به گزارش
حوزه دانشگاه باشگاه خبرنگاران، مجتبی اکبری عضو جنبش دانشجویی و مدیرکل سابق تشکل‌های اسلامی سیاسی دانشگاه آزاد به حمید میرزاده سرپرست این دانشگاه نامه‌ای سرگشاده نوشت.
متن کامل این نامه به شرح زیر است:
"آقای حمید میرزاده
سرپرست دانشگاه آزاد
فرصت خدمتگزاری در هر یک از عرصه‌های نظام مقدس جمهوری اسلامی در نگاه من به منزله به دوش کشیدن باری گران از مسئولیت خطیری است که به سرمنزل مقصود رساندنش جز به اطاعت از ولی زمان و استمداد از توفیقات و عنایات الهی میسر نیست و از این روی باقی ماندن بر دنباله خط سرخی که از بدر و حنین و خیبر آغاز شد و به شلمچه و فکه و هویزه رسید و حتی امروز هم در خیابان‌های غبار آلود تهران می‌توان از امتداد آن نشانه‌هایی جست، امری به غایت دشوار و نیازمند مراقبت و بصیرت است.
امروز در حالی این نامه را برای شما می‌نویسم که به عنوان یک سرباز کوچک نظام و علی رغم میل باطنی‌ام در عدم طرح علنی برخی پرسش‌ها وظیفه شرعی خود می‌بینم بخشی از دغدغه‌ها و دل مشغولی‌های فرزندان انقلابی و اعضای جنبش دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی در این دبیرخانه و نیز همراهان بزرگوار و خدوم این مجموعه در تشکل‌های دانشگاهی در سراسر کشور را در این نوشتار بگنجانم و به تلاش یک ماهه‌ام در گرفتن وقت از دفتر جنابعالی برای طرح این موضوعات و نیز جستجو برای یافتن پاسخ این پرسش‌ها از لابلای مفاد مصاحبه‌ها و گزارشات منتشر شده از دیدارهای اخیر جنابعالی خاتمه دهم.
آقای میرزاده
تشکل‌های دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی در دوران ریاست اسبق این دانشگاه فصلی طولانی از رخوت، وابستگی و عدم فعالیت مثبت و نقادانه را تجربه کردند، در این دوران طولانی وجه غالب فعالیت این تشکل‌ها همراهی با ریاست دانشگاه و اتکای به ساختار مدیریت در اتخاذ روش‌ها و راهکارها و مواضعی بود که از مجاری رسمی و غیر رسمی سعی در خنثی کردن روح حق‌طلب و حقیقت جوی دانشگاهیان این مجموعه عظیم ملی در نقد و پرسشگری مستقل داشتند.
تقسیم بندی تشکل‌های دانشجویی به دو گروه "با ما" و "علیه ما" در بازه زمانی طولانی مدت این روش مدیریتی در امتزاج با برخوردهای قهرآمیز فضایی چنان تیره را بر فعالیت تشکل‌های این دانشگاه حاکم کرده بود که نشاط سیاسی و شوق حق طلبی و حقیقت جویی از ادبیات ذهنی فعالیت تشکل‌ها حذف شده بود و چنین تشکلهایی به وضوح کارکرد ذاتی خویش در ظرفیت سازی برای خدمت به نظام و نیز هدایت فکری و فرهنگی فضای دانشگاه در نیل به آرمان‌های انقلابی را از دست داده بودند؛ بدیهی است که تشکلهایی که صرفا برای وجود داشتن به وجود آمده‌اند و برای خدمت به گروهی خاص هدایت و برنامه ریزی شده‌اند به چنان رخوتی دچار شوند که حتی توان پاسخگویی به خواست‌هایی چنین محدود را نیز از کف بدهند.
امروز نگرانی‌های زیادی از بازگشت این نگاه و طرز تفکر به فضای دانشگاه آزاد اسلامی مطرح می‌شود که به محرک ایجاد پرسش‌های متعددی در این رابطه است.
