به گزارش خبرنگار معارف باشگاه خبرنگاران؛ به دستور معزالدوله در عاشورای سال 353 عزای عمومی اعلام شد و از مردم خواسته شد که با پوشیدن جامعه سیا، اندو،گریه و ندبه برای امام حسین (ع) و نوحه خوانی برپایی ماتم برای آن امام خود را نشان دهند و با آویختن پارچه های سیاه اعلام عزا کردند.
در سال 398 روز عاشورا مصادف با عید مهرگان بود که مراسم عید به تاخیر می افتد در سال 402 قمری وزیر سلطان بهاء الدوله برگزاری مراسم عاشورا را آزاد اعلام کرد و برای جلوگیری از قوع فقنه تدابیری اندیشید ولی بار دیگر خودش در سال 406 قمری برگزاری مراسم عاشورا را منع کرد اما اصرار شیعیان به برگزاری آن باعث نزاع آنها شد و تعداد زیادی در این نزاع کشته شدند.
سلاطین سلجوقی از دوستداران ائمه شیعه بودند و در ایام حکومت آنها مجلس روضه و عزاداری برپا بود، با روی کار آمدن دولت صفویه فعالیت شود، مداحان اهل بیت (ع) گسترش بیشتری پیدا کرد از عزاداری در دوره افشار و زند گزارش های مهمی نقش شده و همین گزارشات شروع تعزیه خوانی را مربوط به دوره کریم خان می دانند، در عصر قاجار خون ؟ کردن سر و صورت با تیغ قمه زدن به فرق سر به مراسم سینه زنی اضافه شد.