به گزارش خبرنگار باشگاه
خبرنگاران قم،
با نگاهی گذار به تاریخ ایران خواهیم دید پزشکان، دانشمندان، منجمان، معماران، ریاضی دانان و کیمیاگران بزرگ این کشور جزو علما و صاحبان دین و متفکران دینی به شمار می‌روند که ابن سینا، ابوریحان بیرونی، زکریای رازی، شیخ بهایی و بسیاری از افراد دیگر، علاوه بر اینکه متبهر در علوم روز جامعه خود بحساب می‌آمدند یک عالم تمام عیار و برجسته زمان خود نیز بودند.
استعمارگران در کشورهای اسلامی به منظور بیگانه کردن نسل‌های جدید از مبانی اسلامی و کمرنگ کردن وجدان دینی در جامعه در قرون اخیر تلاش‌های بسیار چشمگیری داشتند و اقدامات گسترده‌ای به منظور جدایی جامعه از اعتقادات اسلامی و دینی در دستور کارقرار دادند.
قرن نوزدهم را باید قرن اوج تحقیقات علمی در عالم غرب دانست که در این دوران تلاش‌های فراوانی به منظور جدا کردن دین از متن و صحنه زندگی به کار بسته شد که البته این تفکر بر کشور ما نیز تاثیر گذاشت و در همان دوره پایه‌های تاسیس دانشگاه بر مبانی غیر دینی گذاشته شد که ماحصل آن رویگردان شدن علما از دانشگاه و کنار زدن حوزه‌های علمیه و عالمان دین از دانشگاه‌ها بود.
حوزه و دانشگاه همانند دو بالی است که می‌توانند جامعه اسلامی را در مسیر تعالی و رشد مادی و معنوی به پیش ببرد که این دو رکن ارزشمند علمی و فرهنگی، یکی از ثمرات انقلاب اسلامی و از جمله میراث‌های ماندگار امام خمینی(ره) به شمار می‌رود که وحدت این دو نهاد مهم می‌تواند به عنوان مغز متفکر و بازوان قوی، کشور و انقلاب را از پیچ‌های خطرناک عبور دهد.
وحدت، گمشده‌ای مشترک بین حوزه و دانشگاه است که باید آن را یافت تا مجموعه نظام آموزشی، علمی و فرهنگی کشور در یک صف واحد بتواند مسائل مختلفی که جامعه با آن دست به گریبان است را مرتفع کنند.
حفظ استقلال کشور در گرو وحدت حوزه و دانشگاه
یک پژوهشگر حوزه و دانشگاه در خصوص ضرورت و اهمیت وحدت بین حوزه و دانشگاه، اظهار داشت: در برهه‌ای فعالیت‌های دشمنان اسلام و انقلاب در زمینه جدایی حوزه و دانشگاه تا بدان جا پیش رفت که دانشگاهیان حوزه‌های علمیه را نماد تحجر و جمود فکری می‌دانستند و در مقابل حوزویان نیز دانشگاه را محل ترویج بی‌دینی و غرب‌زد‌گی می‌شناختند.
حجت الاسلام ابوذر کاظمیان گفت: امام خمینی(ره) با آگاهی کامل نسبت به واقعیت‌های تاریخی راه حل مشکلات، بقاء استقلال و حفظ شعار نه شرقی و نه غربی در کشور را آمیخته شدن روشنفکران و تحصیل کردگان جدید با دین و ایمان مذهبی و نیز آشنا شدن روحانیون با پیشرفت‌های علمی جهان و تجربه روش‌های جدید می‌دانستند.
وی افزود: تعریفی را که می‌توان برای مفهوم دانشگاه داشت این است که با روش‌های تجربی و عقلی به تبیین پدیده‌های طبیعی می‌پردازد و از راه شناخت عالم وآدم در حوزه‌های علوم طبیعی و علوم انسانی نظریه‌پردازی می‌کند.
طلبه درس خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم، ادامه داد: حوزه‌های علمیه نیز مراکز آموزشی به شمار می‌روند که همه کارهای دانشگاه را بر اساس تعلیم قرآن و سنت انجام می‌دهند که به عبارتی دیگر از حوزه علمیه می‌توان، به دانشگاه معصومین تعبیر کرد.
حجت الاسلام کاظمیان، با بیان اینکه مقام معظم رهبری در جایی اشاره دارند که وحدت حوزه ودانشگاه که امام راحل به عنوان یک شعار مطرح کردند، اغلب از واقعیت تلخی در جامعه ما و یا همه جوامع اسلامی نشأت می‌گرفت، افزود: رهبری بار‌ها تاکید کردند آن واقعیت تلخ، ساخته و پرداخته مستقیم و حساب شده دست استعمار بود و آن واقعیت این بود که وقتی استعمارگران، نقشه‌های فتوحات سیاسی و اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی خود را طرح کردند به یک مانع عمده بر خورد کردند و آن اعتقادات دینی ملت‌ها بود.
وی با اشاره به روند تاریخی شکل‌گیری دانشگاه به سبک جدید و امروزی در ایران اظهار داشت: تاسیس دانشگاه در ایران توسط تفکری انجام گرفت که خود نماد سکولاریسم بود و طبیعی به نظر می‌رسید در چنین دانشگاهی نه تنها توجهی به علوم دینی نشان داده نشود بلکه در راستای دین‌زدایی و مقابله با جلوه‌ها و مظاهر دینی نیز تلاش شود.
از موانع اصلی وحدت حوزه و دانشگاه عدم شناخت این دو مرکز آموزشی از یکدیگر است
دانشجوی ارشد ادیان و عرفان، یکی از موانع اصلی وحدت حوزه و دانشگاه را عدم شناخت این دو مرکز آموزشی مهم از یکدیگر برشمرد و ابراز داشت: عدم شناخت ماموریت‌ها و کارکردهای این دو مرکز فکری و علمی کشور از همدیگر را می‌توان از دلایل اصلی عدم وحدت بین این دو است که در این راستا بزرگان و عالمان حوزه‌های علمیه و اساتید دانشگاه‌ها نقش مهمی در شناساندن ظرفیت‌های خود برای جامعه بر عهده دارند.
وی با تاکید بر آنکه می‌بایست میان حوزه ودانشگاه وحدتی فرامحیطی ایجاد شود تصریح کرد: حوزه و دانشگاه می‌توانند با حرکتی همسو و هماهنگ با هم در زمینه همگرایی و سوق دادن جامعه به مبانی ارزشی و فرهنگی، جامعه را از خطرات گسست فرهنگی نجات دهند و مسیر علمی کشور را برای بومی سازی پیشرفت‌های روز دنیا و تولیدات علمی هموار کنند.
حجت الاسلام کاظمیان در پایان عنوان کرد: با وحدت کلمه بین حوزه و دانشگاه می‌توان بین علم وعمل اتحاد ایجاد کرد و بین تفکر میان طالبانیزم وسکولاریزم بین سلطنت سنتی و دموکراسی غربی میان انزوای رهبانی شرق وشهوت پرستی غرب میان فقر و سرمایه داری افسار گسیخته و بین تهجر و قشری نگری راه سومی که راه خلاقیت، اجتهاد و نواندیشی در عین اصالت خواهی و اصول گرایی و ارزش محوری که نتیجه آن همان تمدن اسلامی است حاصل شود./س