است.  آوای باران داستان زندگی تاجری ثروتمند به نام طاهاست که در اثر یک ورشکستگی مالی دچار مشکلاتی خانوادگی می شود و زندگی او با تغییراتی همراه می‌گردد.

پخش این مجموعه تلویزیونی از شنبه 16آذرماه آغاز شد و به نظر می رسد تا به حال توانسته است جایگاه مناسبی درمیان مخاطبان خود پیدا کند. این سریال گذشته از ماجرای اصلی، قصه هایی را در بر می گیرد که در همین قسمت های ابتدایی گره هایی اساسی و پیچیده را در کار ایجاد کرده اند و یکی از اصول مهم فیلمنامه نویسی که همانا گام دومش پس از مقدمه چینی گره افکنی است به خوبی در این سریال صورت گرفته است.

مجموعه تلویزیونی "آوای باران" دارای 40 قسمت 40 دقیقه ای است و داستان های آن در دو فاز زمانی دهه 70 و زمان حاضر روایت می شود. تعداد قسمت های این سریال گذشته از پیام ها و مفاهیمی که دربردارد، خود فرصتی برای شخصیت پردازی و بسط و توسعه ماجراهای فیلمنامه است. از این رو بیننده با یکسری داستان های بدون نتیجه و بی فرجام رو به رو نیست یا با رویدادهایی در طول سریال مواجه نمی شود که طرح شده اما سربسته باقی می‌مانند. 

همچنین به نظر می رسد این سریال از ریتم خوبی هم برخوردار است و و رویدادها پرکشش به نظر می‌رسند. 

گذشته از این به نظر می رسد در زمینه انتخاب بازیگران گزینش ها به گونه ای بوده است که اکثر بازیگران از نظر میانگین سنی به دو فاز زمانی میمیک و چهره نزدیکی داشته باشند.

مجموعه تلویزیونی "آوای باران"همچنین دارای مضمونی اجتماعی است و به یکی از معضلات جامعه اشاره ای نسبتا مسقیم دارد. اشاره ای که گذشته از آن که در طول داستان زیر ذره بین نقد قرار گرفته است، توانسته تا حد زیادی شفاف و روشن مساله کار کودکان و کار خیابان را مورد بررسی قرار دهد و یکسری واقعیت ها را در این زمینه پیش چشم مخاطب بنشاند. مجموعه تلویزیونی آوای باران همچنین سعی دارد تا قصه ها را به طور موازی و با سهمی اگر نه یکسان اما لازم پیش ببرد. به این معنی که داستان در عین روایت های مستقل و مجزای خود در نقطه ای به یکدیگر گره خورده و همین در هم تنیدگی باعث جذابیت شان می‌شود.

این سریال همچون دیگر آثار سهیلی زاده برخواسته از بطن جامعه است و مسائلی را مورد تاکید قرار می دهد که بسیاری از افراد در زندگی روزمره با آن دست و پنجه نرم می کنند یا دغدغه شان است.
آوای باران همچنین سریال هایی با تصاویر و نماهای هنرمندانه است و قاب بندی ها، چیدمان تصاویر و تدوین کار فرم و ساختاری جذاب را برای خروجی و نتیجه نهایی سریال به دنبال داشته است. 

سریال "آوای باران" همچنین از بازیگرانی بهره می برد که هریک در حوزه تلویزیون و بعضا سینما چهره هستند و همین گذشته از کیفیت بازی و توانمندی اجرایی شان تاثیر زیادی بر جلب توجه بیننده دارد. یکی دیگر از ویژگی های این سریال که البته بیشتر به کارگردان و هوشمندی اش در انتخاب بازیگران بر می گردد. حضور آنان در قالب نقش ها و ایفای کاراکترهایی است که تا حد زیادی از نقش های قبلی شان فاصله داشته است و این حضور می تواند نوعی فاصله گرفتن آن ها از کلیشه هایی باشد که یا پیش از این به دام آن گرفتار آمده اند یا آفت این کلیشه شدن را نزدیک دانسته‌اند. 

و در پایان می توان به عامه پسندی و گروه مخاطبان سریال اشاره کرد و به این نکته تاکید ورزید که بر اساس گفته های کارگردان مجموعه آوای باران فیلمنامه نگاهی کلی وعام به مشکلات اجتماعی دارد. بنابراین می توان همه گروه ها و اقشار جامعه را در شکل گیری این آسیب، دامن زدن به آن سهیم دانست.

انتهای پیام/ص