به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران قم، علی بن الحسین(ع) چهارمین امام شیعیان است که بنا به قول مشهور در پنجم شعبان سال 38 هجری در مدینه چشم به جهان گشود.
وی در مدت عمر با برکتش آنچنان پروردگار خویش را عبادت می کرد که به زین العابدین(ع)، زینت عبادت کنندگان مشهور شد و آنقدر زیبا و طولانی خدای خود را سجده می کرد که به سجاد(ع) و سید الساجدین(ع) معروف شد.
امام سجاد(ع) در روز عاشورا در کربلا حضور داشت اما به خواست خدا و برای رساندن پیام پدر بزرگوارشان به گوش تاریخ زنده ماند و به راستی که چه خوب به همراه عمه اش حضرت زینب(س) توانست پاسدار اهداف متعالی امام حسین (ع) باشد.
علی بن الحسین(ع) بعد از واقعه خونین عاشورا و در مسیر حرکت کاروان اسرا از کربلا به شام و از شام تا مدینه خطبه هایی خواند که یادآور مظلومیت امام حسین (ع) و خاندان مطهرش در کربلا و رسواکننده دست یزیدیان بود.
غم و اندوه واقعه کربلا و شهادت بهترین بندگان خدا در روز عاشورا برای امام زین العابدین(ع) هیچ گاه تمامی نداشت و وی بعد از حماسه روز عاشورا از لحظه لحظه عمر مبارک خود استفاده کرد تا این واقعه را آن طور که بود پیش چشم مردم به تصویر بکشد.
امام سجاد(ع) علی رغم خفقان شدید حاکم در دوران امامتش از سوی حکام ظالم زمان، تا آنجا که امکان داشت مردم را با حقایق و دستورات اسلام آشنا کرد و یکی از شیوه هایی که حضرت برای بیان معارف اسلام برگزید دعا و مناجات با خداوند بود.
از این روز امروز بخشی از دعاهای آن حضرت در مجموعه ای به نام "صحیفه سجادیه" برای ما به یادگار مانده است که به "زبور آل محمد" نیز لقب گرفته است.
امام زین العابدین(ع) سرانجام پس از یک عمر جهاد در راه حق و اهتمام در رساندن پیام عاشورا به گوش مردم، بنا به روایتی در دوازدهم و بنا به قولی در 25 محرم الحرام سال 95 هجری در مدینه به دست هشام بن عبدالملک به شهادت رسید و پیکر پاکش در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.
یکی از کارهای بزرگ امام سجاد (ع) رویارویی با تفسیر مشیت گرایانه حادثه عاشورا بود
عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به نقش امام سجاد(ع) در خصوص ابلاغ و انتقال پیام عاشورا به مردم بیان داشت: یکی از کارهای بزرگ امام سجاد (ع) رویارویی با تفسیر مشیت گرایانه حادثه عاشورا بود.
حجت الاسلام مهران اسماعیلی با اشاره به نقش امام سجاد(ع) در خصوص ابلاغ و انتقال پیام عاشورا به مردم یادآور شد: یکی از مباحثی که کمتر به آن توجه شده است بحث مشیت الهی در حادثه عاشورا است.
وی در این خصوص تصریح کرد: در این مورد که مشیت الهی برای هر اتفاقی در زندگی انسان نقش دارد تردیدی نیست اما مسئله ای که وجود دارد این است که آیا ما مشیت الهی را قبل از اتفاق تشخیص می دهیم که چه بوده یا نه؟
عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی در ادامه اظهار داشت: آنچه از صحبت امویان در کوفه و مسجد شام به دست می آید این است که امویان سعی کردند حادثه عاشورا را به مشیت الهی نسبت دهند و به نوعی از مسئولیت خود در این رویداد سنگین شانه خالی کنند.
وی افزود: و ما می بینیم که در دارالخلافه کوفه، ابن زیاد به این مسئله اشاره و خطاب به حضرت زینب(س) می‌گوید که ببین خدا با برادر شما چه کرد و ... و این ها شهادت را خواست خدا دانسته و خود را بی تقصیر جلوه دادند و در مسجد شام هم خطبا به این مسئله دامن می زدند تا دامن حکومت اموی را از این آلودگی پاک کنند و به مردم القا کنند که آنان در این واقعه نقشی نداشتند.
حجت الاسلام اسماعیلی در ادامه سخنان خود یادآور شد: یکی از کارهای بزرگی که امام سجاد(ع) و حضرت زینب(س) انجام دادند این بود که با این گونه تفاسیر که می خواستند ماجرا و واقعه عاشورا را به انحراف بکشانند و امویان را از این مسئله مبرا کنند مقابله کردند.
وی افزود: از کارهای بزرگ امام سجاد(ع) رویارویی وی با تفسیر مشیت گرایانه حادثه عاشورا بود که امویان می خواستند با این اقدام خود اذهان مردم را شستشو دهند و بار سنگین وقایع تلخی که بر سر امام حسین(ع) و یارانش آمد را از دوش خود بردارند و آرای عموم مردم را منحرف و به سمت حمایت از امویان ببرند./ز