به گزارش خبرنگار حوزه‌ی ادبیات
باشگاه خبرنگاران، گریه برای تسکین انسان درهنگام درد و آمدن مصیبت است.
امام صادق (ع) فرمودند: برای بنده خدا گریه، بی تابی و جزع نمودن برای هر مصیبتی جز گریه و بی تابی در مصیبت حسین بن علی(ع) مکروه است.
پس به درستی که او به واسطه ی این کار مامور است
در روایت دیگری امیرالمومنین علی(ع) درهنگام غسل پیکر مطهر رسول خدا(ص) فرموند: اگر به شکیبایی دستور نمی‌فرمودی و از بی‌تابی بازنمی‌داشتی آن قدر اشک می‌ریختم تا اشک‌هایم تمام شود و این درد جانکاه همیشه در من می‌ماند و اندوهم جاودانه می‌شد.
منبع حدیث: نهج البلاغه، خطبه ی 235، ابی عن سعد عن جامورانی عن حسن بن علی عن ابی حمزه عن ابیه عن ابی‌عبدالله.
انتهای پیام/ص