سنجاني در گفتگو با
خبرنگار اجتماعي باشگاه خبرنگاران
گفت: مهمترين و كانوني ترين كار رسالت معلمان و تعليم دهندگان، آموزش و
تربيت است، محبت كردن به منزله فرايند عمومي تعليم و تربيت، زمينه بينا شدن
چشم ها و شنوا شدن گوش ها را ميسر مي كند و زمينه تفكر را براي ياد گيرنده
فراهم مي كند، زيرا ما هنگامي كه به ديگران محبت مي كنيم و مهر مي ورزيم
آنان را به دور خودمان جمع مي كنيم و موجبات الفت و دوستي را فراهم مي كنيم
و زمينه و شرايطي را ايجاد مي كنيم تا ديگران و خودمان الفت و دوستي
بيشتري احساس كنيم و اطرافيان هم نسبت به ما نرمش و ياري بيشتري نشان دهند.
وي
در ادامه افزود: تأثير محبت از نظر اجتماعي، نيروي مؤثر و قوي است و
بهترين جامعه، جامعه هايي است كه با نيروي محبت اداره شود زيرا باعث مي شود
نيروي تفكر كه علم را به وجود مي آورد تقويت شود و معرفت و شناخت جامعه را
تا حد باورنكردني بالا مي برد.
اين استاد جامعه شناسي با اشاره به
گرايش انسان ها به سمت كساني كه دوستشان دادند و از آناني كه بيزارند، مي
گريزند، افزود: قلب محل عاطفه انسان است و قلب انسان ها به محبت و عشق پاسخ
مي دهد، وقتي اين گونه به فرايند تعليم و تربيت نگاه كنيم و بر اساس محبت
با افراد برخورد كنيم افراد تحت تعليم، قبل از اين كه به لحاظ عقلي قانع
شوند به لحاظ عاطفي علاقه مند مي شوند و اين علاقه مندي موجب نوعي هم شكلي و
همانندسازي مي شود.
انتهای پیام/