در دنیای امروز که ارزش‌ها رفته رفته در زیر غباری از فراموشی فرو می‌روند و ظواهر فریبنده دنیا در صدر جدول قرار می‌گیرد، ترویج فرهنگ ایثار و شهادت و زنده نگه‌داشتن یاد و خاطر شهدا بهترین راهی است که می‌تواند از انحراف جامعه و اضمحلال معنویت‌ها جلوگیری کند.
در این میان رسالت همه آن‌هایی که به حفظ ارزش‌ها و پاسداری از معنویت‌ها می‌اندیشند آن است که به هر وسیله ممکن فرهنگ شهادت را که فرهنگ ارزش‌هاست، پاسداری و هدفی را که شهدا دنبال می‌کردند به سرمنزل مقصود برسانند.
با توجه به این مهم بنا به رسالت ذاتی خود در راستای معرفی این سرو قامتان سعی دارد گوشه‌ای از زندگی این عزیزان را با زبان قلم بیان کند.
شهید احمد کرمی در سال 1345 در بخش سریش‌آباد از توابع شهرستان قروه دیده به جهان گشود. تا سال دوم دبیرستان درس خواند و با شروع جنگ تحمیلی کلاس درس و مدرسه را با هدف دفاع از انقلاب و کشورش رها و به سوی جبهه‌های نور علیه ظلمت شتافت.
شهید احمد بسیار متواضع و با ادب بود به طوری که کمتر اتفاق می‌افتاد کسی از او ناراحت و دلگیر شود، تمام کسانی که شهید کرمی را می‌شناسند بدون شک بر اخلاص و صفای باطنی او صحه می‌گذارند.
انسانی مخلص و بی ریا بود، تمامی حرکات و سکنات او به قصد تقرب الهی انجام می شد، نماز، دعا و تلاوت آیات شریفه الهی جزو امور اصلی و اساسی زندگایش محسوب می‌شد.
در اردیبهشت ماه سال 1360 به عضویت رسمی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی قروه در آمد، پس از انجام وظیفه در سمت‌های فرماندهی واحدهای مخابرات و اطلاعات و عملیات سپاه پاسداران شهرستان قروه به خاطر دلسوزی و ارادتی که نسبت به همنوعان خود در کشور لبنان داشت به صورت داوطلبانه راهی آن کشور شد.
در پی آن بنا به درخواست فرماندهان تیپ 29 بیت‌المقدس، فرماندهی واحد اطلاعات و عملیات آن تیپ را پذیرفت و مدتی بعد به لشگر 27 محمد رسول‌الله (ص) انتقال یافت.
با وجود داشتن مسوولیت‌های مهم، همواره متواضع و فروتن بود به گونه‌ای که با تکبر و خود برتربینی کاملا بیگابه بود، صورت خندان و چشمان نافذی داشت؛ بسیار کم مشاهده می‌شد که چهره او خالی از خنده و تبسم باشد.
شجاع بود؛ در راه مبارزه با دشمن از هیچ موقعیتی نمی‌هراسید؛ به سپاه پاسداران عشق می‌ورزید و خدمت در لباس پاسداری را افتخار می‌دانست.
در سخت‌ترین شرایط از نماز غافل نمی‌شد و دفاع و جهاد را بدون نماز بی‌معنا می‌دانست.
21 مهرماه 65 در هنگام بازگشت از عملیات شناسایی شبانه بر اثر برخورد با میدان مین دشمن بعث عراق مجروح و پس از هدایت نیروهای تحت امر به سوی مقر رزمندگان اسلام در محل ارتفاعات مهران به شهادت رسید.
پیکر پاک و مطهر شهید کرمی مدت 11 سال در آن محل باقی ماند که سرانجام توسط غیور مردان گروه تفحص کشف و در تاریخ 17 مهر 76 در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.
وصیتنامه شهید
شما برادرانم امید این را دارم که هر کاری که می‌خواهید انجام دهید مورد رضای خداوند باشد. هر کاری که کردید با یاد خدا و به نام خدا و برای خدا باشد.
همیشه پیام های شهدا را مطالعه کنید و ببینید که از ملت ایران چه درخواستی را کرده‌اند، آن را انجام دهید، راه حسین (ع) را ادامه دهید و حسین گونه زندگی نمایید، به بیانات امام گوش داده و هر چه که می‌گوید عمل کنید که راه خمینی همان راه حسین(ع) است.
ﺧﻮاهران ﻋﺰیزم ﻣﻰﺧﻮاهم ﺷﻤﺎ زینب ﮔﻮﻧﻪ ﺑﺎﺷید ﻣﺎ کار حسینی کردیم و ﺷﻤﺎ ﺑﺎید کار زینبی بکنید و ﺑﺎ ﺣﺠﺎب ﺧﻮد ﻣﺸﺖ ﻣﺤکمی در دهان ﺷﺮق و ﻏﺮب ﺑﺰﻧید و بیشتر کتاﺑﻬﺎى ﻣﺬهبی ﻣﻄﺎلعه بکنید اﮔﺮ ﺑﻪ ﺧﻮن ﺑﺮادرتان وﻓﺎدار باشید ﭘﺪر و ﻣﺎدر و ﺑﺮادران و ﺧﻮاهران ﺑﻪ اﻓﺮادی که ﺑﻪ رژیم ﺳﺎﺑﻖ دل ﺑﺴﺘﻪاﻧﺪ و ﺑﺮﺧﻼف ﺟﻤﻬﻮرى اﺳﻼﻣﻰ ﺑﻪ رهبرى اﻣﺎم خمینی (ره) توﻃﺌﻪ یا لساﻧﻰ ﺑﺪ ﻣﻰﮔﻮیند ﺁﻧﻬﺎ را در ﺧﺎﻧﻪ راﻩ ﻧﺪهید.
صدای شهید صدایی است که در عرش و فرش می‌پیچد و به اعماق زمین و زمان سفر می‌کند، صدای شهید سبز است، سبز است و روینده مثل گل و گیاه، سفید است مثل روح‌ها و دل‌های پاک، سرخ است، همرنگ جان مایه شهید که نثار رویش و سبزی و بالندگی شده است.
تو کیستی که نگاهت، رمز عشق، کلامت، بوی عشق و چهره‌ات، مالامال از عشق شده است.
تو کیستی که گل‌های عالم از بوی شقایق گونه‌ات مست، باغ‌ها در برابر سبزی نامت بی‌رنگ، و دنیا در برابر شکوه وجودت هیچ شده است. تو کیستی؟ که مرا در کوچه پس کوچه‌های عشق سرگردان ساخته‌ای و من به امید وصال تو سر از پا نمی‌شناسم....
حماسه در این خطه شهیدپرور با شهادت شهید احمد کرمی به پایان نخواهد رسید و بیت‌الغزل آن همچنان با ایثار دلیرانی دیگر تکرار خواهد شد./ج1