محمد جواد ظريف، وزير امور خارجه ايران در پاسخ گفت: ما متعهديم اين اطمينان را ايجاد کنيم روندي که آغاز کرده ايم به نتيجه مطلوبي برسد، نتيجه اي که مطابق با توافقنامه [موقت ژنو] باشد و آن هم مستلزم اين است که برنامه غني سازي ايران ادامه يابد، درحالي که در همان زمان هر دو نگراني و همچنين محدوديت هاي اعمال شده از سوي جامعه بين المللي رفع شود. هدف اين است. از آنجائيکه ما معتقديم برنامه ما کاملا صلح آميز است، تمايلي نداريم هيچ ابهامي در مورد ماهيت کاملا صلح آميز برنامه ما باقي بماند. از اين رو ما معتقديم که دستيابي به توافق بسيار آسان است. به طور قطع براي دستيابي به اين توافق اراده سياسي جدي و حسن نيت لازم است.
اکنون سخناني از واشنگتن شنيده مي شود. البته ما درک مي کنيم که تهران و واشنگتن و همچنين بسياري ديگر از اعضاي گروه پنج به علاوه يک [آمريکا، روسيه، انگليس، فرانسه، چين و آلمان] جوامعي يکپارچه نيستند حتي سياست يکپارچه هم ندارند. در ايران ديدگاه هاي متفاوتي وجود دارد. برخي مخالفان توافقنامه چنان صريح و به تندي نظرات خود را بيان مي کنند که حتي تا مطرح کردن درخواست برکناري من پيش رفته اند. به اعتقاد من در يک جامعه دموکراتيک، جايي که نيروهاي مختلف، ديدگاه هاي سياسي مختلف و شاخه هاي مختلف حکومت فعاليت مي کنند تا مانع اعمال قدرت سياسي شود و توازن لازم را ايجاد کنند، اين امر طبيعي است. اين مسئله درمورد آمريکا هم صادق است. به اعتقاد من نگراني فقط براي نمايندگان آمريکا طبيعي است.
ما همه اميدواريم مخالفان ما در ايران و مخالفان در آمريکا پيش از هر چيز منافع ملي را مد نظر قرار دهند. من اين را به هر دو طرف مي گويم نه يک طرف خاص. اما معتقدم به خاطر سياست هاي حوزه هاي انتخاباتي در آمريکا( نفوذ زياد سياست هاي حوزه هاي انتخاباتي ) در برخي مواقع منافع ملي اشتباه گرفته مي شوند. من نبايد در مورد اين مسئله سخن بگويم. اين يک مسئله داخلي است که به اعتقاد من مردم آمريکا و دولت اين کشور قادرند آن را برطرف سازند. اما زماني که صداهايي از درون دولت شنيده مي شود که هدف غايي مذاکرات را زير سوال مي برند اين ديگر غير قابل قبول است.
وزير امور خارجه ايران تاکيد کرد: اگر سخناني که با هدف مذاکرات در تضاد است از درون دولت شنيده شود، خيلي مخرب خواهد بود. از اين رو ما بايد با قاطعيت به طرف هاي ديگر مذاکره اين موضوع را ياد آوري مي کرديم و معتقديم اين کار را انجام داده ايم. اين به معني مرگ مذاکرات نيست. بلکه به اين معني است که مذاکرات با مشکل مواجه شده است.
من فکر مي کنم ما بايد هر روز اين مسئله را که چگونه مي خواهيم برسر ميز مذاکره باز گرديم تا اين موانع را برطرف کنيم و به پيشرفت دست يابيم، مورد بازنگري قرار دهيم. هدف ما اين است. ما اين کار را با حسن نيت انجام مي دهيم. ما اين کار را با اراده سياسي و تصميم قاطع براي اين که نه تنها گام نخست را برداريم بلکه در کوتاه ترين زمان ممکن به توافق نهايي دست يابيم، انجام مي دهيم. توافقي که معتقديم به نفع همه خواهد بود و تمام تلاش هايي که براي تضعيف آن انجام مي شود بايد متوقف شود زيرا مخرب هستند.
