به گزارش
خبرنگار اجتماعي باشگاه خبرنگاران، بازي يكي از نيازهاي اساسي كودكان و بهترين شكل فعاليت طبيعي هر كودك محسوب مي شود و مهمترين نتيجه چنين بازي ها يي تمرين نقش هايي است كه يك فرد بايد در دوران بزرگسالي بر عهده بگيرد كودك با بازي مي تواند به استعدادها، توانايي ها، نقاط ضعف و قوت خويش پي ببرد و با شناخت اين ويژگي ها در خود شخصيت خود را شكل مي بخشد در واقع بازي زندگي و تفكر كودك است.
بازي كردن اولين فعاليت اجتماعي كودك است كه كودك را با مسئوليت هايش آشنا مي سازد و كودك را در رسيدن به هدف هايش پايدار مي كند.
ابراهيم مقدم، در باره نقش بازي در شكل گيري شخصيت كودك در گفتگو با خبرنگار اجتماعي باشگاه خبرنگاران گفت: روان شناسان آنچنان به نقش و اهميت بازي به خصوص در فرآيند شكل گيري تفكر و شناخت افراد اعتقاد دارند كه به عنوان يك شعار اين طور مطرح مي كنند كه بازي تفكر كودك است به عبارت ديگر كودكاني كه از بازي مناسب آن هم به شكل صحيح آن و به موقع استفاده مي كنند روند شكل گيري تفكرشان به خوبي پيش مي رود و در مقابل كودكان ديگر كه امكان صحيح بازي كردن يا بازي هاي صحيح انجام دادن را ندارند شايد در رشد شناختي شان دچار مشكل شوند.
وي افزود: بايستي توجه داشته باشيم كه كودكان مينياتور بزرگسالان نيستند يعني نقش يك كودك از نظر تفكر و قدرت شناخت، با يك بزرگسال متفاوت است كه علت عمده آن هم به فرآيندهاي رشد شناختي از دوران خردسالي تا بزرگسالي برمي گردد كه يكي از مسائلي كه باعث بهبود در اين فرايند مي شود بازي است.
اين روان شناس ادامه داد: بازي در صورتي مي تواند تأثيرات مثبت تر و مفيدتري داشته باشد كه از يكسري شرايط خاص برخوردار باشد به طور مثال بازي هاي گروهي، روح جمعي، اتحاد و جمع گرايي را در كودكان به وجود مي آورد ولي بازي هاي انفرادي شايد فقط به خلاقيت كودك كمك كند.
وي اضافه كرد: هر چه بازي گروهي باشد و كودك براي به دست آوردن موفقيت به رقابت سالم بپردازد و قدرت دستكاري و اعمال تغيير در محيط را داشته باشد به عنوان بازي خوب شناخته مي شود و در مقابل هرچه بازي، فردي باشد و كودك قدرت اعمال رفتارهاي خاص را نداشته باشد و قانون در بازي حاكم نباشد از ميزان مرغوبيت بازي كاسته مي شود.
مقدم ادامه داد: بازي هاي مختلف تأثيرات متفاوت و گوناگوني دارند، ولي به طور كلي بازي هاي رايانه اي جمع گرايي را به جمع گريزي تبديل مي كنند هر چند در بعضي از زمينه ها مي تواند قدرت تخيل استعداد كودك را افزايش دهد و بازي هاي گروهي مهارت هاي اجتماعي و توانايي هاي بدني را بيشتر افزايش مي دهد ولي شايد در زمينه استعداد تأثيرات آ‌نچناني ن داشته باشند بنابر اين در عصر جديد به نظر مي رسد كه استفاده از انواع بازي ها، در زمان هاي مختلف و با برنامه ريزي هاي خوب تأثيرات مثبتي را داشته باشد.
مقدم، در پايان توصيه مي كند، كه خانواده ها بازي هاي گروهي را با كودكانشان انجام دهند اما خانواده ها نبايد درپي اين باشند كه شرايطي را فراهم آورند كه كودك هميشه برنده باشد تا ناكامي در آن شكل نگيرد زيرا اين كار موجب مي شود كه كودك در آينده وقتي وارد جامعه مي شود، نتواند به درستي از قوانين تبعيت كند./