دانشگاه و مقام دانشجویی از منظر حضرت امام خامنه‌ای محل و مقام مطالبه و پرسشگری است و دانشجو در نظر ولی امر مسلمین جهان باید بپرسد، بخواهد و حق و عدالت را از مسئولان کشور و دانشگاه طلب کند.
نخستین دغدغه من در نگاشتن متن حاضر طرح این پرسش اساسی است که دیدگاه شما در رابطه با تداوم و تقویت این روحیه مطالبه و پرسشگری چیست؟ نحوه تعامل مجموعه مدیران دانشگاه آزاد اسلامی با تشکل‌های دانشجویان و اساتید و هیئت‌های مذهبی این دانشگاه در آینده مدیریت شما چگونه خواهد بود؟ آیا فعالان دانشجویی مذهبی و سیاسی این مجموعه عظیم ملی باید در انتظار ظهور دورانی دیگر از رخوت و بی تحرکی و وابستگی باشند؟
بنده و همکارانم در دبیرخانه تشکل‌های اسلامی سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی در مدت انتصاب جنابعالی، تمام مصاحبه‌ها و اخبار منتشره از دیدارهای شما را مطالعه کرده‌ایم. عمده مباحث مطرح شده در اخبار مذکور به نحوه توسعه و ارتقای فیزیکی، اقتصادی و کالبدی این دانشگاه معطوف شده است.
به نظر شما اسلامی کردن دانشگاه‌ها، توجه ویژه به کرسی‌های آزاد اندیشی، ارتقای بصیرت سیاسی و فرهنگی و مذهبی دانشگاهیان، تحول و اسلامی سازی محتویات منابع آموزشی رشته‌های علوم انسانی و در یک عبارت پرداختن به منویات و خواست‌های مقام عظمای ولایت در مدیریت آتی این دانشگاه از چه جایگاهی برخوردار خواهد بود؟
آیا دانشگاه آزاد اسلامی صرفا مسئولیت ارائه گواهی‌های آموزشی را بر عهده خواهد داشت و در زمینه پرورش مولفه‌های اسلامی دانشجویانش نقشی را بر عهده نخواهد گرفت؟ به نظر شما فربه‌تر شدن اندام و جوارح این مجموعه عظیم، ظرفیت خدمت رسانی به نظام را افزایش خواهد داد؟
یکی از بزرگ‌ترین افتخارات من آن است که در کنار دوستان و همراهانم بیش از پانزده سال از عمر خود را در جنبش دانشجویی و بسیج دانشجویی سپری کرده‌ام و تار و پود زندگی‌ام در فعالیت تشکیلاتی و بسیج نیروهای دانشگاهی در مسیر خدمت به نظام مقدس جمهوری اسلامی تنیده است و بنا بر توفیق حاصله در این مسیر اهمیت و ارزش توان بالقوه و بالفعل این نیروی عظیم را در خدمت به حوزه اقتدار ملی را از نزدیک درک کرده ام. پرسش من در این خصوص از جنابعالی آنست که برنامه مدیران این دانشگاه در بسیج این نیروها در مسیر خدمت به آرمان‌ها و اهداف عالیه نظام چیست؟ و در منظر جنابعالی این پتانسیل عظیم ملی از کدام راه به اهداف و آرمان‌های اولیه مؤسسانش در تقویت حوزه اقتدار ملی نزدیک می‌شود.
خبر انتصاب برخی روحانیون در مدیریت‌های دانشگاهی برای فعالان دانشجویی مذهبی و سیاسی این مجموعه نوید بخش تسریع در روند استحکام وحدت حوزه و دانشگاه بود. اما تحقق این مفهوم ارزشمند و کلیدی نیازمند هدف‌گذاری و برنامه‌ریزی دقیق‌تر و منسجم‌تری است.
