سولماز
قاسمی کارشناس ارشد روان شناسی کودکان در مصاحبه با
خبرنگار بهداشت باشگاه
خبرنگاران گفت: لکنت زبان که دارای چند دوره است که تقریبا از پیش از
دبستان 3-5 سالگی شروع می شود چون خزانه واژگان بچه ها بیشتر می شود و قدرت بیان
بچه ها کم است و فشار کلمات بر آنها زیاد است ممکن است دچار لکنت زبان
شوند که 50-80 درصد خود به خود بهتر می شود و دوره ی دوم اوایل مدرسه است
که در اثر اضطراب و جدایی از والدین باعث می شود ،ولی در نوجوانانی و
بزرگسالی که دوره سوم را در برمی گیرد بهبود کمتری دارد و باید تحت نظر
دکتر گفتار درمانی قرار گیرند.
دو نوع لکنت زبان وجود دارد: تونیک(با توقف و
مکث شروع می شود) کلونیك(تکرار پشت سر هم کلمات برای تلفظ)
وی در
ادامه گفت: در دوره اول چون بچه های زیاد از لکنت زبان خود ضعف در صحبت
کردن خبر ندارند و کمتر رنج می برند ممکن است که بعد از مدتی خود به خود
خوب شوند ولی در دوران دوم چون ممکن است مورد تمسخر قرار گیرند و از طریق
صحبت کردن خود خجالت بکشند و فشار دیگران برآنها بیشتر باشد که شمرده تر
صحبت کن آهسته حرف بزن چرا اینطور صحبت کی کمتر فرد کمتر صحبت کند و یا به
صورت طولانی ماندگار شود.
بیشتر افرادی که لکنت زبان دارند در تلفظ
کلمات مانند اسم، فعل، صفت بیشتر مشکل دارند و در خواندن شعر و آهنگ را به
صورت روان تلفظ می کنند.
از عوامل موثر در لکنت زبان: فشار عصبی،
استرس، اضطراب، ترس، هیجان را می توان نام برد که برای بهبود گفتار درمانی
در مرحله های ابتدای باید این عوامل را کمتر کرد و به روان شناسی مراجعه
کرد و گفتار درمانی را شروع کرد./ع2