به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران قم، حجت‌الاسلام والمسلمین علی الماسی گفت: همراه بردن زن و فرزندان سیدالشهداء(ع) به کربلا شبهه‌ای است که توسط برخی افراد وارد می‌شود اما در حقیقت حضرت پیش از حرکت به سوی کربلا پاسخ آن را به صورت لسانی بیان کرده و فرمودند که من به خاطر دنیاطلبی خروج نکردم بلکه برای اصلاح امت جدم قیام کردم.
وی ادامه داد: امام(ع) در جای دیگری بیان کردند که قصد دارم امر به معروف و نهی از منکر کنم و حضرت این فرمایش را به صورت عملی اثبات کردند، اگر فردی به خاطر مسائل دنیوی به هدف خود ایمان و اعتقاد کامل را نداشته باشد هیچ‌گاه حاضر نیست در کار خود محدودترین اشخاص و افراد خود را وارد کند.
وی افزود: در واقعه کربلا دیدیم که حضرت اباعبدالله(ع) خانواده خود را از فرزند، همسر و برادران و تمامی عزیزانش را برای واقعه عاشورا همراه آورد و این امر نشان دهنده آن است که به کار خود صادقانه ایمان داشته است.
وی تصریح کرد: شبیه این جریان را در مباهله می‌بینیم که اگر رسول اکرم(ص) در نفرین خود صادق نبود و یا کوچک‌ترین اعتقاد به تمام معنا به سخن خود نداشت عزیزترین افراد خود را برای نفرین وارد معرکه نمی‌کرد و به همین خاطر مسیحیان دیدند رسول اکرم(ص) وقتی نزدیک‌ترین افراد را وارد میدان کرده کنار کشیدند و همین ماجرا عیناً برای امام حسین(ع) رخ داد.
الماسی ادامه داد: در جریان واقعه عاشورا در موارد بسیاری ورود عزیزان و خانواده امام حسین(ع) در جنگ ولو به نحو خفیف را می‌بینیم که لشکر عمر سعد را تکان می‌دهد و بهترین نمونه آن ماجرای حضرت علی‌اصغر(ع) است که با شهادت او در لشکر عمر سعد زلزله‌ای ایجاد شد و از مواردی که حقانیت ادعای حضرت برای اصلاح را اثبات می‌کند ورود خانواده حضرت و نزدیک‌ترین عزیزان ایشان به کربلا است.
وی افزود: گریه بر امام حسین(ع) گریه بر مظلومیت است و همچنین تایید بر این است که انسان ولو این که عده قلیلی باشد در مقابل ظلم باید بایستد.
رئیس مرکز فقهی اهل البیت(ع) ادامه داد: گریه ما نه از باب این است که حضرت به گریه ما نیازمند باشد و اگر گریه بر حضرت می‌کنیم و حتی اگر نمی‌توانیم و تباکی می کنیم به دلیل نیاز ما است که به این وسیله نیاز معنوی خود را رفع کنیم.
الماسی تصریح کرد: در روایات زیادی آمده انسان‌هایی که بر اباعبدالله(ع) گریه می‌کنند گریه‌ها و اشک چشم موجب کسب مقامات معنوی و دفع عذاب قیامت، رفع بلاها و بخشش گناهان است و همه این‌ها نشان‌دهنده این است که گریه ما از سر نیاز به حضرت است.
وی تأکید کرد: تا زندگی بشریت وجود دارد و ما به دیگران نیازمندیم به بزرگان از جمله امام حسین(ع) و گریه و تباکی برایشان هم نیازمند خواهیم بود و چون تا روز قیامت همه انسان‌ها نیازمند به اهل بیت(ع) هستند این گریه و تباکی نیز تا روز قیامت باقی خواهد بود./س