برنامه‌های مدنظر جنابعالی در نزدیک‌تر شدن این دو نهاد ارزشمند و سرنوشت‌ساز ضامن افزایش تصاعدی توفیقات معنوی مجموعه دانشگاه و تحقق یکی از اهداف اولیه نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران در عرصه آموزش عالی است. اجازه دهید بنده و فعالان دانشجویی این دانشگاه بدانیم رویه مد نظر جنابعالی در تقریب حوزه و دانشگاه و نیز بهره‌گیری از رهنمودهای معنوی و سازنده مرجعیت گرانقدر شیعه و در راس آن مقام عظمای ولایت چیست؟
دانشگاه آزاد اسلامی به دلیل برخورداری از ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های قابل توجه و نیز نفوذ و گستردگی همه جانبه جغرافیایی‌اش همواره مورد علاقه احزاب، گروه‌ها و حتی اشخاص سیاسی بوده است.
تجربیات بنده در مدت حضور در این عرصه نشان می‌دهد غالب احزاب و گروه‌های سیاسی تمایل دارند ضمن اثرگذاری بر مدیران این مجموعه عظیم ملی از ظرفیت‌های بی نظیر مادی، معنوی و انسانی این مجموعه در مسیر اهداف خود بهره گیری کنند و در نهایت نقشی فراتر از پیاده نظام سیاسی برای دانشگاهیان و دانشجویان در نظر ندارند. از دیگر سو شائبه بهره برداری از امکانات مادی کم نظیر این دانشگاه متاسفانه یکی از بحث‌های ثابت محفلی حول این مجموعه است.
خوشبختانه در انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری اسلامی ایران این دانشگاه برای نخستین بار موفق شد با نظارت دقیق و همه جانبه بر تمام ارکان خود ضمن پرهیز از ورود جانبدارانه به نفع یک جناح خاص امکانات تبلیغاتی و فرصت‌های مواجهه را به صورتی کاملا مساوی و عادلانه به کاندیداها اختصاص دهد و حق «فاستمعوا القول و اتبعوا احسنه» را برای دانشجویان و اساتید و کارکنان این دانشگاه ادا کند.
همچنین بنده تصور می‌کنم دانشگاه آزاد اسلامی با عنایت به توانمندی‌های موجود در میان اساتید و دانشجویانش می‌تواند به یکی از مهم‌ترین منابع تولید فکر و اندیشه سیاسی در کشور تبدیل شود و بخش عمده ای از مناقشات فکری و فرهنگی را در این زمینه ساماندهی کند.
برنامه‌های شما برای کنترل احزاب و گروه‌ها و نحله‌های سیاسی خارج از دانشگاه در تسلط بر جغرافیای فکری و مذهبی و سیاسی این مجموعه چیست؟ به نظر شما چگونه می‌توان راه قیمومیت سیاست ورزان خارج از دانشگاه را در تصاحب و بهره کشی از این سرمایه عظیم ملی برای همیشه بست؟
بنده و اعضای جنبش دانشجویی در مجموعه دبیرخانه تشکل‌های اسلامی سیاسی با استعانت از رهنمودهای داهیانه رهبر معظم انقلاب حضرت امام خامنه‌ای و نیز با همراهی تمام جوانان مسلمان و مخلص دانشگاهی توفیق یافتیم برگزاری مراسمات و سفرهای معنوی را برای تقویت روحیه مذهبی و اسلامی و انقلابی دانشگاهیان در این مجموعه احیا کنیم. از این دست می‌توان به سفر روح‌بخش بیش از 5 هزار نفر از دانشجویان و اساتید دانشگاه به منطقه کربلای شلمچه و مشهد مقدس اشاره کرد.
هنوز هم خداوند رحمان را به خاطر توفیق حضورم در صحنه‌های برجسته‌ای از رویش‌ها و بازگشت‌ها در خاک پربرکت شلمچه ستایش می‌کنم و امیدوارم توشه‌ای که جوانان این مجموعه دانشگاهی از این خاک ملکوتی برگرفته‌اند ذخیره‌ای مبارک برای فردای آنان و فردای نظام و انقلاب باشد.
