منوچهر والی زاده از دنیای دوبله می‌گوید

برخی معتقدند یکی از اصلی ترین علت های ضعف ما در دوبله این است که نسلی تازه ایی که وارد این عرصه می شوند حرف چندانی را به لحاظ سبک اجرا ندارند و بیشتر سعی می کنند تقلیدی چشم بسته از نسل قبل داشته باشند ؟ 

من این نقد را کاملا می پذیرم و معتقدم که متاسفانه نسل امروز چندان در پی خلق نیست و فکر می کند با کمک تقلید می تواند به جایگاهی که باید دست یابد غافل از اینکه آن چیزی که باعث ماندگاری یک هنرمند می شود بکر بودن اثرش هست وگرنه شما در هیج جای دنیا نمی توانید هنرمندی را پیدا کنید که با عنصر کپی توانسته باشد به توفیقی دست پیدا کند و ماندگار شود در هر حال بهترین راهکار برای این مسئله آن است که ما بتوانیم جوان ها را به سمت پیدا کردن سبک خودشان ببریم .

جدا از این موضوع اکثر آثار به لحاظ دوبله آن روح و طروات گذشته را ندارند و کمتر صدایی یافت می شود که بتواند بازیگرش را برای ایرانی ها به یک کاراکتر ملموس بدل کند اتفاقی که در گذشته برای بسیاری از گوینده های ما می افتد؟ 

ضعف این موضوع را من در تعجیل می دانم متاسفانه دوبله های فیلم و سریال های ما دیگر مانند گذشته مشمول زمان نمی شوند و اکثر کارها به نوعی سری کاری دچار شدهاند و همه می خواهند زودتر کار را جمع کنند چرا که حلقه ایی که در این حرفه فعالیت می کنند بسیاربه لحاظ مالی در مضیقه هستند و آن طور که باید نمی توانند برای نزدیک شدن به یک نقش وقت بگذارند چرا که هر کسی می خواهد زودتر کارش را در این استودیو تمام کند تا به کار بعدی برسد در حالی شما اگر برای دوبله یک کار فرصت یک هفته تا ده روزه ایی را در اختیار داشته باشید طبیعی است که روی جزییات نقشی که قرار است به جای آن حرف بزنید فکر می کنید و در نهایت هم آن کار به یک اثر قابل دفاع تبدیل می شود . 

به نظر شما تکنیک چه سهمی در ارائه کار خوب یک دوبلور دارد ؟ 

من سهم بسیاز زیادی را برای آن قائل هستم و تصورم بر این است که هر چقدر تبحر و تسلط یک گوینده در کارش بیشتر باشد بیشتر و بهتر می تواند از پس کارش بر آید و نقش هایی که به جای آن حرف می زند به ماندگاری بیشتری دست می باد من بارها در گفتگو هایم با نشریات مختلف به این موضوع اشاره کردم که یک دوبلور با کمک تکنیک می تواند از صد در صد توانایی صدایش بهره ببرد . بیشتر مردم نسبت به این وادی آگاهی زیادی ندارند و فکر می‌کنند ساده‌ترین کار این است که به جای بازیگری در فیلم یا سریال حرف بزنند در حالی که تکنیک زیربنای کار دوبله است و یک دوبلور زمانی می‌تواند عملکرد موفقی داشته باشد که به زوایای این تکنیک اشراف یابد.
 

شما تجربه دوبله در فیلم و سریال را دارید به نظرتان گویندگی در کدامیک از آنها کار دشوار تری است ؟ 

خب هر کدام از انها سختی و دشواری های خاص خودشان را دارند منتهی نکته ایی که وجود دارد این است که گوینده باید بر اساس تکنیک و تجربه اش مرز بین این دو کار را دریابد دردوبله سریال باید دوبلور تمام توانش را به کار ببندد که تداوم نقشش را در طول فیلم حفظ کند متاسفانه برخی از دوبلور های جوان بدون اعتنا به این مهم گویندگی می کنند و همین موضوع هم سبب می شود که سریال های تلویزیونی ما در بعضی از موارد افت کند و به سرنوشت فیلم هایمان دچار شود و از آن اثر گذاری که باید دور گردد . 

در گفته هایتان به بحث تجربه اشاره کردید و ان را به نوعی هم طراز تکنیک دانستید به نظر شما این موضوع ت باعث نمی شود که جوان ها به این بهانه پشت درهای تجربه قرار بگیرند و فرصت ورود به این عرصه را پیدا نکنند ؟ 

نه چون به نظرم ورود پیدا کردن به این عرصه ها چندان مهم نیست آن چیزی که با ارزش است نحوه ورود و در نهایت ماندگاری در ان است متاسفانه برخی از جوان ها با سودای پولدار و مشهور شدن به این عرصه وارد می شوند و چون برای پرورش استعدادشان دوره های لازم را ندیده اند و آن تجربه ایی که باید را کسب نکرده اند در نتیجه کارها دچار افت کیفیتی محسوسی می شود .

به نظر شما دوبله در تلویزیون توانسته نمودار موفقیتش را مانند گذشته حفظ کند ؟

طبیعی است وقتی پای ضعف در حرفه ایی به میان می آید طبعی است که ارکان های مختلف را هم تحت تاثیر قرار می دهد تلویزیون هم در طول سالهای اخیر با کج سلیقکی در انتخاب آثار با کیفیت و تعجیل در زمان دوبله نتوانست نمودار موفقیت را به شکل صعودی ادامه دهد و به نوعی در این وادی درجا زد اما خب جای شکرش باقی است که حرکت رو به عقبی نداشته هر چند که از انصاف هم نباید دور بود و اگر شما برخی از سریال ها را به لحاظ دوبله مورد آنالیز قرار دهید می بینید از سطح خوبی به لحاظ اجرا برخوردار بودند . که اتفاقا با اقبال مخاطبان هم مواجهه گشته است .