به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگارانبه نقل ازشبکه تلویزیونی "المنار"؛ این روزنامه نگار عرب می نویسد: بر کسی پوشیده نیست که سران کشورهای حوزه خلیج فارس که به سقوط قریب الوقوع نظام بشار اسد با حمله آمریکا دل خوش کرده بودند، اینک احساس می کنند که طرف آمریکایی به آنها خیانت کرده است.
حکام عرب به این یقین رسیده بودند که آمریکا به زودی به سوریه حمله و سرنوشت نظام اسد را مشخص خواهد کرد و آنها به این طریق از نفوذ ایران در بلاد شام و جایگاه حزب الله لبنان که با مقاومت و سلاح خود "اسرائیل" را به ستوه آورده است، راحت می شوند و لبنان به طور کامل تحت نفوذ عربستان قرار می گیرد.
اما اوضاع برخلاف میل حکام عرب پیش رفت؛ آمریکا و روسیه در خصوص سوریه به تفاهم رسیدند و حمله به سوریه اگر به طور کامل لغو نشده باشد، دست کم به حاشیه رفته و به تاخیر افتاده است. ولی نکته جالب اینجاست که این توافق بدون اطلاع حکام عربی صورت گرفت و آنها که بی صبرانه منتظر حمله بودند، هرگز مورد مشورت قرار نگرفتند و چه بسا مانند سایر مردم، از طریق رسانه ها از این موضوع باخبر شده باشند! این درحالی است که ایرانی ها به احتمال زیاد در جریان تصمیم گیری درباره سوریه قرار داشتند.
برملا شدن این حقایق، حکام جنگ طلب عرب حوزه خلیج فارس را دچار یاس و سرخوردگی شدید کرد، زیرا آنها حتی پیش از آنکه حمله صورت بگیرد، سقوط نظام بشار اسد را به یکدیگر تبریک می گفتند.
چه بسا یکی از علت های این سرخوردگی حکام عرب منطقه این باشد که آنها تصور می کردند، با اموال هنگفت خود می توانند دولت آمریکا را در مسیری که می خواهند، هدایت کنند و کاخ سفید را در جهت تحقق برنامه های خود به کار گیرند.
حکام عرب کشورهای حوزه خلیج تصور می کردند با توجه به این که آنها تابع دستورات و دیکته های آمریکا هستند، آمریکایی ها نیز خواسته های آنها به ویژه حمله به سوریه را بدون توجه به ابعاد دیگر موضوع، برآورده می کنند.
این روزنامه نگار عرب در ادامه مقاله خود خاطرنشان کرد: خلاصه این که امر بر شیوخ منطقه ما به ویژه شیخ "سعود الفیصل" عربستانی مشتبه شده بود که با توجه به این که در قبیله اش به علت کبر سن و ترس و طمع، بزرگ و کوچک همه از او تبعیت می کنند، حتما این امر در سراسر دنیا این گونه است و باراک اوباما، ولادیمیر پوتین، فرانسوا اولاند، رییسان جمهور کشورهای آمریکا، روسیه و فرانسه و همچنین دیوید کامرون، نخست وزیر انگلیس هم بی درنگ خواسته او را اجرا و به سوریه حمله می کنند!
اما دیری نپایید که بحران سوریه آشکار کرد که این خودبزرگ بینی و تاثیر خیالی "شیخ" نزد کاخ سفید، کرملین و الیزه، تنها تخیل و پنداری در ذهن "شیخ" است، زیرا مقامات واشنگتن و مسکو بنا به دلایلی که خود می دانند تصمیم به انصراف از حمله به سوریه گرفتند و این تصمیم را حتی به مشتاقان حمله به سوریه نیز تحمیل کردند.
بنابراین جناب "شیخ" والامقام باید از آن جایگاه بزرگ خیالی فرود بیاید و جایگاه و اندازه واقعی خود را در کشمکش های بین المللی ومنطقه ای دریابد. او باید خوب بداند تصمیمی در این سطح چه برای جنگ و چه برای صلح، از جانب او و امثال او اتخاذ نخواهد شد.
جناب شیخ باید به این امر واقف باشد که اموال هنگفت ناشی از فروش نفت و گاز، شرایط لازم را برای ورود به باشگاه بزرگان و شریک شدن با آنها در تعیین سرنوشت جهان، فراهم نخواهد کرد.