شایسته است بپرسم برنامه‌های آتی شما برای باز آفرینی فضای حماسه و ایثار و نهادینه کردن فرهنگ مقاومت در ذهن و قلب جوانانی که در حقیقت امانت نظام پربرکت جمهوری اسلامی نزد آن دانشگاه هستند، چیست؟
دانشگاه آزاد اسلامی به خصوص در سال‌های پایانی مدیریت اسبق آن همواره صحنه مناقشات و مجادلات بی پایان بود. در حقیقت این مجادلات در زمینه‌های سخیفی چون تصاحب املاک و اراضی مسائل مالی، سوء استفاده از اموال، نحوه صدور مدارک دانشگاهی و نحوه تعامل این مجموعه با نهادهای مسئول چنان فزونی یافت که متاسفانه در برخی از تریبون‌های رسمی و ملی اعتبار مدارک دانشگاهی این مجموعه زیر سوال رفت و از این رهگذر ضربات مهلکی به شأن و اعتبار این مجموعه عظیم ملی وارد آمد.
بنده معتقدم بخش مهمی از تاثیرات و تاثرات ناشی از این ماجراجویی‌ها که از منش شخصی مدیران وقت این دانشگاه نشأت می‌گرفت به طور مستقیم گریبانگیر میلیون‌ها دانش آموخته و دانشجویی شد که بی آنکه در این ماجرا نقشی بر عهده داشته باشند، حیثیت و اعتبار علمی و مرارت‌های خود را دستخوش مجادلات سیاسی می‌دیدند و به دلیل ضعف و وابستگی تشکل‌های دانشگاهی فرصت دفاع از حقوق خود را نیافتند.
بنده معتقدم چنین تحرکاتی علاوه بر مخدوش کردن وجهه نظام آموزش عالی کشور سبب ضمان شرعی و مذموم است.
در واپسین سوال از این مجال مایلم بدانم برنامه جنابعالی و همکارانتان در ارتقا اعتبار این مجموعه و پرهیز از ورود به چنین مجادلاتی چیست؟
آیا چینش نیروهای حاضر در مدیریت دانشگاه با نظر جنابعالی بوده است؟ چه مقدار در این چینش‌ها به سوابق و توانمندی‌های افراد توجه شده است؟ آیا دانشگاه شرکت سهامی خواهد شد؟
جناب آقای میرزاده
مسائل، پرسش‌ها و خواست‌ها بسیار بیشتر از وسع نگارنده و حوصله نامه‌ای است که در این مجال به حضور عرضه می‌شود.
از دیگر سو، شأن خدمتگزاری دانشگاه آزاد اسلامی به عنوان ثمره نگرش نظام جمهوری اسلامی به مقوله آموزش عالی و سرمایه عظیم ملی که به همت خانواده‌هایی که فرزندانشان را با تحمل فشارها و سختی‌های بسیار راهی مسیر علم آموزی کرده‌اند اجازه بیان مطالب بیش از آنچه به حضور عرضه شد را به من نمی‌دهد. امیدوارم توفیق یابم در مجالی دیگر بخش دیگری از دانسته‌های ناگفته‌ام در این عرصه را آنگونه که مرضی حضرت حق و ولی امر مسلمین جهان، امام خامنه‌ای باشد در مسیر اصلاح و صلاح به کار بندم.
در پایان مایلم از تمام جوانان و اساتید، متعهد، پژوهنده، حق طلب و حقیقت جو، همکاران و کارمندان دلسوز دانشگاه آزاد اسلامی که در تمام عرصه‌های خدمت به نظام مبارک جمهوری اسلامی و در عمل به منویات رهبر عظیم الشان انقلاب اسلامی گوی سبقت را از مدعیان بسیاری ربودند تشکر کنم و از آنان به خاطر تمام کاستی‌ها و نواقص موجود در دوران مدیریتم طلب بخشش کنم و به عنوان برادری کوچک خدمت یکایک این عزیزان عرض کنم تلاش در مسیر خدا و کار برای خدا دلسردی و خستگی در پی نخواهد داشت و در مجاهدت در این مسیر پایان و نهایتی متصور نیست.
به فضل خدا در آینده‌ای نزدیک و در مکتوب جداگانه‌ای با برادرانم در این عرصه سخن خواهم گفت.
امیدوارم مجاهدت یکایک خدمتگزاران راستین نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران در پرتو عنایات خاصه حضرت ولی عصر ارواحنا لتراب مقدمه فدا قرین توفیق روز افزون باشد."
انتهای پیام/