به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران؛ اين روزنامه فرانسوي در تحليلي به قلم "لوران زکشيني" نوشت، "بنيامين نتانياهو" نخست وزير اسرائيل پيش از اين گفته بود که بي صبرانه منتظر دوست نزديک خود "فرانسوا اولاند" است و براي او فرش قرمز پهن مي کند.
اين دو براي اولين بار در سي و يکم اکتبر در پاريس همديگر را ملاقات کردند. با وجود آن که پرچم سه رنگ فرانسه از چند روز پيش در خيابان هاي بيت المقدس قابل رويت هستند، علاقه مندي محدود مطبوعات اسرائيلي به سفر رئيس جمهور فرانسه، مي تواند قابل درک باشد.
از آن جّا که همواره روابط خوبي ميان فرانسه و اسرائيل وجود داشته است و فرانسه مواضع سنتي خود درباره مذاکرات صلح اسرائيل و فلسطين را حفظ کرده است، استقبال خوبي از سوي مقامات اسرائيلي در انتظار فرانسوا اولاند خواهد بود.
اما دليل ديگري هم براي فرش قرمز پهن کردن "نتانياهو" وجود دارد. اکنون "فرانسوا اولاند" از تأثيرات "جان کري" بر اسرائيل سود مي برد.
"جان کري" وزير امورخارجه آمريکا به دليل دو مورد اختلاف به طور فزاينده اي در بيت المقدس مورد انتقاد واقع شده است. يکي از اين دو مورد سخنان گزنده کري درباره موضع اسرائيل در مذاکرات صلح با فلسطيني ها است و ديگري ابراز کردن عمومي اختلافات موجود بر سر برنامه هسته اي نظامي ايران است.
اقدام رئيس دستگاه ديپلماسي آمريکا که "بنيامين نتانياهو" را به خاطر انتقاد از توافق احتمالي در جريان مذاکره با تهران بدون در اختيار داشتن مفاد آن، مورد بي اعتنايي قرار داده بود، چندان براي اسرائيل خوشايند نبود. به علاوه اين که به نظر مي رسد اين انتقاد حاکي از آن است که واشنگتن اطلاع رساني به بهترين متحد استراتژيک خود در خاورميانه را مناسب نمي داند در حالي است که اسرائيل معتقد است، از آن جا که اولين هدف بالقوه ايران هسته اي است، شرايط خاصي در اين زمينه دارد و بايد مورد توجه قرار گيرد. همچنين "جان کري" با مطرح کردن خطر انتفاضه سوم که به طور فرضي، نتيجه شکست فرايند مذاکرات با فلسطيني ها خواهد بود، به طور غير مستقيم سرسختي و انعطاف ناپذيري اسرائيل را در قبال مسئله شهرک سازي ها که دولت اوباما آن را غير قانوني مي داند، مورد انتقاد قرار داده است.
نتيجه اين تنش ديپلماتيک آن است که بخشي از مطبوعات اسرائيل ديگر "جان کري" را ميانجي صادق در نظر نگيرند. در مقابل ، فرانسه در چشم رهبران اسرائيل، به نمونه اي از قاطعيت و ثبات قدم در مطالبات خود در برابر تهران تبديل شده است. بنابراين اتفاقي نيست که نتانياهو مشتاق استقبال از "لوران فابيوس" است، چرا که وزير امور خارجه فرانسه به توافق بد با تهران، که به گفته نخست وزير اسرائيل، در مذاکرات اخير در ژنو در حال شکل گيري بود نه گفته است.
حال اين سئوال مطرح است که اگر کشورهاي گروه پنج به علاوه يک در نهايت موافقت خود را با پذيرش فرايند موقت خلع سلاح هسته اي ايران، در ازاي کاهش تحريم ها اعلام کنند، چه اتفاقي براي اين رابطه و تفاهم صميمانه رخ خواهد داد؟ جواب اين سوال نامشخص است، اما در هر صورت، رئيس جمهور فرانسه سفر خود به اسرائيل را در آستانه از سرگيري مذاکرات بيستم نوامبر در ژنو به پايان مي رساند.
يکي از ديپلمات‌هاي ارشد اسرائيلي مي‌گويد: اگر نگاهي به کليت سفر "فرانسوا اولاند" بياندازيم، در اين مرحله، مواضع عمومي فرانسه مورد رضايت ماست. اگر نخواهيم راه دوري برويم، موضع فرانسه در روند صلح هميشه بدون تغيير و ايجاد شگفتي بوده است. فرانسه و اتحاديه اروپا به طور مستقيم در مذاکرات جاري در اين زمينه حضور ندارند، و انتظار ما در حد تأکيد مجدد بر خطوط سنتي هميشگي است.
بايد ديد اولاند هم خواستار توقف کامل و فوري شهرک سازي ها خواهد شد؟ضمناً کمي بعيد به نظر مي رسد او موافق به رسميت شناختن اسرائيل به عنوان دولت قوم يهود باشد. همچنين بايد ديد که آيا فرانسه، بر روند صلح اسرائيل و فلسطين تأثيري خواهد داشت؟ امري که از نظر اسرائيل چندان عملي به نظر نمي رسد. با اين وجود براي اليزه ساده تر خواهد بود که تاکيد کند تنها آمريکا مي تواند بر روي طرفين حاضر در اين مذاکرات تأثير داشته باشد.
سران اسرائيل با کمک آمريکا تلاش مي کنند موضع اتحاديه اروپا را در زمينه شهرک سازي ها و منابع مالي آن‌ها نرم تر کنند و اعضاي اتحاديه اروپا هم از رئيس جمهور فرانسه انتظار دارند که بر موضع مشترک بيست و هشت کشور اين اتحاديه در زمينه شهرک سازي ها تاکيد کند.
اسرائيل اميدوار است موضوع پرونده هسته اي ايران بر سفر رئيس جمهور فرانسه سايه افکند .
اما در اين ميان "فرانسوا اولاند" وضعيت اقتصادي فرانسه و آمار بيکاري آن را هم در ذهن خود خواهد داشت. به همين دليل وي تأکيد خود را بر تقويت تجارت با اسرائيل متمرکز خواهد کرد. اليزه روابط اقتصادي بين دو کشور را خوب توصيف مي کند، اما نه به خوبي گفت وگوها و روابط سياسي ميان آن ها. البته اين نظرات هم نوعي کتمان واقعيت است زيرا سهم بازار فرانسه در اسرائيل در مبادلات موجود 2/17 درصد است در حالي که سهم آلمان به 6/58 درصد مي رسد. پاريس اميدوار است که اسرائيل فرش قرمز خود را براي سرمايه گذاران فرانسوي پهن کند.