این مجله می‌نویسد: به رغم همه جار و جنجال ها و ادعاها مبني بر اينکه اين توافقنامه يک اشتباه است، اين توافقنامه دقيقا همان چيزي است که ما همگي اميدوار به دستيابي به آن بوديم. اين توافقنامه اولين گام به سوي پذيرفتن ايران در جامعه بين المللي به عنوان يک شريک و نه دشمن است. با اينکه شايد اين توافقنامه برخي از همسايگان ايران را عصبي کرده باشد، هيچ جايگزين واقعي براي اين توافقنامه وجود ندارد.
«جيمز کونکا» می‌نویسد: موضوع اين توافقنامه اعتماد نيست. من به آنچه مخالفان اين توافقنامه درباره هدف تحريم ها بيان مي کنند اطمينان ندارم. برخي از رهبران در اسرائيل و عربستان سعودي مي خواهند از آمريکا براي نابودن کردن دشمنانشان استفاده کنند اما اين رويکرد، هدف اين گفتگوها نيست.علاوه بر اين هنر ديپلماسي، هنر يافتن يک رويکرد برنده - برنده براي همه طرف هاست. اين مسئله مهم است که دولت اوباما نحوه استفاده از ديپلماسي آمريکايي را مي داند. يافتن راه حلي که به ايران امکان استفاده از انرژي هسته اي را بدون کاربري تسليحاتي بدهد، هم به نفع ما و هم به نفع جهان است.
همه لفاظي‌هاي ديگر به منظور قدرت‌نمايي است. آمريکا مي داند اين توافقنامه گامي خوب در حرکت به سوي هدف است. با توجه به موارد بررسي شده مي تواند گفت توافق هسته اي ژنو، توافقي خوب براي جهان است.
انتهای پیام/