به گزارش
خبرنگار اقتصادي باشگاه خبرنگاران؛ گريگور قضاريان كارشناس ارشد مديريت جهانگردي كه به همزمان با چهارمين روز از هفته گردشگري ضمن اشاره به مطلب بالا گفت: آب كه الفباي آباداني و يكي از مهم ترين عوامل در جذب گردشگر است، اكنون با سوء مديريت بشر و درخطر افتادن منابع آب شرب، به لبه پرتگاه بحران رسيده است و سازمان ملل متحد نيز با اشراف به همين موضوع، سال 2013 راسال همكاري آبي ناميده است.
وی در ادامه افزود: سازمان جهاني گردشگري نيز با درك اهميت و فوريت اقدام در راستاي حل اين موضوع، هفته گردشگري سال 2013 را هفته حفاظت منابع آبي و گردشگري اعلام كرد.
قضاريان با اشاره به آمار رسمي سازمان ملل در خصوص شدت و بزرگي خطر كم آبي براي حيات نسل بشر، به درگيري مستقيم نيمي از ساكنين زمين با بحران كم آبي در سال 2050 اشاره كرد و افزود: صنعت گردشگري با حجم يك ميليارد نقل و انتقال سالانه گردشگر و ميليونها شاغل در اين صنعت مي تواند نقش سازنده اي در روشنگري، ارتقاء سطح آگاهي جوامع ميزبان و گردشگر نسبت به اهميت آب و همچنين تغیير رفتار در مصرف اين مايع حياتي داشته باشد.
وی گفت: حيات گردشگري بعنوان موجودي پويا و وابسته به حيات بشري، به آب سالم و بهداشتي وابسته است و ازآن تاثير مي پذيرد و در طرف مقابل، اين موجود پويا مي تواند با آموزش صحيح نسل بشر در حفاظت از خود و منابع حياتي اش از موجوديت آب سالم و بهداشتي حفاظت كند.
قضاريان سپس به بيان نمودهاي عيني رابطه تنگاتنگ گردشگري و آب پرداخت و گفت: وجود سواحل زيبا و بهداشتي براي استراحت وگذران اوقات فراغت، قايق سواري، كمپينگ كنار درياچه هاي كوهستاني،غواصي، ماهي گيري، موج سواري، گردشگري زمستاني، چشمه هاي آب معدني و آب درماني و بسياري ديگر از نمونه هاي حضور آب در محل هاي مفرح براي گردشگران از جاذبه هاي قوي آب در صنعت گردشگري هستند كه طبعا نبود آب به معناي نابودي اين بخش عمده از صنعت گردشگري خواهد بود.
وي در انتها با اشاره به سرمايه 3 تريليون دلاري صنعت گردشگري و پتانسيل عظيم آن براي پايداري و حفاظت از منابع آبي جهاني، به جنبه ديگر و نه چندان خوشايند از سوء مديريت رفتار و انطباق با هنجارهاي محلي در گردشگري پرداخت و گفت: نگاه اقتصادي به درآمد سرشار حاصل از گردشگري نيز نبايد باعث چشم پوشي از الويت مردم محلي (مخصوصاً درمناطق كم آب) در حق استفاده از آب سالم و بهداشتي نباشد.
انتهاي پيام/