در ادامه ايگناتيوس پرسيده است: آيا شما درمورد معني و مقصود اظهارات ديويد کوهن، معاون وزير خزانه داري که فکر مي کنم در بين سخنانتان زماني که درمورد سخنان مقامات دولتي سخن مي گفتيد، به آن اشاره کرديد، از دولت توضيحي دريافت کرده ايد؟
ظريف پاسخ داد: من با برخي گفتگوي تلفني داشته ام. اجازه دهيد اين گونه بگويم که ما با اعضاي گروه پنج به علاوه يک تماس داشتيم و در چند روز اخير دراين زمينه گفتگوهايي انجام داده ايم. به اعتقاد من اين مذاکرات ادامه خواهد داشت. اين نخستين باري نيست که احساس نياز مي شود در حاشيه مذاکرات پنج به علاوه يک برخي گفتگوهاي عمومي يا خصوصي انجام شود. من با مقامات آمريکايي و ديگر مقامات گروه 1+5 و همچنين کاترين اشتون تماس داشتم. همه تلاش مي کنند تا راهي براي پيشرفت بيابند.
ظريف در پاسخ به اين پرسش که آيا آمريکاييان مطلبي بيان کرده اند که از نگراني هاي شما در زمينه سخنان کوهن بکاهد، پاسخ داد: خب اجازه دهيد سخنان خصوصي، خصوصي باقي بماند. اما مطلبي که مي توانم بگويم اين است که ما مذاکره مي کنيم تا اطمينان يابيم همه به توافق ژنو پايبند هستند. آنچه من از جان کري و خانم اشتون شنيدم اين است که آنها به نهايي سازي مقدماتي روند ژنو پايبند هستند تا زمينه براي توافق جامع فراهم شود. من هم اين هدف را دارم و مطمئنم موانع را از سر راه برخواهيم داشت. البته اين روند دشواري خواهد بود نه به خاطر اين که دستيابي به هدف دشوار است بلکه از آن جهت که راه هاي دستيابي به هدف دشوارند. علت آن هم بي اعتمادي مردم ايران و سران کشور نسبت به نيات طرف ديگر و برخي سوء ظن هايي است که درمورد مقاصد ما وجود دارد. از اين رو طي اين مسير دشوار است. متاسفانه نيروهاي قدرتمندي وجود دارند که به دنبال تضعيف اين روند هستند. ما بايد هوشيار باشيم و با ذهني باز به کارمان ادامه دهيم.
باید این را اضافه کنم که من با طرف‌های مختلفی دیدار داشته‌ام. سرگئی لاوروف اینجا بود، ما مباحثی طولانی داشتیم. همچنین چهارشنبه (11 دسامبر) . من با اشتون قبل و بعد از چهارشنبه ارتباط داشته‌ام. با افراد دیگر نیز شامل کری تماس داشته‌ام یا شاید صحیح‌تر باشد که بگویم آنها با من تماس گرفته‌اند.
دکتر ظریف در پاسخ به این سوال که " رئیس جمهور اوباما در سخنرانی هفته پیش خود در کنفرانس سابان در واشنگتن، گفت که احتمال رسیدن به یک توافق قابل قبول و راه‌حل جامع 50 درصد است، ما کنجکاو هستم بدانیم شما چند درصد احتمال موفقیت می‌دهید و اینکه آیا این برآورد یک برآورد عادلانه است و یا ناامید، شما چه فکر می‌کنید؟ " گفت :
خوب، همانطور که من گفتم، فکر نمی‌کنم رسیدن به یک توافق اینقدر مشکل باشد چرا که هدف ما چیز بحث برانگیزی نیست، این جاده همواری نخواهد بود و بستگی به اراده سیاسی طرف‌های درگیر در این مسله دارد. همچنین بستگی به تاثیر سیاست‌های حوزه‌های دارد که در طول این مذاکرات خیلی زیاد مطرح شده‌اند، شما ممکن است در رسیدن به یک توافق موفق و یا ناموفق باشید. من نمی‌توانم برای احتمال موفقیت این مساله درصدی را مشخص کنم. اما ما این کار را با نیت حل صد در صدی شروع کرده‌ایم. اما همواره با محدودیت‌ها مواجه هستیم. همه نگرانی‌های دارند که باید رفع شود و ما آماده معامله با دلایل منطقی هستیم.
