به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران، در يادداشتي كه ديلي بيست به قلم «پيتر بينارت» تحليگر امريكايي منتشر كرده به تكاپوي اخير نمايندگان تندرو سنا و كنگره براي اعمال تحريم هاي بيشتر عليه ايران اشاره شده و اين اقدام آنها را اشتباه دانسته است.
در اين يادداشت عنوان شده اشتباه تندروها اين است كه تصور ميكنند تحريمها، ايران را پاي ميز مذاكره آورده و باعث پذيرش توافق هستهاي شده است اما در حقيقت تفكرات معتدل حسن روحاني علت اصلي پذيرش توافق ژنو بود.
اين مقاله مينويسد، هنگامی که مسئله مقابله با برنامه هستهای ایران مطرح ميشود، به نظر میرسد تندروها فکر میکنند مجازات شدیدتر جواب خواهد. اشتباه آنها همین جا است. اگر یک چیز وجود داشته باشد كه تندروها در مورد ایرانیان ادعا کنند، آن است که آنها فقط "زور" را مي فهمند.
بنیامین نتانیاهو در ماه اکتبر اعلام کرد " وقتي که موضوع ایران پيش می آید هرچه فشارها بیشترباشد، شانس توقف برنامه اتمی ایران بیشتر خواهد بود. رابرت منندز سناتور نیوجرسی به عنوان یکی از معماران تحریم عليه ایران، این هفته استدلال كرد كه "این دقیقا همان روندي است که ایران را پاي میز مذاکره آورده است."
منندز افزود،بنابراين کنگره باید تحریم های جدیدي را تصویب كند، تا اگر ایران نظر امریکا را در توافق نهایی قبول نكند،طي شش ماه اجرايي شود.
به ادعاي نمايندگان تندرو منطق اين كار ساده است: چون تحریم های فعلی ایران را مجبور كرده برنامه هسته ای خود را کمی محدود كند، تحریمهاي بيشتر ایران را وادار خواهد کرد برنامه هستهای خود را بيشتر كاهش دهد.
اين اتفاقي نيست كه همان كساني که فکر می کنند ایران تنها به نیروی"زور" واكنش نشان مي دهد، ایران را به عنوان یک حکومت تمامیت خواه با طبقه حاکم تك قطبي توصیف مي كنند. نويسنده با رد این ادعاها، نمونه بارز اين افراد را نخست وزير رژيم صهيونيستي دانسته و نوشته است، نتانیاهو نمی دانست که ایرانیان شلوار جین مي پوشند و به موسیقی راک گوش مي دهند و او انتخاب رئيس جمهور جدید ایران، حسن روحانی، را اساسا بی ربط توصيف كرده است.
اين گزارش مي افزايد،حقیقت پیچیدهتر از این است. ايران کشوری است که در آن انتخابات مهم است ، آنها اجازه میدهد مردم عادی به هر کس كه دوست دارند رای بدهند. این چیزی است که زمانی که ایرانیان در ماه ژوئن روحانی را انتخاب كردند، اتفاق افتاد.
در هر صورت، تحریمها باعث به وجود آمدن افكار و عقايد روحانی در مورد توافق هسته ای نشد. آنها فقط او را در یک موقعیتي قرار دادند كه به نمایش برطبق افكاري كه از قبل داشت عمل كند. روحانی ، در ماه مارس سال 2005 مذاکره کننده هستهای ایران بود، زمانی که رئیس جمهور سابق پيشنهاد كاهش غنیسازی اورانیوم، جلوگیری از باز فرآوری پلوتونیوم و اجازه بازرسی های سرزده بین المللی از تاسیسات هسته ای ایران در ازای پذيرش حق غنیسازی اورانیوم ایران از سوي غرب را مطرح كرد. آيا این عبارات آشنا به نظر مي رسند؟، باید آشنا باشند: آنها مشابه عبارات توافقنامه ای است که ماه گذشته ایران و غرب امضا كردند. تفاوت بزرگ این است که زمانی که دولت بوش پيشنهاد خاتمى و روحانی را در سال 2005 رد كرد، ایران سه هزار سانتریفیوژ داشت و امروز به نوزده هزار دستگاه سانتریفیوژ دارد.
اين تحليگر امريكايي با رد اين ادعا كه تحريم ها ايران را به پذيرش توافق هسته اي وادار ساخت، مي نويسد: نکته این است که تحریم ها ایران را به امضاي توافقنامه اي- كه هرگز قبل از مشكلات اقتصادی اخیر به آن فكر نمي كرد- مجبور نكرد و سپس به صراحت مي گويد،اگر اين افراد(روحاني و تيمش) در انتخابات ماه ژوئن گذشته به پيروزي نمي رسيدند، تحريمها نمي توانست اثري داشته باشد.
به گفته پیام محسنی ، کارشناس مسائل ایران در دانشگاه هاروارد ،" با وجود همين تحریم ها، شاید پیروزی نامزد دیگری، چنین تغییری در سیاست خارجی ايران به وجود نمي آورد . "
به همین دلیل است که منطق مورد حمایت منندز و نتانیاهو مبني بر اين كه " مقداري تحریم خوب است، تحریم های بیشتر بهتر " ، بسيار غلط است.
اگر رويكرد نرم روحانی منجر به تحریمهای شدیدتر شود ، آن وقت اين تحریمها ممکن است او را بیاعتبار بسازند.
امروز اگر محافظه کاران به جای پرستيدن ریگان كار اورا واقعا مورد مطالعه قرار ميدادند، ممکن بود در روش برخورد او با اتحاد جماهیر شوروی الگوي مفیدي پیدا کنند. رونالد ریگان در اوایل ریاست جمهوری خود، فشار زيادي به مسکو وارد آورد. اما وقتی که آن فشارها در به قدرت رسيدن میخائیل گورباچف ، مردي كه واقعا به پایان دادن به جنگ سرد علاقه مند بود، كمك كرد ریگان قاطعانه براي تحکیم قدرت گورباچف در خانه اقداماتي صورت داد و استراتژی ریگان در حمایت از گورباچف جواب داد. آناتولی دوبرينين، سفیر شوروی سابق درایالات متحده،مي نويسد "اگر ریگان در سال 1985 و 1986 به سیاست های تندرو خود چسبيده بود ، گورباچف از سوي بقیه اعضاي دفتر سیاسی به دادن همه چیز به یک فردي که نمی خواهد با ما مذاکره كند متهم ميشد. آن وقت ما مجبور مي شديم به کمربند ها را سفت ببنديم و بودجه حتی بیشتري در بخش دفاع صرف كنيم. "
در پايان اين يادداشت آمده است امروز ، امریکا باید سرمایه گذاری مشابهي روي حسن روحانی انجام دهد ، نه به خاطر اين ادعا كه روحانی هر چیزي كه امریکا بخواهد ميدهد بلکه به این دلیل که اگر او شكست بخورد، امریکا چيزي مراتب کمتر به دست مي آورد.
وضع تحریمهای جدید در حال حاضر، حتی اگر آنها فورا اجرايي نشوند، می تواند دیپلماسی هستهای روحانی را از بین ببرد اگر این اتفاق بيفتد، ما باید سالهاي سال صبر کنیم تا كساني در ايران بر سر كار بيايند كه به جنگ سرد با غرب پایان دهند و تا آن زمان كه آنها بيايند، چه كسي میداند که ایران چند دستگاه سانتریفیوژ خواهد داشت.
انتهای پیام/