به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از القدس العربي؛ عجیب است که آمریکا با دقت فراوان اوضاع مصر را زیر نظر داشت کما اینکه در همه جای دنیا چنین کاری می کند به ویژه در مناطقی که درگیری وجود دارد حساسیت زیادی در پی گیری امور از خود نشان می دهد.و مخصوصا با توجه به نزدیکی مصر با اسرائیل و اهمیت اسرائیل برای آمریکا، این کشور به خوبی می دانست در مصر چه می گذرد اما تنها باید در آخر امر و ان هم در سازمان ملل چنین سخنانی علیه مرسی و اوضاع مصر ایراد می کرد؟
کلام اوباما همراه بود با صدور حکم قضایی در مصر علیه اخوانی ها و جلوگیری از فعالیت های سیاسی شان. این حکم هم همزمان بود با تشکیل کمیته مستقلی از کابینه برای اداره امور و اموال و دارایی هايي که به لحاظ حقوقی و مالی و اداری آن را ضبط کرده اند تا احکام نهایی در مورد آنها را صادر کنند.
آمریکا از طریق سفارتخانه و دیدارها و گزارش های اطلاعاتی و تحليل ها و ارزیابی شرکای بزرگ اوضاع مصر را حداقل در زمینه اقتصادی و اجتماعی به دقت پی گیری می کند. اما در موضع گیری های سیاسی اش بعد از کودتای سی ژوئن دچار تردید شد و به طبع آن غرب نیز نتوانست ارزیابی دقیقی از مصر داشته باشد. تا اینکه برخی از محافل رسمی و رسانه ای غرب اعتراف کردند که حوادث سی ژوئن کودتای نظامی بود و خوب می دانند که ارتش یکبار در 25 ژانویه 2011و بار دیگر در سی ژوئن 2013 به خیابان ها آمد. این دو مرحله در یک نگاه نمی تواند متفاوت باشد، هر دو بار مردم شعار می دادند که ملت و ارتش یک دست هستند .
در تظاهرات غرب می بینیم که احزاب قوی ای در آن حضور دارند به طوری که می توانند جایگزین یکدیگر شوند اما این حالت در مصر وجود نداشت از این برخی می گویند که حضور ارتش ضروری بود.
نويسنده در ادامه مي نويسد: "به بسیاری از شبکه های غربی و خبرنگاران غربی گفتیم که آنچه در مصر رخ داد انقلاب مردمی بود اگر چه مرسی در انتخابات پیروز شده بود اما انتخابات باید صاحب آن، آن را به خوبی ادا کند و این همان چیزی بود که اوباما اخیرا گفته است. وظایف باید به شکل رضایت بخشی انجام شود واین چیزی بود که مرسی در آن شکست خورد در نتیجه مردم علیه او قیام کردند."
"در همان ابتدا و زمان صد روزه حکومت مرسی گفتم که مرسی از وفای به وعده های خود عاجز شده است و باید این موضوع را با مردم در میان می گذاشت و از آنان معذرت خواهی می کرد تا با مردمی که او را انتخاب کرده بودند به توافقی دست می یافت. اما این کار را نکرد و در سخنرانی ای که در ششم اکتبر در استادیوم قاهره انجام داد، در حد یک استاد دانشگاه نبود تا چه برسد به رئیس جمهوری که ملت او را انتخاب کرده و او را دوست داشتند. مردم دوست داشتند برخی از نشانه های حکومت رشید را در او ببینند و سخنان نخستین خود را به یاد داشته باشد که می گفت: "من بر شما ولایت داده شدم اما بهترین شما نیستم"."
این حقیقت آشکاری بود که اوباما در پایان کار آن را فهمید و به آن در سازمان ملل اذعان کرد. در عین حال برخی در آمریکا نیز فشارهای زیادی به مصر وارد می کردند که آمریکا باید کمک های نظامی به این کشور را قطع کند و این عادت آمریکا است یعنی فشار بر طرف مقابل برای دستیابی به منافع خود. در هر حال باید از آمریکا برحذر بود.
رد پايان اين گزارش آمده است: امیدوارم روزی فرا رسد که مصر به این کمک هاي خارجي نیازی نداشته باشد، کمک هایی که در جاهایی خرج می شود که هیچ فقیر مصری و نیازمندی نمی تواند از آن بهره ای برد.
مصر باید به بحث های علمی و پژوهشی خود تکیه و اهتمام خاص داشته باشد تا از وابستگی به غیر بی نیاز شده و ما یحتاج خود را تهیه کند و به جایی برسد که به جای کمک گرفتن از دیگران، خود به دیگران کمک کند.