سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

گفتگو با حسام حمیدی بعد از بازی در فیلم «بلوک 9، خروجی 2»:

چرا باید از امیر جعفری بترسم؟!

در روزگاری که فقدان بازیگران جوانِ شایسته به شدت در سینمای ایران احساس می شود، ناگهان چهره ای ظهور می کند که در اوج جوانی، اتفاقات عجیب و بزرگی در سینما برایش در حال رخ دادن است.

باشگاه خبرنگاران- در روزگاری که فقدان بازیگران جوانِ شایسته به شدت در سینمای ایران احساس می شود، ناگهان چهره ای ظهور می کند که در اوج جوانی، اتفاقات عجیب و بزرگی در سینما برایش در حال رخ دادن است؛ «حسام حمیدی» که خود تحصیلکرده رشته کارگردانی سینماست، علاوه بر بازی در فیلم روی پرده «خودزنی»، فرصت حضور در فیلم پرسروصدای «بلوک 9، خروجی 2» علیرضا امینی هم نصیبش شده است تا به همین زودی در کارنامه اش تجربه بازی روبه روی بزرگانی چون امین حیایی، لعیا زنگنه، امیر جعفری، پانته آ بهرام و... را یدک بکشد. نکته ویژه درباره حسام حمیدی اینکه او به تازگی از یکی از حرفه ای ترین دوره های بازیگری که در کشور اوکراین برگزار شده است به ایران برگشته و علاوه بر تدریس زیرنظر برجسته ترین اساتید بازیگری دنیا، موفق به کسب مدرک بازیگری پیشرفته از این کالج مشهور نیز شده است. گپ و گفت ما با این بازیگر جوان که به نظر می رسد به زودی خبرهای بیشتری درباره اش خواهیم شنید، جذابیت های خاص خودش را داشت. 

چه شد که سر از سینما درآوردی؟

خب، من در رشته کارگردانی سینما تحصیل کرده ام. بعد از پایان دروس دانشگاهی ام، تله فیلم طنزی به نام «عاشقی با اعمال شاقه» را ساختم که علاوه بر خودم، یوسف تیموری، علی صادقی و ارژنگ امیرفضلی نیز در آن بازی کردند و در رسانه خانگی هم پخش شد. بعد از آن کار با «احمد کاوری» آشنا شدم و در فیلم «خودزنی» برای ایشان بازی کردم که متاسفانه به دلیل یکسری مسائل سیاسی و نامعلوم اجازه ندادند در بخش مسابقه جشنواره سی ام فیلم فجر حضور پیدا کند! بعد از آن نیز با آقای «سیامک خواجه وند» یک تله فیلم طنز به نام «مشعل» کار کردم تا اینکه توسط «حامد تهرانی» گریمور خوب سینما با آقای علیرضا امینی آشنا شدم و برای حضور در فیلم سینمایی «بلوک 9، خروجی دو» با ایشان به توافق رسیدیم؛ البته ابتدا قرار بود «حامد بهداد» در این فیلم بازی کند که بنا به دلایلی این اتفاق نیفتاد و من در آن کار که همین چند روز پیش فیلمبرداری¬اش به پایان رسید بازی کردم. 

با این حساب تو جزو بازیگران خوش شانس سینمای ایران هستی که چه در خودزنی و چه «بلوک 9، خروجی 2» که به نوعی شروع کار جدی سینمایی ات به حساب می آیند، روبه روی بزرگانی چون لعیا زنگنه، امین حیایی، امیر جعفری و پانته آ بهرام بازی کردی.

فکر کنم تمام این اتفاقات خوب اول خواست خداست و بعد دعای خیر پدرم که همیشه پشتیبانم بوده است. از علیرضا امینی عزیز هم ممنونم که به من اعتماد کرد تا فرصت حضور در فیلم سینمایی اش نصیبم شود. علیرضا امینی واقعا انسان بزرگیست و با وجودی که جزو کارگردان¬های جوان سینمای ایران است، تا امروز آثار شاخص و برجسته¬ای ساخته است و همواره داستان فیلم هایش متفاوت بوده است.  