وی افزود : همانطور که می‌دانید ایرانی‌ها هرگز ادبیات آمرانه از کشورهای خارجی را نپذیرفته‌اند و در این مساله استثنایی وجود ندارد. فشاری که در ورای این مساله وجود دارد و تمایل به کنار آمدن با آن از سوی مردم ایران نشانه عدم پذیرش فشار و مداخله است. بنابراین جایگاه برابر برای ما از اهمیت زیادی برخوردار است.
یک تعریف ساده این است که ما سعی نخواهیم کرد به آنها دیکته کنیم که یک راه‌حل باید به چه شکلی باشد؛ و از آنها نیز این امر را که راه‌حل باید به چه شکلی باشد را نخواهیم پذیرفت. ما قرار است به این نگرانی‌ها بپردازیم که ایران سلاح هسته‌ای و یا شرایطی که نگرانی‌هایی را درباره برنامه تسلیحات هسته‌ای خلق می‌کند، پدید نخواهد آورد. چندین راه برای پرداختن به این نگرانی‌ها وجود دارد و ما این کار را انجام خواهیم داد.
اکنون، دومین مفهومی که باید در نظر گرفته شود این است که در هر مذاکره‌ای، اگر می‌خواهید به توافقی دست یابید، باید به این مسأله از دید طرف مقابل نگاه کنید، نه فقط از دید خودتان. و من از همه دعوت می‌کنم که این مسأله را از دید ما نگاه کنند. و شاید در این حالت به راه‌حلی آسان‌تر دست یابیم. من نیز آماده هستم تا به این مسأله از دید شما نگاه کنم، از نقط نظر غرب.
بیایید با غنی‌سازی شروع کنیم. ایران تصمیم به غنی‌سازی نگرفت. ایران مجبور به غنی‌سازی شد زیرا ما در کنسرسیومی در فرانسه به نام "یورودیف" دارای سهم بودیم که هزینه آن به صورت کامل پرداخت شده بود اما قادر نبودیم که حتی یک گرم اورانیوم غنی‌سازی شده حتی برای رآکتور خودمان که تحت برنامه "اتم‌ها برای صلح" آیزنهاور ساخته شده بود، دریافت کنیم. ما تصمیم نگرفتیم که اورانیوم را تا 20 درصد غنی‌سازی کنیم. ما برای 20 سال سعی کردیم برای رآکتورمان اورانیوم با غنای 20 درصد بخریم. ما تحقیر و مورد اهانت واقع شدیم و به قدری عقب و جلو رانده شدیم که اعلام کردیم خودمان این کار را خواهیم کرد: ما این اورانیوم را از کسی نخواهیم گرفت.
این امر به این معنی نیست که اگر آنها برای ما سوخت تهیه کنند ما آن را خواهیم پذیرفت، زیرا نخست اینکه ما این سرمایه‌گذاری را در داخل کشور انجام داده‌ایم و دوم اینکه ما اعتماد نداریم و سوم، هیچ دلیلی نمی‌بینم که پس از صرف این زمان و تلاش و پس از اینکه آنها را به نقطه‌ای رساندیم که توهم غنی‌سازی صفر در ایران را کنار گذاشتند، چرا باید چیز دیگری را بپذیریم.