روح انگیز لطیفی جامعه شناس در گفتگو با
خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران گفت: کودکان کار به دو دسته تقسیم می شوند، بخشی از کودکان که به عنوان نان آور خانواده محسوب می شوند و بعد از کار به منزل می شوند و دومین دسته کسانی هستند که با نیت کار مهاجرت کردند و به شهره آمدند و فاقد مکان هستند و شب را در خیابان می گذرانند که این امری اجتناب ناپذیر بوده از بین نمی رود اما می توان آمار آن را کاهش داد.
وی با اشاره به اینکه سن کودکان کار بین 7 تا 13 سال است افزود: قرار گرفتن کودکان کار در این شرایط موجب می شود تا آنها از توجه حمایت و محبت خانواده بی نصیب مانده و بستر مناسب جهت تحصیل و آموزششان فراهم نشود و در آینده با مشکلاتی از قبیل بزهکاری و آسیب های اجتماعی مواجه شوند.
لطیفی ادامه داد: به این کودکان به عنوان شاغل نگاه کنید و اگر می توانید آنها را از نظر اقتصادی، عاطفی و اجتماعی مورد حمایت خود قرار دهید.
وی خاطر نشان کرد: کودکان کار سرمایه های ملی هستند و این حق را دارند تا از حقوق شهروندی مناسب برخوردار باشند بنابراین می توان با برنامه ریزی های کلان در سطح جامعه و ایجاد مکانهایی برای این کودکان و آموزش و اطلاع رسانی به آنها در جهت مثبت از آنه استفاده کرد و مانع آسیب های اجتماعی و بزهکاری آنها در آینده شد.
انتهای‌پیام/