به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران ؛ شبکه
خبری سی‌ان‌ان در گزارشی به قلم "تریتا پارسی" آورده است: اگر
به گفتگوهای دیپلمات‌ها در هر دو طرف مذاکره دقت شود، مشاهده می‌شود که
تعامل احتمالی میان ایران و قدرت‌های غربی یک توافق قابل تحمل است که از یک
سو اهداف امنیتی و اهداف آمریکا درباره منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای را
تحقق می‌بخشد و هم باعث افزایش امنیت منطقه می‌شود.
البته نباید
به احتمالات نیز بی‌توجه بود، بعد دیگر این توافق این است که در صورتی که
ایران به حرکت تدریجی خود درباره دستیابی به بمب اتم ادامه دهد، تهران و
واشنگتن به سمت یک مقابله نظامی فاجعه‌بار حرکت خواهند کرد.
در ادامه این گزارش آمده است: اکنون این سوال
پیش می‌آید که آیا این روند به یک تعامل منجر می‌شود یا به جنگی دیگر. این
مسئله که ایران به توافق با غرب تمایل دارد، درست است. بهترین راه برای روحانی، کاهش تنش با
آمریکا و کاهش تحریم‌ها در ازای نشان دادن انعطاف در زمینه هسته‌ای است.
تریتا پارسی ادامه می‌دهد: اما
از سوی دیگر آمریکا نیز به این تعامل نیاز دارد. برنامه هسته‌ای ایران در
سال‌های اخیر به طور پیوسته پیشرفت کرده است. در شرایطی که غرب تحریم‌ها
علیه ایران را اعمال کرده است تا نفوذ خود را افزایش دهد، اما از سوی دیگر
ایران نیز به همین دلیل برنامه هسته‌ای خود را توسعه داده است.
بنابراین گزارش، در
سال 2005 ایران پیشنهاد داد که برنامه هسته‌ای خود را در سطح سه هزار
سانتریفیوژ حفظ کند، اما غرب این پیشنهاد را رد کرد. تا زمان پایان دوره
ریاست جمهوری جرج بوش ایران 7721 سانتریفیوژ در اختیار داشت و امروز بیش از
19 هزار سانتریفیوژ در این کشور تولید شده است. ذخیره غنی‌سازی این کشور
به بیش از 10 هزار کیلوگرم رسیده و این در حالی است که در آغاز دوران ریاست
جمهوری باراک اوباما این میزان تنها هزار کیلوگرم بود.
سی‌ان‌ان در ادامه مدعی است: نتیجه
پایانی این مسئله این است که ایران اکنون گزینه‌های بسیاری بر روی زمین
دارد و بازگشت این کشور به عقب غیرممکن است. تعامل هسته‌ای که البته
می‌توانست چندین سال قبل رخ دهد، اکنون بسیار بهتر از یک سال بعد است.
علاوه بر این برگ‌های برنده فعلی که آمریکا در مذاکرات در اختیار دارد، به
زودی از بین خواهد رفت. تحریم‌ها و تلاش‌ها برای انزوای ایران ممکن است در
صورت شکست مذاکرات خیلی سریع به تلاش برای انتقاد از آمریکا تغییر یابد و
در واقع ایران روی این مسئله حساب ویژه‌ای باز کرده است. هر چه اقدام بعدی
درباره مذاکرات میان دو طرف در شرایط کنونی آینده‌نگرتر، انعطاف پذیرتر و
معقول‌تر باشد و کنگره آمریکا نیز توانایی و قدرت خود را بیشتر در معرض دید
قرار دهد، تغییر این رویه آسان‌تر و در نتیجه آمریکا در روند تعامل با
کشورهای دیگر در زمینه تحریم‌ها موفق‌تر خواهد بود.
این مسئله
دقیقا همان روشی است که باراک اوباما در گام اول اتخاذ کرد. اکنون نیز اگر
کنگره در جدی بودن درباره این توافق ناکام باشد، مقامات ایران می‌توانند
شرایط را به سود خود تغییر دهند.
نمایندگان کنگره نگران این
مسئله هستند که حتی ارائه پیشنهاد کاهش تحریم‌ها نیز می‌تواند به از بین
رفتن طرح تحریم‌ها بیانجامد و این مسئله در صورتی که توافقی صورت نگیرد،
بدتر خواهد بود. در نتیجه این مسئله درخواست‌ها برای حمله نظامی بار
دیگر تشدید خواهد شد، و این هزینه‌ای است که کنگره در طول این روند با آن
روبرو خواهد شد.
بی دلیل نیست که وندی شرمن در پایان دور قبلی
مذاکرات تاکید کرد که راه‌حل دیپلماتیک بهترین راه برای حل مسئله هسته‌ای
ایران است و آمریکا باید هر کاری برای دستیابی به این هدف انجام دهد.
مردم
آمریکا در زمینه برنامه این کشور علیه حمله به سوریه پیغام واضحی به کنگره
فرستادند. اکنون نیز مردم آمریکا درباره ایران باید صدای خود را به گوش
نمایندگان کنگره برسانند تا از جنگی که بسیار مخرب‌تر از جنگ با سوریه،
عراق و افغانستان است، جلوگیری کنند.
خوشبختانه دیپلماسی نه‌تنها
بهترین راه بلکه قابل دسترس‌ترین راه است. توافقی که دولت اوباما پیگیر
آن است، یک گزینه بسیار مطلوب محسوب می‌شود.
انتهای پیام/