به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران، پايگاه اينترنتي گلوبال پست در گزارشي به قلم مک ديفورد با عنوان" اوباما بايد از گفتگوها با ايران حمايت کند" نوشت:اگر چه جان کري وزير امور خارجه آمريکا با اقدام زيرکانه ديپلماتيک تلاش کرد در مذاکرات اخير از حمايت فرانسه برخوردار شود اما اکنون زمان آن رسيده است که اوباما گامهايي مثبت در حمايت از معامله هسته اي با ايران بردارد.
این پایگاه خبری-تحلیلی افزود: شکست مذاکرات هستهاي ايران با شش قدرت جهاني ( آمريکا، انگليس، فرانسه، چين، روسيه و آلمان)مي تواند مقدمهاي ناخوشايند براي مذاکرات بعدي برسر پرونده فعاليتهاي هستهاي ايران تعبير شود. البته چنين تعبيري بدان معنا نيست که همه چيز از بين رفته است زيرا طرفين مذاکرات در هفته کنوني بايد به پاي ميز مذاکرات بازگردند.
بديهي است پس از 34 سال قطع کامل روابط ديپلماتيک و بياعتمادي بين ايران و آمريکا، گفتگو و تلاش براي به نتيجه رسيدن در باره موضوعات مناقشهآميز دو کشور در هر شرايطي با مشکلات خاصي روبرو خواهد بود.
افزون بر آن، از اين نکته نبايد غافل باشيم که دو متحد نزديک آمريکا در منطقه يعني عربستان سعودي و اسرائيل، از برقراري مناسبات تهران با واشنگتن و ايجاد روابط حسنه دو کشور به شدت مخالف هستند و دور از انتظار نيست که چنين مذاکراتي با موانعی روبرو شود.
رهبران رياض به جايگاه تهران به شدت حسادت مي ورزند.
شرايط سياسي کنوني در منطقه کلام شکسپير شاعر انگليسي را براي ما يادآوري ميکند که گفت" آدمها از سر درماندگي جلوي هر کسي سر خم ميکنند." بنيامين نتانياهو، نخست وزير اسرائيل در ماههاي اخير خود را به هر آب و آتشي زده است تا با توافق احتمالي ايران و آمريکا مخالفت کند اگرچه به سختي مي توان گفت آيا وي واقعا تا اين حد نگران است و يا اغراق مي کند.
نشريه چپگراي هاآرتص به نقل از آويو کوچاوي، وزير اطلاعات رژیم اسرائيل نوشت، وي پيش از ديدار ماه گذشته خود از آمريکا در گفتگو با نتانياهو تغييرات مثبت حسن روحاني در سياستهاي داخلي ايران را نه تنها واقعي بلکه " قابل توجه" و " راهبردي" توصيف کرده بود.
ماه گذشته نشريه وال استريت با فشاي گزارشي به نقل از آموس يادلين، جانشين سابق کوچاوي، تلاش ايران براي حفظ حقوق غنيسازي غير نظامي اين کشور از 3.5 به 5 درصد را " معقول" توصيف کرد.
در گذشته نيز افرايم هالوي رئيس سابق سازمان اطلاعات و امنيتي اسرائيل ( موساد) ضمن حمايت از مصالحه (آمريکا)با ايران، علاقمندي اوباما به مذاکرات با ايران را " بسيار با شهامت" توصيف کرده بود.
از آنجا که عربستان سعودي و اسرائيل از شرکت کنندگان در نشست ژنو نبودند لذا رهبران رياض و تل آويو در جايگاهي نيستند که مذاکرات ژنو را به چالش بکشانند و چنين روندي را با مشکل روبرو کنند. اما فرانسه از اعضاي شرکت کننده در اين نشست بود و پيش از حضور لوران فابيوس وزيرامور خارجه اين کشور در اين نشست، همه کس و همه چيز آماده امضاي توافق بود. جان کري وزير امور خارجه آمريکا به همراه ديگر وزراي خارجه اعضاي اين نشست به منظور توافق درباره معامله شش ماهه موقت با ايران يکي پس از ديگري به جمع مذاکره کنندگان پيوستند.
تحليلگران سياست خارجي اعم از فرانسه و خاورميانه هنوز هدف اصلي فابيوس از ارائه چنين پيشنهادي را نمي دانند. از اين رو برخي از آنها معتقدند، با توجه به روابط نزديک عربستان سعودي با آمريکا، اين بهترين زماني است که فرانسه با کنار زدن آمريکا، جاي خود را در معاملات و روابط تجاري و اقتصادي با عربستان سعودي باز کند، و به جاي آمريکا، خود فروشنده انحصاري جنگ افزار به رياض شود.
افزون بر آن، فرانسه پيش از آنکه آمريکا آنرا منصرف کند، آمادگي خود را براي اقدام نظامي عليه سوريه اعلام کرده بود.
اما به رغم اينگونه اقدامات و اهداف سياسي، اوضاع اقتصادي پاريس همچنان بهبودي کامل نيافته و محبوبيت فرانسوا اولاند رئيس جمهور فرانسه تحت تاثير فضاي سياسي و اقتصادي اين کشور کاسته شده است.
