به گزارش
گروه وبگردي باشگاه خبرنگاران؛ چند روزی است که دانشگاه‌های سراسر ایران اسلامی با هدف پرورش جوانان دانشجو حصول اقتدار علمی و توسعه همه‌جانبه حوزه تحقیق و پژوهش کشور فعالیت‌های رسمی خود را آغاز کرده‌اند.
طبق معمول متاسفانه در رسانه‌ها و مطبوعات بیشتر به انعکاس اخباری از آیین بازگشایی مراکز علمی و دانشگاهی صاحب نام مبادرت می‌شود. این در حالی ست که آغاز سال تحصیلی جدید در دانشگاه‌های استان‌های دور افتاده و شهر‌های محروم زاویه دید متفاوت و مطلوبی دارد.
در استان خراسان جنوبی و در شهر "بیرجند" مرکز این استان، حدود يك هزار و 500 دانشجوی مقطع کارشناسی و تحصیلات تکمیلی دانشگاه صنعتی بیرجند طی مراسمی سال تحصیلی 92-93 را آغاز کردند.
برگزاری مراسم معارفه دانشجویان با مدیران گروه‌های آموزشی، نشست صمیمانه رئیس دانشگاه، معاونین، کارشناسان و نماینده نهاد رهبری با دانشجویان و اولیاء و ایراد سخنان مسئولان این دانشگاه و بیان مطالبات و پیشنهادات اولیای دانشجویان در جلسه‌ای جداگانه از جمله بخش‌های آیین بازگشایی این دانشگاه در سال تحصیلی جدید بود.
در همین راستا يكي از دانشجوی کارشناسی علوم کامپیوتر می‌گوید: امسال دانشگاه صنعتی بیرجند میزبان دانشجویانی از سراسر گستره جغرافیای ایران اسلامی است. یک هموطن از غرب کشور، یکی از جنوب ، دیگری از استان مرکزی و یکی هم از نصف جهان... در ورودی دانشگاه ، بنر« خیر مقدم به دانشجویان جدید الورود» زنده و محسوس به چشم می خورد.این را کارکنان شریف دانشگاه با تکریم مراجعان معنی می کنند.تیم ستاد استقبال مدام به تو لبخند می زنند و خوش آمد می گویند آددم رنج سفر صدها کیلومترفاصله را فراموش می کند.
دانشجوی ديگري در رشته مهندسی مکانیک با خوشحالی اظهار می‌کند: اینجا آدم محو نظم و تلاش ستاد استقبال می شود آنان با احترام اولیای دانشجویان را برای صرف صبحانه به مسجد دانشگاه دعوت می‌کنند. دانشجویان با هدایت جوان‌هایی بی‌سیم به دست به ترتیب ورود و نوبت روانه سالن ثبت‌نام می‌شوند. ثبت‌نام در سالنی بزرگ، آرام و بی‌دغدغه و به سرعت انجام می‌پذیرد.
پدر یکی از دانشجویان با ابراز رضایت از برخورد مملو از احترام مسئولان دانشگاه گفت: نماز ظهر به امامت نماینده نهاد حجت الاسلام کاظمی برپاشد. و معنویت نمازهای سنگرهای سالیان دفاع مقدس در ذهن مرور می شود. اینجاست که معنویتی افلاکی روح خاکیت را می نوازد سید خوداز شخصیت علمی ودانش آموخته و شیدای خدمت در عرصه دانشگاه است بی گمان حضور وی در دانشگاه به اولیا قوت قلب و امیدواری می‌بخشد.
معاون دانشجویی دکتر رخش خورشید، نجیبانه و شکیبا با دانشجویان و اولیا خوش و بش می کند. همراهان دانشجویان جدید الورود در ساختمانی اسکان می یباندو خود دانشجویان نرم نرمک هم اتاقی هایشان را پیدامی کنند.وسعت محوطه دانشگاه خیره کننده است و آرزو می کنی که ای کاش جای جای آن را گلکاری و چمن کاری کرده باشند.
مادر یکی از دانشجویان می گوید: خوابگاه‌ها ی این دانشگاه رنگ ورویی ندارند اما مهمانوازی و صمیمیت همه جا پررنگ دیده می شود.قیافه های دانشجویان را که از نظر می گذرانی ، تقلیدهای کورکورانه مظاهر غربی را نمی‌بینی، نه فوکلی و نه زنجیر به گردن و نه بی حجاب و نه مانکن.
دکتر امیرآبادی رییس دانشگاه در جلسه معارفه و در بخشی از سخنانش می‌گوید: خداوند به من هزارو پانصد فرزند عطا کرده است. همه دانشجویان فرزندان من هستند. از بهداشت غذاخوری گرفته تا سلامت اخلاقی آنها را رصدمی کنم . اولیا خیالشان راحت باشد. بیرجند امن ترین شهر کشور است. سرقت و نزاع و خشونت در این شهر معنایی ندارد....من برای رشد علمی و تربیت دینی فرزندانتان برنامه ریزی کرده ام ، ارتقای طراز علمی این دانشگاه را برخود واجب کرده‌ام.
دکتر تجربه 29 سال مداقه و مداومت فرهنگی و علمی اش را در اینجا به کا رگرفته بودتا دانشگاه صنعتی بیرجند افقی روشن و تمام عیار در حوزه علم و فنآوری و ارتقای درجه علمی دانشگاه در دستور کار داشته باشد.
یکی دیگراز اولیای دانشجویان ضمن قدردانی از مسئولان دانشگاه گفت: همه جا از سادگی و فروتنی دکتر رخش خورشید صحبت می شود.او دکترای مکانیک و از نخبگان علمی این دیار است. و حالا به عنوان معاون دانشجویی آستین همت را بالا زده تا در تربیت نسلی علمی و اعتقادی ، صادقانه همت گمارد. او بی‌پیرایه و مومنانه در تکریم دانشجویان جوان رفتار می‌کند.
با خود می گویم ؛ اسلامی کردن دانشگاه ها تعهد و تخصص و سخت کوشی جهادی می خواهد که به لطف حضرت دوست، این مهم در این دانشگاه جاری و ملموس دیده می شود پس رهگذری چون نگارنده باید به این عزیزان دست مریزاد بگویداما نگاه مسوولان وزارت علوم به این دانشگاه چگونه باید باشد ؟
به نظر می‌رسد که آنان باید یاریگر امیرآبادی‌ها باشند تا مطالبات رهبری در حوزه دانشگاه تحقق یابد.حق آن است که مسوولان وزارت علوم از نزدیک خدمات این دانشگاه را ارج بنهند و تنها نگاهشان به مراکز علمی دم دست نباشد. این دانشگاه کیلومترها از مرکز فاصله دارد. اما به جهاد علمی و معنوی خیلی نزدیک است.
با خود می‌گویم هم خیرین و هم مسوولان وزارت علوم با اختصاص اعتبارات مالی ویژه مناطق محروم، رونق علمی و توسعه این گونه مراکز علمی را رقم زنند. مگر قرار نیست که دانشگاه‌ها جبهه فرهنگی مبارزه با شبیخون فرهنگی باشد تا از کیان نظام اسلامی پاسداری شود. آیا با شمشیر چوبین می‌توان مبارزه کرد؟!
انتهاي پيام/