به گزارش
خبرنگار ورزشي باشگاه خبرنگاران، انتظار عموم و باور اهالی فوتبال در این است که بهترین‌های لیگ راهی به سوی تیم ملی پیدا کنند. راهی به جایی که هر بازیکن فوتبالی آرزوی رسیدن به آن را دارد.
شاید در گذشته باور همه شده بود که فقط مهره‌های تیم‌های سرخابی می‌توانند امید به جذب در تیم ملی داشته باشند اما رفته‌رفته پدیده‌ها تیم‌های شهرستانی هم به ملی‌پوش شدن امیدوار شدند تا جایی که تیم ملی گه‌گاه گلچینی از تمام باشگاه‌های کشور بود.
لیست‌های تیم ملی با هر شرایطی که باشند همیشه منتقدان خاص خود را داشته‌اند.
بالاخره آرزوی هر تیمی است که مهره‌هایش ملی‌پوش باشند هر چند کمی بعد از دعوت و زماني که کار به جاهای سخت می‌رسد، برخی مربیان از کمک به تیم ملی شانه خالی می‌کنند و خیلی‌ها به گرفتن ملی‌پوشانشان برای بازی‌های ملی شکایت. اما شاید به نوعی ملی‌پوش بیشتر داشتن گواهی بر عملکرد بهتر تیم‌ها باشد. اتفاقی که لیست جدید کی‌روش آن را نقض کرد.
ستاره‌هایی که در لیگ درخشیدند در عینک خاص آقای خاص فوتبال ملی‌مان دیده نشد.
کی‌روش که همیشه به اهمیت ندادن به لیگ متهم بود این بار با لیست خود نشان داد این اتهامات خالی از لطف نبوده است.
به هر حال هر بازیکنی که فراتر از تیم باشگاهی‌اش تلاش می‌کند، رویای تن کردن پیراهن ملی را در سر دارد. رویایی که البته گاهی با بعضی سلایق عجیب و غریب نقش بر آب می‌شود. آن‌جا که مصدومان، نیمکت‌نشینان و خفته های لیگ ملی‌پوش می‌شوند، سرپرست فولاد حق دارد که بگوید بازیکنانمان انگیزه‌هایشان را از دست داده‌اند.
برای کی‌روش می‌نویسیم، مردی که فراتر از انتظارات ما بود. با کارنامه‌ای درخشان که گاهی باورمان نمی‌شد تیم ملی‌مان را هدایت می‌کند.
ما به جام جهانی صعود کردیم. صعودی دلنشین و رویایی. صعودی که همه مردم ایران حتی آن‌ها که به گل کوچک‌های کوچه اهمیت نمی‌دادند هم مهم بود. اما این جا بحث لیگ ماست. ویترینی که خیلی‌ها برای درخشیدن در آن از تفریحات، خانواده و زندگی عادی‌شان گذشته‌اند.
خیلی‌ها خیلی دویده‌اند، خیلی جوان‌ترها با نام‌های ستاره‌های بزرگ جنگیده‌اند. جنگیدن با برخی نام‌ها سخت‌تر از جنگیدن فنی در لیگ است.
یکی از انتقادات بزرگ به لیست کی روش در خصوص چشم پوشی وی روی مهره های تیم صدرنشین یعنی فولاد بود.
تیم فولاد خوزستان امسال در ادامه عملکرد خوب خود در سال گذشته توانست بهتر از پیش کار کند و تا به امروز صدر جدول را از آن خود کند.
پیام صادقیان یکی از پدیده های لیگ برتر سیزدهم است. این را کارشناسان فوتبال می گویند و همه انتظار داشتند به جای دعوت مهره های مصدوم، وی ملی پوش می شد.
**گذشت، حلقه مفقود شده تیم ملی؟!یکی از خصلت های هر سرمربی گذشت وی است. مربیان موفق اغلب آن هایی هستند که در کنار جدیت، گذشت هم دارند.
البته ما حق را به کی روش می دهیم. مهره ای که در برهه ای حساس از تیم ملی کنار کشید و خودش خواست که ملی پوش نباشد در قبال آن هایی که در آن زمان چنگ و دندان برای صعود به تیم ملی جنگیدند، ارجحیت کمتری دارد.
اما رحمتی هم روزهای زیادی برای تیم ملی دوید. توپ های زیادی را از دروازه بیرون کشید و یکی از بهترین گلرهای ایران است.
کاش همه این مشکلات و قهرها در تیم ملی به نقطه پایان خود برسد تا تیم ملی از تمام پتانسیل خود برای صعود استفاده کند.
رحمتی به خاطر گذشته و خدمات خوبی که داشت حق دارد در جام جهانی برای تیم ملی بازی کند. البته این نظر ماست و طبیعی است که سرمربی تیم ملی حق دارد مهره های تیمش را خودش انتخاب کند.
**برای بقای لیگی پویا، کی روش به لیگ توجه کندبرای بقای لیگی پویا همه انتظار دارند کی روش چشم هایش را روی این مسابقات باز کند.
دور بین یا نزدیک بودن سرمربی تیم ملی در لیگ دغدغه های این روزهای فوتبال ماست. کی روش لیگ را ببیند. لیگ هنوز هم خروجی های خوبی دارد. خروجی هایی که هدفشان رسیدن به تیم ملی است.
پايان متن/مح