در چنين اوضاعي واکنش جان کري چه خواهد بود؟ وزير امور خارجه آمريکا ايران را مقصر مي داند.وي در اظهارات خود گفته است، ايران نتوانست با نشست پنج به علاوه يک همکاري کند!
با توجه به آنکه تحليل گران معتقدند نتايج اين نشست از گفتگوهاي صلح اسرائيل با فلسطين مهمتر است لذا صرفنظر از واکنش ديگر اعضاي اين نشست اکنون بايد ديد جان کري چه خواهد کرد. برخي از صاحب نظران سياسي بر اين باورند رهبران واشنگتن به منظور جلوگيري از بروز هرگونه شکاف و گسست در مناسبات واشنگتن با پاريس، با اقدامي ديپلماتيک و زيرکانه خود را به مخاطره انداخته اند. اگرچه مي توان گفت جان کري با چنين اقدامي فرانسه را تبرئه کرد، اما وي بخوبي مي داند دولت کنوني ايران در باره گفتگو براي معامله جدي است. از اينرو، کري تلاش مي کند با حفظ ارتباط جديد خود با وزير امور خارجه ايران روند گفتگوها را حفظ کند.
وزير امور خارجه آمريکا ممکن است فکر کند درصورت بروز هرگونه شکاف علني کشورش با فرانسه، وي نتواند نظر موافق نمايندگان سناي تحت کنترل جمهوريخواهان را جلب کند. لذا موفقيت اولاند در کسب چند امتياز سياسي ،مي تواند نمايندگان سنا را به همکاري بيشتر با جان کري تشويق کند.اما در صورتي که مشکلات و شکاف هاي فرانسه و آمريکا علني شود هيچگونه توافق و معامله اي انجام نخواهد شد و آمريکا و ايران چنين فرصتي را از دست خواهند داد.
از اينرو، آمريکا ناگزير است با ارسال پيامي به فرانسه براي بازگشتن به ميز مذاکره و مشغول نگه داشتن ايران در پشت صحنه به فعاليتهاي سياسي خود ادامه دهد. روسيه و چين دراين مسير کمکي نخواهند کرد.آلمان، به دليل خصومت کهنه خود با اسرائيل فشاري را به اسرائيل تحميل نميکند. انگليس از هيچ اهرمي عليه فرانسه نميتواند استفاده کند. لذا اين باراک اوباما رئيس جمهور آمريکاست که نهايتا در چنين اوضاعي بايد شرايط پشت صحنه را بسنجد و در نهايت تصميم گيري کند.
اکنون ميتوان اينگونه نتيجه گيري کرد، که توافق نهايي 1+5 اگر منافع عربستان سعودي و اسرائيل را به دليل مشکلاتي که دارند در نظر نگيرد، بدون شک منافع آمريکا را تامين ميکند.
مک ديفورد نويسنده اين مقاله بر اين باور است اوبامابايد ديدگاه هاي خود را در باره مهمترين موضوع منطقه شفاف سازي کند.اين درحالي است که نمايندگان جمهوريخواه سناي آمريکا شامل سناتور مک کين و ليندسي گراهام از کاروليناي جنوبي با شعارهاي سياسي از موضع پاريس تقدير کرده اند.
اکنون بايد پرسيد اين عشق يک شبه براي فرانسه چگونه در قلب نمايندگان سناي آمريکا بوجود آمده است؟! پاسخ به اين پرسش واضح است، طرفداران و حاميان امروز فرانسه در سناي آمريکا خواستار نابودي و تضعيف دولت باراک اوباما رئيس جمهور آمريکا هستند.شايد به همين دليل است که سناي آمريکا خواستار تشديد تحريم هاي ايران است.بسياري از نمايندگان سناي آمريکا، از اعضاي قوي ترين لابي صهيونيست ها در واشنگتن يعني لابي ايپک هستند.
در حالي که اين لابي قدرتمند صهيونيسم در آمريکا خواستار افزايش فشار بر ايران است، جي استريت لابي ميانه رو طرفدار اسرائيل،با ارسال نامه اي به اعضا، افزايش تحريم ها عليه ايران را محکوم کرد و معتقد است چنين اقداماتي فضاي کنوني را مسموم مي کند و از سوي ديگر ائتلاف بين المللي که سبب بازگشت ايران به پشت ميز مذاکره شده است را با اختلال روبرو مي کند.
تحليلگران معتقدند شرايط آشفته سياسي کنوني بگونه اي پيش ميرود که باراک اوباما تحت فشار متحدان و دوستان نزديک کاخ سفيد در خاورميانه و اروپا و همچنين سناتورهاي مخالف در آمريکا نتواند حتي پيشنهادهاي خود را ارائه کند. لذا نکته مهم اين است که کنون زمان واقعي آن است که اوباما حمايت واقعي خود از روند گفتگوها را نشان دهد.
از سوي ديگر، مادامي که نتانياهو بر سر قدرت است، تلاش جان کري براي يافتن راه حل مناقشات اسرائيل و فلسطين خوابي آشفته خواهد بود.زيرا بدون صدور هرگونه توافق و راه حلي ، منطقه با اين مناقشه بزرگ اسرائيل و فلسطين در پنجاه سال گذشته به حيات خود ادامه داده است و اکنون مي تواند براي چند سالي ديگر نيز به همين منوال ادامه داد.
انتهای پیام/