خوشحالم كه برنامه «يادگاري» را در خانه‌ي خودم اجرا مي‌كنم/ حرفه‌ي كارگرداني تلويزيوني در «پژمان» فراموش شده است

باسلام من در یکی از روستاهای اذر بایجان بزر ک شدم .مدرسمون خیلی بزرگ بود و خیلی خاطرات فراوان از اونجادارم خیلی از همکلاسی هایم از آن روستا به مقامات بزرگی رسیده اند ما خیلی ساده و بی ریا بودیم بدون امکانات عالی .حیف از اون روزها واقعا متاسفم که بعد از جنگ زندگی ما با مادیات عجین شد.

سلام از برنامه بسیار زیبا تون تشکر مکنم مرا به سال1366 بردید وخاطرات زیبای برایم زنده شد باتشکر مجید از الیگودرز

ضمن عرض سلام و خسته نباشید بابت برنامه خیلی زیباتون ممنون چون واقعا آدمو میبره به اون قدیما خونه مادر بزرگ دور هم جمع شدنامون شب نشینیامون واقعا یادش بخیر وقتی یادم میاد بغض گلوم را می گیره به امید تکرار شدن اون صفا و صمیمیت قدیما اکبر ن از تهران

سلام:چرابرنامه یادگاری ایمیل معرفی نمیکندمن بهyadegari@iran.ir هرچه میفرستم ارسال نمیشه؟ قطعه شعری را تقدیم میکنم امیدکه موردقبول قرارگیرد.برنامه شماعالی است.
قدیماانس والفت بیشتر بود دل مردم بهم نزدیکتر بود
همه ازدرد هم آگاه بودند بفکرچاره و یک راه بودند
درون خانه ها چند خانواده کنارهم همه خوشبخت وساده
خبرازچشم و همچشمی کجا بود دل هرمردو هرزن باصفابود
کدورت بینشان راهی نمیدید برای مرد.زن صبحانه میچید
دل مردم مثال آب روشن درون خانه هاگل بود وگلشن
میان خانه بد حوض قشنگی به شیرآب چسبیده شیلنگی
زمستان یخ شکستن عالمی بود دل مردم تهی ازهرغمی بود
به جمع خانه گرغم بودکم بود تمام مهرمردم بهرهم بود
تمام بچه هادرزیرکرسی تشکر.دست بوسی بود.نه مرسی
برای هرشبی یک داستان بود تمام قصه هاازباستان بود
حسین کردوسهراب وسیاوش بجای باربی.حرف ازپریوش
بجای تی وی ولپ تاپ وگوشی سخن ازقصه بودوزاغ وموشی
پدرازشاهنامه حرف میزد نقب درقصه هائی زرف میزد
برای دختران مادر مدل بود پسراز زحمت بابا خجل بود
درآمد.اندک وشادی فزون بود قناعت سر آن شوق درون بود
همه مشتاق پیرخانه بودند که اوشمع همه پروانه بودند
خیانت وازه بیگانه ای بود دل عاشق پی جانانه ای بود
کمک ها در خفا بهر فقیران به نام نامی شاه شهیدان
جوانان در پی پیران روانه دل پیران پی حق عاشقانه
به غیراز عائله این عمرفانی نیرزد قدر یک آن از جوانی
اگر برگشتنی در کار ما بود تمنایم زمان جبهه ها بود
همی دانم که جز با نام ایزد درون سینه دل یک دم نمیزد
همی دانم که جز با نام پاکش دل عاشق نمی گیرد فروکش
کنون دنیا پی رنگ و جمالند ز نعمتهای خالق بی خیالند
گروهی در پی کسب مقامند ز سختیهای آن بی اطلاعند
یکی قدرت همی جوید به دنیا دگر در آرزوی یار زیبا
جمال و جاه و یار خلق دنیا نمی ارزد بدون ذات یکتا
همه جویندگان مخلوق اویند که هریک گونه ای اورابجویند
برای هر کسی آخر فقط اوست جوانی بهترین گاه خداجوست.
سلیمان محمدحسنی....معلم ازمشهد09365329132