گفتني است: اين عارضه در افراد و به ويژه در دختران از سنين آغاز نوجواني 13 سالگي آغاز مي‌شود و چنانچه براي درمان آن سريع اقدام نشود مي‌تواند تبديل به يك بيماري مزمن براي سال‌هاي طولاني شود.
بررسي‌ها نشان مي‌دهند: افرادي كه به اين بيماري دچار مي‌شوند اغلب با مشكلاتي براي حضور در اجتماع به دليل ظاهر غيرطبيعي موهاي خود مواجه مي‌شوند.
اين بيماري مي‌تواند در افراد به شكل‌هاي مختلف مانند وسواس در كندن موهاي سر، ابرو، ريش و مژه‌ها ايجاد شود.
عوامل رواني در بروز اين بيماري بسيار موثر است و اغلب افراد مبتلا در زمان ناراحتي و عصبانيت اقدام به كندن موهاي خود به شدت مي‌كنند.
پزشكان راه‌حل‌هاي درماني و روانشناختي مختلفي براي درمان و كم‌شدن عارضه به اين افراد معرفي مي‌كنند از جمله جلسات روا‌ن‌درماني و درموارد حاد خوردن دارو كه مي‌تواند به فرد مبتلا كمك كند، اما در وهله اول اراده و انگيزه خود شخص دركنار دور كردن عوامل استرس‌زا مي‌تواند باعث بهبود فرد شود.
حضور در جمع دوستان و ورزش و به گونه‌اي مشغول كردن ذهن به انجام كارهاي مورد علاقه و كمك گرفتن از اقوام و دوستان براي حمايت رواني از جمله موارد با اهميت كمك به درمان در اين افراد است.
انتهاي پيام/