یادت می آید سخت ترین سکانسی که روبه روی یک بازیگر بزرگ بازی کردی کدام سکانس بوده است؟

من نه تنها از بازی روبه روی بازیگران بزرگ نترسیده ام بلکه از این اتفاق نهایت لذت را هم می برم و قوت قلب می گیرم. البته هیچگاه اولین سکانسی که جلوی دوربین 35 فیلم «خودزنی» بازی کردم را فراموش نمی کنم، چراکه تا آن زمان تجربه بازی جلوی این دوربین را نداشتم، به همین دلیل قلبم با سرعت دو هزارتا می زد! ولی 4-3 ثانیه که گذشت قلبم آرام گرفت و بازی معمول خودم را انجام دادم. 

یعنی حتی از بازی مقابل امیر جعفری هم نترسیدی؟

چرا باید بترسم؟ اتفاقا درس های زیادی از او آموختم.

در سینمای ایران چه جایگاهی را برای خودت متصور شده ای؟
من با استفاده از الگوهای مناسب دنبال ایده آل ها می گردم و دوست دارم در سینمای ایران به یک جایگاه خاص برسم. واقعا هدفی مثل گرفتن جای کسی یا به شهرت رسیدن کاذب ندارم، البته هر کس بگوید از شهرت بدم می آید دروغ می گوید ولی من آمده ام تا جایگاه خودم را به دست بیاورم؛ منشاء این میلم هم علاقه واقعی ام به سینماست و دوست دارم اگر 60-50 سال دیگر نبودم، حداقل اثری شاخص به یادگار در سینمای ایران از خودم به جای گذاشته باشم. هنوز هم وقتی بازی بسیاری از بزرگان و گذشتگان سینمای ایران مثل مرحوم محمدعلی فردین را می¬بینم، قربان صدقه شان می روم و عشق می کنم. امیدوارم من هم روزی به چنین جایگاهی برسم. 

به نظرت چرا بین بازیگران برای حضور در فیلم «بلوک 9، خروجی 2» این همه رقابت بود؟

چون این فیلم بی نظیر است و بی شک یکی از شاهکارهای کارنامه علیرضا امینی خواهد بود. دلیلش هم انتخاب درست فیلمنامه توسط آقای امینی است که هیچگاه ندیده ایم به اشتباه دست روی فیلمنامه ای بگذارد. او تجربه چندین ساله و تمام ذهنیتش را سر این کار آورد، ضمن اینکه ایده و فیلمنامه هم برای خودش بود. شاید در تاریخ بازیگری هر بازیگری تنها یکی دو بار شانس حضور در چنین اثری اتفاق بیفتد، برای همین هم سر بازی کردن در این فیلم این همه جنگ بود! خوشحالم که این فرصت هم نصیب من شد و هم نقش اصلی کار به آقای امیر جعفری رسید که یکی از بهترین های سینمای ایران است و در این کار نیز یکی از بهترین بازی هایش را انجام داده است. 

چی شد که تو هم در این رقابت پیروز شدی؟

زمانی که به دفتر آقای امینی رفتم، ایشان به من گفتند روخوانی کنم. همه آنهایی که آنجا بودند، از دو ماه پیش فیلمنامه دستشان بود اما من همان جا باید فیلمنامه را می خواندم و حق حفظ کردن دیالوگ ها را هم نداشتم! علیرضا امینی به من گفت متن را بخوان اما حفظش نکن، تنها یک خط از داستان بدان تا هر کس هر چیز گفت بداهه جوابش را بدهی. زمانی که کارم ت مام شد، آقای امینی از جایش بلند شد، دست زد و گفت کارت عالی بود. بعد به دستیارانش گفت اسم این بازیگر را میان سایر بازیگران بنویسید و برای حضور در «بلوک 9، خروجی 2» دعوتش کنید. خودم هم باورم نمی شد پذیرفته شده باشم اما آقای امینی گفت تو همانی هستی که می خواستم. به ایشان گفتم بروم تمرین کنم؟ که گفت «برو هیچ کاری هم لازم نیست انجام بدهی! همینی که هستی بیا پیش ما.» همکاری با علیرضا امینی تجربه بسیار خوبی برای من بود، چراکه درس های زیادی از او یاد گرفتم./ی2
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.