به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران، ، روستای دولاب از شمال به روستای «دیرمولی» و از جنوب به روستای «طاء وسرچی»، از مشرق به روستای «نشورعلیا»، از مغرب به رودخانه سیروان و روستاهای «وصی سفلی و علیا» و از شمال غربی به روستای «بزلانه»، از جنوب غربی به روستای « نزاز» محدود می شود.
دولاب فعلی ظاهرا روستایی به صورت پلکانی و با بافت قدیمی است. تاریخ بنای آن معلوم نیست، اما قدمت آن به بیش از 900 سال پیش می رسد.
روستای دولاب دارای آب و هوای معتدل کوهستانی و در حدود 160چشمه دائمی دارد. پس به حق شایسته است که نامش دولاب یعنی «دول ئاو» باشد که تنوّع هر چهار فصل و زیبایی های بی نظیر آن را برپیشانی خود حک نموده است. هر فصل ویژگی خاصّ خودش را داراست. در بهار کوه ها، باغ و دشت ها مخملی سبز به تن می آرایند. زمزمه ی چشمه ها و جویبارها با نغمه ی پرندگان روح و روان، چشم و گوش را نوازش می دهند. میوه های رنگارنگ تابستان درکنار چشمه های سرد و خنک، خستگی را ازتن عابران و رهگذران می زداید.
بیشتر مردم روستای دولاب به کشاورزی (باغداری)، دامداری (درحد تامین مایحتاج خود )
و زنبورداری می پردازند. جوانان در ایّام بیکاری درشهرهای دیگر اوقات فراغت خود را با فروش خشکبار و کار درشرکت ها سپری می کنند./س