به عنوان مثال: گذاشتن اسم روی بچه ها، اگر کودک را با نام‌هایی مانند احمق و تنبل و ... صدا بزنیم باور می‌کند که دارای این صفات و خصوصیات است به علت آسیبی که به کار بردن این نام‌های منفی به شخصیت بچهها وارد می کند اعتماد به نفس او از بین می رود.
وی ادامه داد: طرد کردن بچه ها از دیگر نباید های تربیتی آنها است. برای یک کودک دوست داشته نشدن از طرف فردی که او را به دنیا آورده به معنی دوست نداشتن از طرف همه افراد است. کودک باید بداند که پدر و مادر بدون هیچ قید و شرطی دوستش دارند.
این کارشناس خاطر نشان کرد: انتظارات نابجا از دیگر عوامل آسیب رسان به فرزند است. پدر و مادرانی که از فرزندان خود انتظارات بیجا دارند، آنها را مجبور می کنند که بهترین بازیکن باشند یا در مدرسه نمره 20 بگیرند و ... پیامی که پشت این عمل پنهان شده است این است که تو در مدرسه به اندازه کافی خوب نیستی. داشتن انتظارات بیجا تنها اعتماد به نفس کودک را از بین می برد.
رحیمی افزود: مقایسه کردن از دیگرنباید‌ها درکودک است. با این کار تخم حسادت و بد دلی را بین فرزندان خود می کاریم. بچه ها نباید در خانواده و فامیل مقایسه شوند زیرا در مقابل خواهران و برادران خود احساس بی ارزشی و بد بودن می کنند.
این روانشناس تصریح کرد: شرم زدگی از دیگر احساسات نادرستی است که والدین با استفاده از عباراتی مانند: مثل یک بچه رفتار می‌کنی، باید از خودت خجالت بکشی و ... در فرزندشان ایجاد می کنند.
هنگام خجالت کودک احساس می کند نقص دارد یا بی لیاقت است خجالت کشیدن بیشتر از اینکه رفتار او را درست کند موجب از دست رفتن روحیه و تحقیر او می‌شود برخی پدرو مادر‌ها با انگشت گذاشتن روی نقاط ضعف کودک مانند شب ادراری او را تحقیر می‌کنند. خجالت زده کردن کودک موجب می شود که او عوامل تحقیرش را پنهان کند.
وی در پایان تهدید کردن را از دیگر نباید ها در روند تربیت فرزند دانست و اظهار داشت: تهدید گفتن جمله یا کلمه اغراق آمیزی است که پدر و مادر بکار می برند تا کودک را بترسانند مانند اینکه اگر نیایی می روم و اینجا تنها می مانی و ... تهدید سبب ترس در کودک می‌شود.
تهدید به تنها گذاشتن کودک برایش بسیار دردناک و سخت است چون او بسیار حساس است و برای نیاز‌های اساسی و اولیه زندگی به پدر و مادرش نیاز دارد. به بچهها باید هشدار داد نه تهدید مانند اینکه اگر دوباره خواهرت را بزنی دیگر نباید با او بازی کنی.
انتهای پیام/