به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران ، روز دوشنبه روز پایانی بدترین ماه از ریاست جمهوری اوباما بود. بن‌بست دیپلماتیک و سیاسی سوریه به اندازه کافی بود، اما هفته گذشته رئیس جمهور اوباما در سازمان ملل مبارزه‌ای را برای پیشرفت در مورد ایران آغاز کرد که به زودی بر همگان مشخص خواهد شد که بیش از هر چیز دیگری برای منافع آمریکا خطرناک است. همانطور که ولادیمیر پوتین او را در مورد سوریه بازی داد، اوباما در ابتدا توسط رئیس جمهور حسن روحانی به بازی گرفته شد به رغم تلاش‌های بسیار کاخ سفید برای دست در دست شدن این دو.
در روز جمعه پس از مکالمه تلفنی کوتاه اوباما ـ روحانی، اوباما گفت که رفع کامل تنش‌ها میان دو کشور ممکن است. این به علاوه نشست پنجشنبه وزرای خارجه، با حضور جان کری و محمد جواد ظریف، بود.
خط مشی اوباما به تدریج در حال جا افتادن در مبارزه روابط عمومی است که رئیس جمهور روحانی، مرد جدید پیشگام ایران، به راه انداخته است.
متأسفانه، بسیاری اکنون بر این باورند که انتخاب آقای روحانی امری مهم و تأثیر گذار بوده است. دکتر روحانی به جای آنکه برنامه هسته‌ای ایران را به طور جدی مطرح و تعقیب کند و اسرائیل را تهدید نماید، چهره‌ای مصالحه جویانه به خود گرفته، با دقت بسیار از اولین هفته‌های کاری خود بهره می‌برد .
رئیس جمهور روحانی می‌داند که مخاطبین غربی او چه می‌خواهند بشنوند. وی به عنوان سخنگوی هسته‌ای ایران در سال‌های 05-2003، همین خط مشی را در پیش گرفت و از این سیاست خود پاسخ گرفت. با مطرح کردن آنچه که به نظر امتیاز می‌رسید، ایران زمان باارزش و مشروعیت لازم را برای خود خرید و توانست بر مشکلات علمی و تکنیکی در برنامه تسلیحات هسته‌ای خود غلبه کند .
در مقابل، اوباما در حالی وارد مذاکرات شده است که ناکامی‌های او در سوریه به شدت موضع او را تحت تأثیر قرار داده است. با این حال همراهی و همدلی رسانه‌ها با وی باعث شده است که اوباما درک نکند تا چقدر زخم و آسیب خورده است. او با اطمینان بسیار بر این باور است که در موضعی قرار گرفته است که به رغم ناکامی‌های بسیار در عرصه سیاست خارجی، باز هم می‌تواند با رهبران ایرانی معامله کند.
اوباما بر این باور است که واشنگتن فقط باید از موضع قدرت مذاکره کند. حتی اگر این چشم انداز وجود داشته باشد که می‌توان ایران را راضی به خروج از برنامه تسلیحاتی هسته‌ای کرد، که چنین نخواهد بود، کاخ سفید در حال حاضر رویکرد نادرستی را برای آغاز مذاکرات انتخاب کرده است. با در نظر گرفتن عدم تمایل آشکار رئیس جمهور از به کار گرفتن توان نظامی برای اعمال کردن خط قرمز سوریه ـ سوای از واکنش نشان دادن به حادثه تروریستی 11 سپتامبر 2012 بنغازی ـ و اندک بودن حمایت سیاسی در داخل، رهبران ایران می‌دانند که شعار "همه گزینه‌ها روی میز است "رئیس جمهور اوباما در مورد برنامه هسته‌ای ایشان، هیچ بار عملی را به دنبال ندارد.