به گزارش
گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران، در طول اردوی تیم ملی والیبال ایران در روسیه و مسابقات دوستانه با تیم ملی این کشور، خبرگزاری چمپیونات روسیه به سراغ خولیو ولاسکو سرمربی تیم ملی والیبال ایران رفت و با او مصاحبه ای ترتیب داد.
این خبرگزاری نوشت، بیش از 20 سال است ولاسکو را می شناسیم. در سال 1989 در طی 4 ماه تمرین با تیم ملی والیبال ایتالیا، مدال طلای قهرمانی اروپا را بدست آورد. 5 سال را هم در فوتبال فعالیت کرد. سپس مجددا به رشته مورد علاقه اش بازگشت و در سال 2011 سرمربی تیم ملی والیبال ایران شد.
*آیا شما از عملکرد تیم ملی ایران راضی هستید؟
البته! در سال اول حضورم قهرمان آسیا شدیم. سال گذشته تنها با اختلاف یک ست از دست داده به المپیک لندن راه نیافتیم ولی در فاصله چند ماه بعد در مسابقات انتخابی لیگ جهانی پیروز شدیم و به این مسابقات راه یافتیم. من از این نتایجی که کسب کردم راضیم ولی خوشحالی من از تغییر نگرش ایران به والیبال است. در حال حاضر در مرحله آماده سازی برای دفاع از عنوان قهرمانی آسیا هستیم. بازیکنانم خیلی فنی تر شده اند و کمتر مرتکب اشتباه می شوند. آنها فقط به پیروزی فکر می کنند.
*شما مربی تیم های ملی و باشگاهی آرژانتین، ایتالیا و دیگر کشورهای اروپایی بودید. یک دفعه راهتان به طرف آسیا رفت. چه چیزی نظر شما را جلب کرد؟
قطعا در حال حاظر بیشتر از دوره های قبلی فعالیتم راضی هستم و واقعا لذت می برم. مخصوصا در سال اولی که به ایران آمدم. همه چیز متفاوت بود، ولی شبیه جهان قدیم نبود. خیلی سخت نبود که خودم را به شرایط وفق دهم. بیشتر سعی کردم نگاه شاگردانم را به مسابقه تغییر دهم.
*به نظر شما تفاوت والیبال اروپا و آسیا در چیست؟ آیا این تفاوت خیلی مشهود است؟
به نظر من تفاوت مشهودی وجود ندارد. تیم ایران به عنوان یک تیم آسیایی قبلا سعی کرده بود که این استایل را کپی کند. سعی خودشان را کرده بودند، به طوری که با الگو برداری از تیم های خوب اروپا و همچینین برزیل و ایالت متحده آمریکا، سعی کردند از تیم های آسیایی فراتر روند. و امروز من ثمره کارهایم را می بینم. ایرانیان دیگر در آسیا بازی نمی کنند. شاید به طور کامل شبیه اروپا نشده باشند ولی نزدیک به تیم های خوب قاره اروپا هستند.
*ولی شما هنوز هم باید در مسابقات قاره خودتان با تیم های آسیایی بازی کنید. بهتر نیست بازی های تدارکاتی با تیم های آسیایی به جای روسیه انجام دهید؟
نه. نظر من این است که برای بازی های دوستانه باید با بهترین تیم های جهان بازی کنیم. مطمئن باشید که این روش برای تیم ایران مفید تر است.
*به نظر شما تفاوت محسوس بین مسابقات تیم ملی روسیه در المپیک 2012 لندن و لیگ جهانی 2013 چه بود؟
اول از همه، به نظر من پیروزی در این دوره لیگ جهانی یک دستاورد بزرگ برای روسیه است. طبق یک قاعده پس مسابقات المپیک بسیاری از تیم ها در حال کسب تجربه هستند و نتایج خوب کاهش می یابد. چرا که بعد از مسابقات المپیک بازیکنان جوان به تیم ها دعوت می شوند و حتی تغییرات در موضع مربی گری به وجود می آید. پیروزی روسیه در هر مسابقه نه تنها حکم پیروزی در لیگ جهانی را داشت، بلکه روسی ها اقتدارشان را ثابت می کردند.
*در والیبال در طول دوره ای، زمان برتری یک تیم بوده است. طی دوره ای طولانی مدت تیم شوروی قهرمان بود. سپس آمریکایی ها تیم اول والیبال جهان شدند. مدتی بعد جهان والیبال تحت موقعیت اول تیم ایتالیا به مربی گری شما بود. از سال اول قرن بیست و یکم برزیلی ها والیبال را دیکته کردند. حالا شما فکر می کنید الان زمان روسیه است؟
من قبلا گفتم، در حالی که زیاد به چنین موضوعاتی عقیده ندارم. تنها نکته ای که من واقعا به آن معتقد هستم؛ رهبری طولانی مدت یک تیم در طول دوره ای به نفع والیبال جهان نیست. برای روسیه اگر چنین است، آن خوبه (می خندد). اما برتری یک تیم در مدت زمان طولانی مانند اتحادیه جماهیر شوروی، پس از آن ایالت متحده آمریکا و بعد ایتالیا، اصلا خوب نیست. بسیار بهتر و مفیدتر است که در هر مسابقه یک تیم برنده شود.
*تا چند سال دیگر مربیگری را ادامه می دهید؟ آیا این حرفه حدود سنی مشخصی دارد؟
نمیدانم. تا حالا به این موضوع فکر نکردم. هنوز زود است! من حدود 60 سال دارم.