از ما چیزی نمانده جزء یک راه ناتمام...

به گزارش باشگاه خبرنگاران همدان  باغ موزه دفاع مقدس همدان، شیوه ای شگرف برای انتقال این مفاهیم عمیق به نسل های آتی است که گنجینه های بی نظیری در آن نهان گشته است...
وقتی قرار به رفتن شد و قرار شد به همراه همکار تصویربردار و جعفر زمردیان مدیرکل بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس استان همدان گزارشی را در زمینه این مجموعه عظیم تهیه کنیم و اسم باغ موزه را که شنیدیم در ابتدا تصویر سنگر، پلاک، چفیه، خاکریز و خیلی از چیزها را قاب کردیم و به دیوار خیالمان انداختیم.
با ورود به بوستان باغ موزه و دیدن ادوات جنگی، تندیس شهدا و المان هایی از جنگ و جبهه تا حدودی به تفکرات ذهنی خودمان درباره این مکان مقدس ایمان پیدا کردیم.
جعفر زمردیان به قسمتی از افکار گنگ ما در این وادی جواب داد: برای چنین پروژه هایی سرمایه اصلی سرمایه معنوی است و به واقع اگر این شهید گمنامی که در این مکان تدفین شده چند سال پیش نبود به نظر من این همگرایی و این یکدلی و صمیمیت در فضای مدیران استان در ساخت این مجموعه اتفاق نمی افتاد.
از وی درباره مشخصات 6 فاز موزه سوال می کنیم و او می گوید: فاز اول موزه ما که مشتمل بر 24 اتاق و 4 گالری است و حماسه استان همدان در دفاع مقدس را از پیشینه جنگ در کردستان و آغاز جنگ از سال 1359 تا پایان جنگ در سال 67 روایت می کند که  شامل آمفی تئاتری با گنجایش 170 نفر، یک ساختمان اداری به متراژ 2 هزار و 500 متر مربع و حرم شهید گمنام به مساحت 300 متر مربع است، در فاز دوم، موزه کلاسیک در 3 هزار متر مربع، گالری بیان نقش نیروی هوایی، گالری شهدا و جنگ نابرابر، چیدمان در 2 هکتار و گالری قرارگاه مقدم قبل از جبهه قرار گرفته در فاز سوم نیز از اجرا و طراحی محوطه بیرونی، اجرای صفه سرداران، صفه عاشورا، کتیبه مقاومت، صفه دفاع مقدس، صفه ولایت برای تبیین نقش امام و رهبری به نمایش گذاشته شده است و...
با ورود به داخل موزه صحبت های جعفر زمردیان به طور ناخواسته در گوشم ریز می شود، محو این مکان مقدس می شوم همکار تصویربردارمان هم با کنجکاوی زیاد دلش می خواهد از تمام زوایای این مجموعه  تصویر بگیرد... آری در زیر این بوستان نظامی تاریخ به گونه ای دیگر تداعی می شود، نمایی واقعی و زنده از سنگرهای کوچک که مردانی بزرگ در آن عملیات های بی نظیری را خلق کردند، نمایش تصویر کلاس درسی که دانش آموزان آن روزها، ترس، وحشت و دلهره را در دفتر مشقشان به یادگار گذاشتند، تصویر سرمایه های به یاد ماندنی از گذشت و ایثار، تصویر خاطراتی عمیق از بدرقه عزیزترین کسان و نجواهای بیتاب مادرانه که شاید آخرین بار است که حضورش را احساس می کند.
 وقتی به وادی صبر و استقامت پا گذاشتیم حس آزادی شیرین وجدان اسرا را که سختی شکنجه و اسارت را سهل می کرد، چشیدیم و هزاران صحنه فوق العاده دیگر که زبان ما از بیان آن قاصر است.
دیدن نامه هشت هزار فرشته آسمانی در کنار مزار شهید گمنام عطر خاصی به محیط داده است و اما در سکوت این مجموعه ارزنده چیزی که ما را تحت تأثیر قرار داد این بود :
از ما چیزی نمانده جزء یک راه ناتمام.../س