به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران ؛ چارلز کارتهامر، مقاله‌نويس محافظه‌کار آمريکايي و تحليلگر فاکس نيوز که دربرنامه «اورايلي فاکتور» در اين شبکه شرکت کرده بود، درباره سخنراني اوباما در سازمان ملل خطاب به بيل اورايلي مجري اين شبکه گفت، به نظر من شما در اين رابطه اشتباه کرديد، زيرا سخنراني اوباما (در سازمان ملل) به هيچ وجه قوي نبود، بلکه بسيار سست و ضعيف بود.
به نظر من هيچ شجاعتي لازم نيست که سازمان ملل را به علت انفعال و وارد عمل نشدنش (درباره سوريه) محکوم کرد، زيرا حتي يک کودک نه ساله که چشمانش باز باشد (بصيرت داشته باشد) سازمان ملل را به اين علت محکوم خواهد کرد. از اينرو من اوباما را براي محکوم کردن سازمان ملل که حتي نمي‌تواند اساسي‌ترين اصول حقوق بشر را اِعمال کند، تحسين نمي‌کنم.
وي افزود، حتي در همان بخشي که شما (اورايلي) به عنوان نقطه قدرت سخنراني اوباما به آن اشاره کرديد، نشانه‌هايي از ضعف اوباما مشاهده مي‌شود. اوباما گفت، اگر بشار اسد، رييس جمهور سوريه، به تعهداتي که (درباره تحويل سلاح‌هاي شيميايي) داده عمل نکند، با پيامدهايي مواجه خواهد شد. کراتهامر افزود، اين نقطه‌اي از سخنراني بود که انتظار مي رود، اوباما، که قبلاً سوريه را به حمله هوايي تهديد کرده بوده است، صرفاً به اشاره به پيامدهاي مبهم بسنده نکند و بگويد، اگر اسد به تعهدات خود عمل نکند، آمريکا از نيروي نظامي عليه وي استفاده خواهد کرد.
کارتهامر افزود، همگان مي‌دانند که سازمان ملل قوانين بين‌المللي را اجرا و اِعمال نمي‌کند. سازمان ملل هرگز چنين کاري نکرده، نمي‌کند و نخواهد کرد. باراک اوباما با سخنراني خود تلاش داشت اين پيام را القاء کند که اگر اسد به تعهدات خود عمل نکند، اين تقصير من يا آمريکا نيست، بلکه سازمان ملل مقصر خواهد بود.
اورايلي به کراتهامر پاسخ داد، شما نيز به اندازه کافي تجربه داريد که بدانيد تهديدِ سازمان ملل يا تهديد (کشوري ديگر) به استفاده از نيروي نظامي در سخنراني مجمع عمومي هرگز در سازمان ملل مؤثر نخواهد بود (و از همين رو اوباما سوريه را تهديد نظامي نکرد).
کراتهامر افزود، اوباما سه هفته پيش سوريه را تهديد به مداخله نظامي کرده بود، اما تهديد کردن سازمان ملل کاري بي‌معناست، زيرا سازمان ملل در حقيقت يک اتاق جلسه يا سالن همايش است؛ چيزي در آنجا نيست؛ سازمان ملل اصولاً وجود خارجي (تأثيري در امور جهاني) ندارد.
کراتهامر تأکيد کرد، تنها علتي که رهبران جهاني به (مجمع عمومي) سازمان ملل مي‌روند و در آنجا سخنراني مي‌کنند اين است که اغلب رسانه‌هاي جهان به اين سخنراني‌ها پوشش خبري مي‌دهند، و گرنه رهبران جهاني انتظار ندارند سازمان ملل که طي پنجاه سالِ گذشته، حتي يک انگشتش را براي مقابله با درگيري‌هاي مختلف در جهان بلند نکرده است، وارد عمل شود و کار مؤثر يا مثبتي از دست آن برآيد. اين انتظاري کودکانه (از سازمان ملل) است.
کراتهامر در خاتمه تأکيد کرد، اوباما خودش گفته بود که استفاده از سلاح‌هاي شيميايي، رذيله اي اخلاقي و خط قرمز آمريکا است و اگر از اين سلاح‌ها در سوريه استفاده شود، آمريکا وارد عمل خواهد شد. اما هنگامي که از اين سلاح‌ها در سوريه استفاده شد، اوباما گفت، چون جهان با آمريکا (براي مداخله نظامي در سوريه) همراهي و همکاري نمي‌کند، من نيز عقب‌نشيني مي‌کنم و به خانه بازمي‌گردم. کراتهامر افزود، اين تناقض و ضعفِ (اوباما) است.