به گزارش خبرنگار خیمه گاه باشگاه خبرنگاران؛ در اين روز كه مطابق با روز يكشنبه بوده است، عبيدالله بن زياد مردي را به دنبال شبث بن ربعي فرستاد كه در دارالاماره حضور يابد، شبث بن ربعي خود را بیماری زده بود و می خواست که ابن زیاد او را رفتن به کربلا معاف دارد، ولی عبدالله بن زیاد برای او پیغام فرستاد که: مبادا از کسانی باشی که خداوند در قرآن فرموده است: "چون به مومنان رسند گویند: از ایمان آورندگانیم، و هنگامی که به نزد یاران خود که همان شیاطینند- روند، اظهار دارند: ما با شماییم و مومنین را به سخره می گیریم" و به او خاطرنشان ساخت که اگر بر فرمان ما گردن می نهی و در اطاعت مائی در نزد ما باید حاضر شوی.
شبث بن ربعی، شبانگاه نزد عبیدالله آمد تا رنگ گونه او را نتوان به خوبی تشخیص داد! ابن زیاد به او مرحبا گفته و در نزد خود بنشاند و گفت: باید به کربلا روی پس شبث قبول کرد و عبدالله او را به همراه هزار سوار به سوی کربلا گسیل داشت.
سپس عبیدالله بن زیاد به شخصی به نام زحربن فیس با پانصد سوار ماموریت داد که بر جسر صراة ایستاده و از حرکت کسانی که به عزم یاری امام حسین علیه‌السلام از کوفه خارج می شوند، جلوگیری کند فردی به نام عامر بن ابی سلامه که عازم بود برای پیوستن به امام حسین علیه‌السلام از برابر زحر بن قیس و سپاهیانش گذشت زحر به قیس به او گفت: من از تصمیم تو آگاهم که می خواهی حسین را یاری کنی، بازگرد! ولی عامر بن ابی سلامه بر زحر بن قیس و سپاهش حمله ور شد و از میان سپاهیان گذشت و کسی جرات نکرد تا او را دنبال کند. عامر خود را به کربلا رساند و به امام حسین علیه‌السلام ملحق شد تا به درجه شهادت نایل آمد، او از اصحاب امیرالمومنین علی بن ابی طالب علیه‌السلام بود که در چندین جنگ در رکاب آن حضرت شمشیر زده است.
شمار لشکر دشمن که به جنگ شهید کربلا حاضر شدند
در عدد لشکر ابن زیاد اختلاف است. به نظر صاحب ناسخ التواریخ پنجاه و سه هزار نفر بوده و به نظر مجلسی لشکر این زیاد سی هزار بوده‌اند. سید در لهوف عدد آنها را بیست هزار دانسته و به عقیده ابی مخنف لشکر ابن زیاد هشتاد هزار بوده است. ابن شهر آشوب سی و پنج هزار دانسته و ابن اعثم کوفی بیست هزار نفر گرفته و در تذکرة الخواص، شش هزار نفر نوشته و یافعی بیست و دو هزار نفر دانسته و در شرح شافیه پنجاه هزار سوار نوشته و در مطالب السوول بیست و دو هزار نفر مرقوم شده و جماعتی صد هزار و دویست هزار تا هشتصد هزار روایت کرده اند.
در نصوح صحیح آمده، ابن زیاد بالغ بر 350/000 تن را بسیج کرده بود:
1. حر بن یزید ریاحی از قادسیه با 1000 سوار؛
2. کعب بن طلحه با 3000 سوار؛
3. عمر سعد با 4000 جنگجو؛
4. شمر بن ذی الجوشن سلولی با 4000 سوار و پیاده از اهل شام(ظاهرا شبام است که قبیله ای است در کوفه)؛
5. یزیدبن رکاب کلبی با 2000 جنگجو؛
6. حصین بن نمیر تمیمی با 4000 جنگجو(ظاهرا حصین بن تمیم تمیمی است)؛
7. مضایر بن رهینه مازنی با 3000 جنگجو؛
8. نصر بن خرشه با 4000 جنگجو؛
9. شبث بن ربعی با 1000 جنگجو؛
10. حجار بن ابجر با 1000 جنگجو؛
مناقب ابن شهر آشوب پس از احصائیه جمع اصحاب را هشتاد و دو تن می داند که 32 نفرشان سوار بود و از نظر تجهیزات کامل نبودند؛ چه جز شمشیر و نیزه در دستشان نبود(من می گویم کمان هم داشته اند)
در شمار لشکر ابن زیاد اختلاف است؛ سی هزار و پنجاه هزار و بیست هزار و هشتاد هزار گفته اند و عده ای هم صد هزار و دویست هزار تا هشتصد هزار روایت کرده اند. در عدد لشکر امام حسین علیه‌السلام نیز اختلاف است.
40 تن پیاده و 32 نفر سوار، 82 تن پیاده و 45 سوار و 100 نفر پیاده هم گفته شده است.
و نیز گفته شده است 70 سوار و 100 پیاده یا 30 هزار و 100 پیاده.
مولف می گوید: مشهور آن است که 72 تن بوده اند 18 تن از اولاد بنی هاشم و بقیة از اصحاب امام حسین علیه‌السلام.
در تعداد کل لشکریانی که به همراه عمر بن سعد در کربلا حضور پیدا کردند تا با امام حسین علیه‌السلام بجنگند، اختلاف است ولی نکته ای که نباید فراموش کرد این است که تعداد نظامیان جیره خواری که از حکومت وقت، حقوق و لباس و سلاح و لوازم جنگی دریافت می کردند سی هزار نفر بوده است.
برگرفته از کتاب؛ چهره درخشان امام حسین(ع)