به گزارشمجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛ غزلی که می خوانید اثری زیبا است از سرکار خانم وحیده گرجی که در آن به شرح مصائب حضرت زینب(س) پرداخته است.
یک بیابان عطش نشسته براه، تشنه ی قطره های مرمریت
تو ولی پشت بغض حنجره ها ، ایستادی به پای خواهریت
تا برادر سپرده است به تو، آبروی تمام دنیا را
قلبش آرام و مطمئن شده است ، خواهری نه، که از برادریت
دیگر آغوش خسته ات بانو، عطر بابا برایشان دارد
می زند موی دختران یتیم ، بوسه بر دستهای مادریت
شهر نامرد وقت استقبال، توبه آورد و اندکی خرما
توبه گرگها فقط مرگ است ، مرگ ای قوم بر ستمگریت
شک ندارم که سوخت کرببلا ، کربلا نه که عالمی، وقتی
سمت گودال شعله ور شده بود ، آتش بوسه های آخریت
کار دنیا تمام شد بانو ، کار دنیای بی حسین و علی
وقتی از دورها رسید به گوش ، رمز و راز شهید پروری ات
صبح انسان طلوع می کند و پرچم تو بلند خواهد شد
تا هنوز از گلوی حق جاریست ، خطبه های رسای حیدریت
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید